sope : huzur

15

Onu kucağıma alarak yatağa oturdum, hala ağlıyordu, gözlerini öptüm "lütfen hoseok, bilmediğin şeyler var, iğrenç şeyler" diyerek anlını öptüm, kırmızı gözlerini gözlerime getirdiğinde bir kere daha öldüğümü hissettim.

Yanağını okşadım, yutkundu"anlat, seni bırakmam, yine seni severim yoongi"  alınlarımızı birleştirdim "anlatıcam ama yemek yemelisin"
onaylayarak "tamam" dediğinde yan masada duran tepsiyi aldım.

Yavaşça yedirmeye başladığımda zorla yutuyordu, suyu alarak içirdim "neden yemek yemedin"  kafasını salladı "aç değilim"  şakağını öptüm "birdaha böyle bir şey yapma hoseok, bir daha kendini aç bırakma" dediğimde kafasını boynuma sakladı.

Sıkıca sarıldım, zorla bir kaç lokma daha yedirdim ve tepsiyi kenarı koydum, bana baktığında yutkundum "9 yaşına kadar normal bir yaşamım vardı, bir gece bir adam evimize gelmişti, babam beni gösterdiğinde adam bir deste para eline verip yanım geldi, kolumdan tutarak beni odaya götürdüğünde kaçmaya çalıştım ama olmadı, o günden sonra 4 yıl boyunca anne ve baba denilmeyecek insanlar beni sattı" diyerek yutkundum, hatırlamak istemiyordum.

Hoseok sıkıca sarıldı "özür dilerim" dediğinde kafamı saçlarına gömdüm "iki kere intihar ettim, 2. İntiharımda doktora götürdüklerinde hastane beni alarak yetimhaneye verdi, bir yıl orada kaldım 14 yaşında namjoon ve jin babam beni evlad edindiler ama ben o yükü taşıyamıyordum, 3 ay aralık ile yine intihar etmeye kalkıştım, başımdan ayrılmadılar, benim yüzümden uykusuz kaldılar, kabuslarım artmaya başlamıştı ve ben ölmek için bile gücümün kaldığını hissetmiyordum"  elini yanağıma koydu "ölmek çözüm değil yoongi" dediğinde dudaklarını öptüm.

(Bazen tek çözüm olabilir hoseok)

Geri çekildim "8 yıl onları mutlu etmek için uğraştım, sonra sen girdin işte hayatıma, sen yanımda olunca huzurlu hissetmeye başladım, farklı ve özeldin, kabuslarımı aldın ve yerine güzel şeyler bıraktın, ama ben sana ne yaptım, seni mahvettim, parçaladım, biliyorum beni istemeyeceksin ama ben sana bağlıyım" dediğimde güldü, kafasını salladı "seni bırakmam, asla bırakmam, ben seni sevmek için var olmuş biriyim yoongi, benim bütün sevgim sadece senin"

Uzanarak saçlarını okşadım, t-shirt'ü mü sıkıca avucuna toplamış gözleri kapalı duruyordu, düzenli nefeslerinden uyuduğunu anladığımda yanağını okşadım, anlını öperek sıkıca sarıldım.

Kokusunu iyice içime çektim, kapı çaldığında yavaşça kalktım, kiliti açarak kapıyı araladım, namjoon babam "iyimisiniz"  kafamı salladım "evet" dediğimde saçlarımı karıştırdı "yemek ye"   "yanında olsam daha iyi"
"ben getiririm" diyerek gittiğinde kapıyı kapattım.

Hoseok'un yanına oturarak saçlarını anlından çektim "özür dilerim"  gözlerim doldu, kapı açıldı, babam tepsiyi kenarı bırakarak çıktığında bir kaç lokma yiyerek hoseok'un arkasına uzanarak beline sarıldım "özür dilerim"  sıkıca sarıldım, anlını sırtına yasladım.

Kıpırdandı, kalkarak "yoongi" dediğinde gülerek kalktım, kendime çekerek sarıldım "buradayım"  bana dönerek sarıldı "gittin sandım"  kafamı salladım "hayır buradayım, yanında" dediğimde kafasını salladı.

Sessizce bir birimize sarılarak durduk,

"hoseok seni çok seviyorum"

"Bende seni seviyorum yoongi, her şeyimi verecek kadar"

/

Delirdin hoseok daha ne verebilirsin 🤨