KORALTANLAR

1.0

Selaaamm, nasılsınızz?

İyi okumalar çiçekleriim<3

✨

"Kaçtığım her şey, içimde büyüyordu. Kabullendiğimde ise sanki ilk kez nefes aldım."

✨

Kulağıma gelen sesler yüzünden uykumdan çekip çıkarılmıştım. Hâlbuki rüyamda tam da çikolata havuzuna atlamak üzereydim..

"Sana sessiz ol dedim onu uyandıracaksın şimdi"

"Zaten geç saatte uyanmadı mı bu kız niye tekrar yatıyor"

"Sus Deniz! Senin yüzünden uyanırsa elimden çekeceğin var"

Önce yavaşça gözümü açtım sonra etrafıma baktım. Deniz, Demirin dibine girmiş yavaş tonda konuştuğunu sandığı bir sesle ona bir şeyler anlatıyordu. Demir ise onu susturma peşindeydi, Denizin yüksek tonda konuşması onu endişelendirmiş gibiydi.

Deniz abisine göz deviriyor abisinin önündeki bilgisayarla ilgileniyordu. Bu çocuk niye buraya gelmişti?

Önce oturur pozisyona geldim sonrasında sessizce bekleyerek beni fark etmelerini bekledim.

"Abi ne uyanması ya baksana mışıl mışıl uyuyor"

Deniz eliyle beni abisine göstermiş sonra bana bakmıştı uyandığımı fark etmesiyle önce bana bakmış sonra telaşla geri abisine bakmıştı.

"Ya da uyumuyor"

"Ne diyosun Deniz ne demek uyumuyor"

Şimdi de Demir'in gözleri üstümdeydi. Uyandığımı fark edince Deniz'in kafasına sert olmayacak şekilde tokat atmıştı. Ellerin dert görmesin yiğidim. İyi yaptın, onun yüzünden uyanmıştım ben.

"Kaç saat oldu ben uyuyalı?"

"1 buçuk saat falan" şimdi belli oldu niye hiç uyumamış gibi hissetmemin sebebini çünkü gerçekten de nerdeyse hiç uyumamıştım. Ulan Deniz elimden çekeceğin var, uyuyan beni uyandırmayacaktın.

"Bu niye burda zaten onun yüzünden uyandım gördükçe sinirleniyorum"

"Abimin şirketine geldim sana ne"

"Aman yesinler abini"

Demir son dediğimle gülüp yesinler diye imalı bir şekilde mırıldandı.

"Kim yiyor ya yemesinler. Kartlaşmışsındır zaten sen."

Uyku sersemi olduğum için odağım sürekli değişiyor ve saçmalıyordum. Onlar da benim bu halimi eğlenceli bulup bıyık altından gülüyorlardı. Hatta Deniz artık kendini tutamayıp kahkaha atmaya başladığında Demir onun kafasına tekrardan vurdu.

"Ya abi ne vuruyon ya, ölüyor sonrasında beyin hücrelerim."

Deniz kafasını okşayarak abisine ters ters baktı. Sanki beyin hücreleri bir işe yarıyormuş gibi bir de ölüyor diye sitem ediyordu.

"O beyin hücreleri işlerini adam akıllı yapsınlar o zaman, söyle boş yapmasın senin o ağzın onlar da ölmek zorunda kalmaz"

Deniz'in verecek cevabı olmadığı için susmak zorunda kalmıştı ya da tekrardan kafasına vurulacağından korkuyordu.

Karşımdaki koltuğa geçip oturduğunda abisine ters bakışlar atmakla meşguldü. Ben de onların bu haline gülümsüyordum.

"Gel sana şirketi gezdireyim. "

"Demir gezdirdi zaten"

"Gamerların olduğu yere gidelim o zaman."

"Oraya da gittim."