KORALTANLAR

0.4

İyi okumalar <3

✨

İnsanlar bazen birbirlerini anlamadan, yargılamadan, sadece sesini yükseltip birbirine zarar verirler ama bazen, birinin seni savunması, gözlerinin seni merak etmesi, sana gerçekten değer verildiğini gösterir.

✨

İkizim olan ergenin bağırıp çağırmasından sonra Furkanla adını unuttuğum en büyük abi bahçeye dalmıştı. Ayrıca adı neydi bu ergenin yaa.

Denizdi sanki

İkili durmuş bir bana bir annelerine bakıyorlardı.

Kimsede çıkıp Deniz'i durdurmuyordu, çocuk üstüme yürüyordu ama durduran yoktu. Deniz tam kolumdan tutmak üzereyken Burçak Hanım sinirle ayağa kalktı. "Sen ne yaptığını sanıyorsun Deniz. Sen kim oluyorsun da Ahu'nun üzerine yürüdüğünü sanıyorsun. Her şey bir kenara o bir kadın. Hiçbir kadına bu muameleyi, bu hadsizliği bu terbiyesizliği gösteremezsin. Ben seni böyle mi büyüttüm?"

Deniz annesinin sözlerinden sonra ne yaptığının farkına varmış olacak ki durdu ve utançla bakmaya başladı ama öfkesi hâlâ yerinde duruyordu. Benim anlayamadığım bana ne yapabileceğini sanıyordu bu velet, üzerime yürüdün iyi hoş sonra nolacaktı peki? Beni dövecek miydi, kolumdan tutup dışarı mı atacaktı? Amacı neydi

" Ama anne o seni ağlattı gördüm geldiğimde gözlerin dolu doluydu ağlamamak için gökyüzüne baktın. O sana bir şey mi dedi anne?"

O sırada Furkan durur mu hemen atladı lafa ciğer gören kedi gibi. "Ne demek annem ağlıyordu? Neler oluyor burda anne?"

Bu ikilinin prenses tavırları beni bitirecekti gerçekten. Annelerine ne yapmış olabilirdim ki? Kadını yiyecek halim yoktu ya

"Sadece konuşuyorduk oğlum. Ordan bağırıp çağıracağına önce gelip sorsaydın ne konuştuğumuzu. Hem Ahu bana herhangi kötü bir sözde bulunmuş olsa bile bu sana ona bağırma hakkını hele hele onun üzerine yürüme hakkını hiç vermez. Kendine gel, sen böyle değildin."

Konuş be kadın kim tutar seni. Benim anne olarak bildiğim kadın hiçbir zaman beni savunmamış aksine o da kırmıştı kolumu kanadımı. Burçak Hanıma sarılasım gelmişti cümlesini bitirdikten sonra. Daha beni tam olarak tanımadığı halde savunmuştu hem de yıllardır yanında olan oğluna karşı. Anneler kızlarını savunabiliyormuş, anneler kızlarına destek olabiliyormuş.

Deniz sonunda sakinleşmiş utançla yere bakmaya başlamıştı. Ara sıra bana kaçamak bakışlar atıyordu. Bana utançla bakmak yerine tam olarak şöyle bakıyordu: "Bekle annem gitsin senin ağzına sıçıcam ben"

Ondan korktuğumu sanıyorsa büyük yanılıyordu ben onu ikiye katlar beşe bölerdim. Ahmet yani önceden abim sandığım pislikle doğduğum günden beri uğraşıyordum. Onunla baş etmişim bunlar kim ki

Furkan ve en büyük abi sonunda oturmaya karar vermişti ve gözlerini bana çevirmişlerdi. Furkan diyeceğini demişti ama en büyük abi tepkisiz kalmıştı. Hiçbir şey dememiş sadece olanları izlemişti. Bu ne biçim en büyük abi ya. Hani en büyük abiler sinirli olur kardeşlerini korurdu ne bileyim en azından bir şey derdi insan.

Böyle insanlar hep daha tehlikeli gelmiştir bana çünkü düşüncelerini belli etmiyorlardı ve gizliden gizliye seni gözlemleyip test ediyorlardı. Gerçi bu hiç de gizliden gizliye gözlem yapmıyor açık açık yapıyordu yani. İnsan bi saklamaya çalışırdı.

Gözlerimi tek tek herkeste gezdirdim, onların gerginliği bana da geçmişti. Kimse konuşmayı başlatmıyor, birinin başlamasını bekliyordu. Tabi o sırada da bakışıyorduk. Burçak hanıma gelen bir mesaj aramızdaki sessizliği bozdu. Bakışlar benden annelerine çevrilmişti şimdi.