"Ne İkna edici bir intihar biçimidir şimdi seninle göz göze gelmek."
(Cemal Süreya)
_________________________________________________
"Konuşacağım uyusan da
Tek bir kelime bile duymasan da
Biterken bir zamanlar
Çok sevdiğimiz bu hikaye
Dokunuyorum ellerine
Aralanmış bacaklarına
Eğilip ıslak ağzına
Ağzımı dayıyorum son kez"
Şarkı yüksek seste devam ederken yaktığım sigarayı parmaklarımın arasına hapsedip, bedenimi hafifçe sallayarak şarkıya eşlik etmeye başladım
Sigaradan aldığım her bir duman dudaklarımın arasından firar ediyor, bense odanın içinde hafifçe salınarak; müziğin ritminin bedenimi yönlendirmesine karşı çıkmıyordum
Saat neredeyse gece yarısına yaklaşmıştı.
Geceleri çalıştığım için uyku düzenim değişmiş, haftanın çoğunu gündüzleri uyuyarak geçirmeye başlamıştım.
Fakat bu benim için bir sıkıntı yaratmaktan çok keyif veriyordu
Üstümde; çamaşır suyu lekeleriyle dolu beyaz bir crop, altımda ise basit bir şort vardı.
Saçlarım dağılmış, makyaj yapmaya gerek duymamıştım.
Aynanın karşısına geçtiğimde gözaltlarımdaki morlukların soluklaşmaya başladığını farkettim.
Hiç olmadığım kadar bakımsız, hiç olmadığım kadar vurdumduymazdım.
Bu insanın kazanabileceği en istisna özgürlüklerden biri olsa gerekti.
Umursamamak!
Kapı bir kaç kez çaldığında aynanın karşısından ayrılıp, kapıya yöneldim.
Ömer; dün vakit bulabilirse uğrayacağından bahsettiği için kendime çeki düzen verme gereği hissetmedim.
Nasıl olsa benim en pasaklı, en dağınık hallerine tanık olmuştu, ondan çekinecek değildim.
Kapıyı hafifçe arkaladığımda karşımda kimseyi görememle kaşlarımı çatmış, neler olduğunu anlamaya çalışmıştım.
İçimi asılsız bir tedirginlik kapladığında gözlerim paspastaki beyaz kardelenleri buldu.
Eğilip çiçeği kucağıma alırken bunun altından Ömer'in çıkacağını biliyordum.
"Ömer çık artık! Korkuttun beni"
Ses seda yoktu.
Buna bir son vermek için çıplak ayaklarımla bir kaç adım atarak onun görüş alanıma girmesini bekledim.
"Seni bulmamı söylemiştin"
Tanıdık ses kulaklarıma dolarken, hissettiğim korkuyla hızla arkamı döndüm.
Çağan evin duvarına yaslanmış, bariz bir meydan okumayla gözlerimin içine bakıyordu.
O kısa saniyeler ardından kalbim hızlanmış, ellerimin titremeye başlamasına engel olamamıştım.
Gözlerim dolarken neler olduğunu anlamaya çalışıyordum
Çiçekler..
Siktir çiçekler!
Kollarımda ki beyaz kardelenlerin benim için ne kadar özel olduklarını biliyordu.
Bunu nereden öğrenmişti?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
son kez (Texting +18)
Novela JuvenilÇağan; seni becermemi hâlâ istiyor musun? Siz; ilk önce beni bulman gerekiyor. Çağan; bulamayacağımı kim söyledi? Siz; beni bulman için ilk olarak görmen gerekir Çağan; göster kendini? Siz; bu bir şeyi değiştirmez. Siz; sen bana hep körsün.
