2 gün babamların yanında uyumuştum 'zorla'
Jin babam bu gece jungkook, jimin, taehyung ve hoseok'u çağırmıştı, kendileri iş için bu gece olmayacaklardı ve yalnız kalmamı istemiyorlardı ve ben onlarsız olmak istemiyordum.
Babamlar gittiğide derin bir nefes aldım ve içeri girdim, hepimiz pijamalarımızı giyinmiştik, hoseok maviler içinde çok tatlı görünüyordu.
Anlımı ovdum, neden bunu düşünüyorum.
Taehyung "film seçelim" dediğinde onayladık, jimin ile kavgaya girdiler, taehyung animasyon diyerek tutturduğunda jimin Marvel diye inat etti.
Hoseok "Sherlock Holmes izlesek" ona baktım "seviyormusun?" kızarmış yanakları ile bana döndü "evet, bütün seriyi izlerim" dediğinde güldüm "seriyi 10 kez bitirmiştim" o da güldü "yeni bir bölüm daha çıkartsalar güzel olurdu" güldük, kafamı salladım "haklısın, izlerdik" kafasını eğdi "evet, izlerdik" sustuk.
Jungkook "Sherlock açın bari" dediğinde TV'ye döndüm.
Uykumuz geldiğinde etrafı topladık, hepsine odalarını gösterdim ve odama girdim, yutkundum umarım bu gece kabus görmezdim.
_________Nefesim daralıyordu, sanki biri ellerini boynuma dolamış sıkıyordu, birden gözlerimi açarak kalktım.
T-shirt ü mün yakasından çekiştirdim, kapım açıldı, hoseok koşarak yanıma geldiğinde titriyordum, karşıma oturdu, ellerini yanaklarıma koydu "sakin ol, geçti" dediğinde kolunu tuttum.
Yaklaşarak sarıldığında kafamı boynuna koydum, kendimi ağlamamak için sıksam da olmuyordu, hoseok'a daha çok sığındım, saçlarımı okşayarak "geçti, yalnız değilsin" diyerek sakinleştirmeye çalışıyordu.
Kokusu beni rahatlatıyordu, yutkunarak geri çekildim "iyimisin" saçlarımı anlımdan kenarı çekti, kafamı salladım "i-iyiyim" diyerek elini tuttum "senin ile kalmamı istermisin" "lütfen" kenarı kaydım, gülerek yanıma geldi.
Beline sarıldım, babalarımı istiyordum, hoseok "onları aramamı istermisin" kafamı salladım "çalışıyorlardır" telefonum çaldı, hoseok alarak bana verdiğinde açtım
-baba
+yoongi iyimisin, gelelim mi?
-hayır, ben iyiyim, h-hoseok yanımda
+oh tanrım, teşekkür ettiğimizi söyle, gerçekten iyisin değil mi bebeğim, işler senden önemli değil
-iyiyim gerçekten, beni merak etmeyin
+pekala uyuyamazsan komodin de sevdiğin çizgi romanlar var, uyumana yardımcı olurlar
-teşekkür ederim baba
+iyi geceler güzelim
-iyi geceler
Hoseok "su istermisin?" sorduğunda kafamı salladım "gitme" dediğimde elini yanağıma koyarak "sadece su getiricem" geri çekildim, kalkarak odadan çıktığında saçlarımı geri attım, savunmasız olmaktan nefret ediyordum.
Yandan mendil alarak yüzümü sildim, ter içindeydim, midesi bulanmamışmıydı?
Büyük bir bardak su ile geldi, oturarak uzattığında aldım ve içmeye başladım, boğazım kurumuştu.
Bardağı kenarı koydum "teşekkür ederim" dediğimde kafasını salladı "önemli değil, uyumak istermisin?"
"seni rahatsız ettim, üzgünüm"
"hayır, ben uyuyamamıştım zaten" diyerek kafasını eğdi.
"Neden?" sorum ile ellerine baktı "iki gündür uyuyamıyorum da, aklımda sadece sen varsın" dediğinde kızardığımı hissediyordum, yutkundum "a-anladım ama ben iyiyim, sadece rüyam biraz kötüydü"
"istersen giderim" dediğinde elini tuttum "lütfen kal"
Yerleştiğinde kafamı göğüsüne koydum "teşekkür ederim" omuzumu okşadı "sorun değil, uyu hadi, ben buradayım" gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım, kokusu beni gevşetiyordu ve ben uyuya kalmıştım, saçımda hissettiğim öpücük ile.
/

ŞİMDİ OKUDUĞUN
sope : huzur
FanfictionKarşımda hoseok vardı, kendime baktığımda hala 10 yaşına yeni girmiş Min Yoongi nin bedenindeydim, ağlayarak hoseok'a sıkıca sarıldım, güvende hissediyordum.