Purple Elephant / Destiel

Bölüm 12

Ostorozhno Sobaka 

"Aman anneciğim, biz şanslı olanlar değiliz."

Dean mırıldanarak "Ve kızlar, eğlenmek ister misiniz?"

1976 model sarı Gremlin'in içindeki müzik sistemi yüksek kalitede değildi ama müzik her zaman 80'lerdi. Charlie'nin kuralları. Dallas North Tollway'den hızla geçen şehir ışıklarına bakışı huzurluydu. Minik arabanın içindeki uçucu alandan çok büyük bir farktı. Sürücü şiddetli bakışlarla bıçakladı. Dean, karanlıkta bile arkadaşının öfkesinin uzayı elektriklendirdiğini hissedebiliyordu.

"Beni götürmek zorunda değildin." Umuyordu ki sessizliği bozmak gerginliğin bir kısmını azaltırdı. "Kevin beni erkenden bırakabilirdi."

"Harika sikik bir seçenek. Yetenekli bir hırsıza ihtiyacı olan, tanımadığın bir kişiyle buluşuyorsun. Elbette, seni iki saat önceden buluşma noktasına bırakalım ve büyük kötünün gelip seni vurmasını bekleyelim. Senin ölümün benim yüzümden olmayacak."

Charlie şerit çizgileriyle şüpheli seçimler yaparken, oh boktan tutunma yeri için İsa'ya teşekkürler. Umurunda olduğu için sürtükler. "Bak. Senin bile beni bırakıp gitmen gerekiyor. Castiel'e göre bu Balthazar işten sonra beni eve bırakacak. Olumsuz bir şey olursa, seni arayacağım."

"Plan senin suçtan uzak kalmandı."

Her zaman öldürücü iğneli sözlerle vuracak biriydi, Charlie tek denemede çiviyi çakıyordu. Dean derin bir nefes alarak çenesindeki kirli sakalları kaşıdı. "Ishim ile orijinal anlaşmayı zar zor karşılıyordum. Ödemelerime zam yaptığında planın değişmesi gerekiyordu yoksa yüzüm yeniden düzenlenebilirdi."

"Ishim bir şeylerin peşinde." Charlie, Cyndi Lauper'ın kasetinin sesini kısmayı düşündü. "Her zaman sinsi bir piç olmuştur ama her şey kötü kokuyor."

"Katılıyorum. Yine de, istediği miktarı almak dışında yapabileceğim hiçbir şey yok."

Charlie yumruğuyla direksiyona vurdu. "Borcunu kapatman için sana başka yollar önerdi mi?"

Dean, dubleksinde Ishim'in pençesinden kaçan ilk kişi değildi. Evleri, yeniden başlamaya çalışan tuhaf bir insan koleksiyonuna ev sahipliği yapıyordu. Kevin Harvard'a gitmeliydi. Bir meth bağımlılığından kurtulmak sizi bir nevi devlet okulu seviyesinde tutuyordu.

"Henüz değil." Çok sevilen Gremlin'in içindeki her iki insan da önemini henüz anlamış durumdaydı.

Kaset bitti ve Charlie oynatmaya basarak kaseti çevirdi. "Zaten biliyorsun, Castiel. Ya bir insan kaçakçılığı planına giriyorsan?"

"20/20 Özel Etkinliklerini bırakmalısın."

Charlie yorumunu bir yana bırakarak ona doğru bir bakış attı, "Adam hakkında ne biliyorsun?"

"Cehennem kadar ateşli."

Kafasına bir tokat yemesi garanti gibi görünüyordu. "Sikinle düşünmeyi bırak, aptal. Bir yabancının arabasına binip seni nereye götürürlerse oraya gitmek üzeresin. Hepsi bir Castiel'in sözü üzerine...soy adı neydi?"

"Novak. Sanırım sadece gizemli bir ismi tercih ettim. Kahretsin Charlie, sen bile doğrudan onun peşine düşebilirsin."

"Hayır." Nihai varış noktalarına doğru giden otoyoldan indi. "Plano'da çalacak ne halt var ki?"

"Tahminin benimki kadar iyi. Ben genelde banliyölerden uzak durmaya çalışırım. Belki de burada bir sanat eseri satıcısı vardı."

Bayan Waze onu yönlendirdiğinde yüzünü buruşturarak döndü. "Senaryonun tamamından rahatsızım. Karanlık ağdan birkaç şeyi hareket ettirebileceğimi biliyorsun. Sadece 22 Bitcoin'in izini sürmeleri aylar alırdı. Cidden."

Charlie'yi teklifi kabul etme arzusunu bastırarak dostça bir hatırlatmada bulundu. "Bitcoin taşırken yakalanırsan kaç yıl federal hapishanede kalırsın?"

"Miktarına bağlı." Hayal kırıklığıyla burnunu kırıştırdı. "Siktir git Winchester. Yanlış kişiyi soyarsan, senin için risk çok daha yüksek olabilir."

Boğazında büyüyen yumruğu yutkunarak başını salladı. "Farkındayım. Çarşafların arasında konuşmadığın sürece Castiel beni yanlış yapmaz. Bana ne isterse yapabilir. Kırılması zor bir ceviz olduğunu söylemeliyim. Tüm iyi hareketlerimi ortaya koyuyorum ve aldığım tek şey kapıya koşan seksi bir Rus."

"Her şeyden önce,.. iğrenç. Şimdi bir gün mavi gözlü bir Rus'la tanışırsam, tek düşüneceğim siz ikinizin Johnson'ları dövdüğünüz olacak. Yine de, çok sıkıcı bir ikinci sırada, adamın inanılmaz bir kısıtlaması olmalı. O dudaklar efsane."

Tüm hayal kırıklığı kaotik kollarda uçup gitti, "Biliyorum, değil mi? Hatta rimel bulaşmış kirpiklerimi kıvırırken dudak ısırığıyla somurtkanlık bile yaptım."

"Deli saygı." Sola bir üst sınıf mahallesine dönmek için yavaşladı. Araçlardan her zaman anlaşılabilirdi. "Seni rimel içinde gördükten sonra cinsel tercihlerini sorgulayan kız arkadaşlarım oldu. Bana bu numarayı öğretmelisin."

Hafifçe sırıtarak, "Yalnızca hafif bir basınçla doğal kahverengi. Önemli olan makyaj yapmış gibi görünmemek. Ayrıca, su geçirmez aldığından emin ol, terlediğinde yanılsama bozulur."

"Boş gününde sana teşekkür etmek için alışverişe gidiyoruz."

Tereddüt yoktu, "Kesinlikle."

Gremlin, şık siyah bir Tesla Model S'in arkasına çekmek için yavaşladı. "Lütfen güvende ol ve bana ihtiyacın olduğu anda beni ara."

"Söz, teşekkürler." Ufacık arabadan inmeden önce ona kocaman sarıldı.