°Öğretmenim° (Düzenleniyor)

*32 (Final)

49k için herkese teşekkür ederim. Artık Alper ve Asel'in sonunu yazıyorum, son bülümünü. Gerçekten çok saçma olmuştu. Mesela her şey olsunda bitsin tadındaydı. Bu yüzden bu bölümü yazıp bir hafta sonrasında kaldıracağım.

Finaldeyizz

------------------------------------

3 sene sonra

"Asel, bebeğim uyan hadi" diyen Alper'in sesiyle yavaş yavaş açtım gözlerimi. Gözlerim duvara asılı saate kaydığında saatin henüz 03.23 olduğunu gördüm. Gözlerim tekrar Alper'i buldu.

"Bebeğim seni uyandırmayacaktım ama kızımız acıkmış ve sürekli 'aneyi istiyoyum' diyor" derken kızımızı taklit etmişti. Tebessüm ettim. Altı aylık bir kızımız vardı.

"Anne kaydeşim beni uyandıydı" diyerek odaya giren Barkın'a baktım. İki yaşındaki oğlumuzdu.

"Gel oğlum, yat burada babanla ben kardeşine bakıp geleyim"

"Hayıy! Ben de deleceğim" (geleceğim) dediğine kucağıma alıp kızımın ve oğlumun odasına geldim. Abi kardeş aynı odada kalmalarını istemiştik.

"Bu cadı beni uyandıydı" deyip kardeşine sinirli sandığı bakışlarından yolladı. Barkın uyandırılmayı sevmiyordu. Daha iki yaşındaydı ama babasına ne isterse yaptırıyordu.

Açelya'yı kucağıma alıp karnını doyurduğumda uyuya kalmıştı.

"Gel bakayım kucağıma" diyerek Barkın'ı kucağıma almıştım. Saçlarına ufak ufak öpücükler bırakarak odamıza götürdüm. Alper çoktan yatmıştı.

"Keşke biraz annenle bizi rahat bıraksan" diye yakındı Alper. Ne zaman yakınlaşsak aramıza giriyordu.

"Teşte anemle beyi yanşış bıyaksan" (keşke annemle beni yanlız bıraksan) dediğinde kıkırdadım. Oğlum beni babasından kıskanıyordu.

Alper ağzının içinde honurdanıp ayaklandı. Barkın'ı kucağımdan alıp yatağa bıraktı. Üzerine eğilip gıdıklamaya, yüzünün her yerini öpmeye başladı. Barkın ve Alper'in gülüşleri odada yankı yaparken ben ise onları gülümseyerek izliyordum.

Kocam, çocuklarım ve ben kocaman bir aileyiz.

Barkın'ın uykusu geldiğinde onu aramıza alıp bizde yanına yattık. Alper oğlunu sıkıca sarmalamış göğsüne çekmişti. Onları gülümseyerek seyrettim. O çok güzel bir baba olmuştu.

++++++++

Dudağıma kondurulan sayısız öpücükle gözlerimi açmıştım. İlk gördüğüm onun yeşil gözleriydi. Beni iki kolunun arasına almış uyandırmaya çalışıyordu. Gözlerimi açtığımı gördüğünde alt dudağımı dudakları arasına aldı. Aynı şekilde karşılık verdiğimde derinleşen öpüşmemizi Açelya'nın ağlama sesi bölümüştü. Alper homurdanarak kendini yan tarafa bıraktı.

"Yok arkadaşım ben bu kızı ne zaman öpsem biri araya giriyor. Bende insanım" deyip dudağını büzmüştü bir bebek gibi. Yaşından utanmasa ağlayacaktı.

Gülerek yaklaştım ve boynuna derin bir öpücük bırakıp ayaklandım.

"Ben kızımızı doyururken sende kahvaltı hazırlamaya ne dersin. Geç kalacaksın yoksa" deyip çocukların odasına girdim. Barkın uslu bir şekilde arabalarıyla oynuyordu ve neredeyse hiç ses çıkarmıyordu. İlk önce gidip ona günaydın öpücüğünü verdim. Ardından kızımın yanına oturup onu kucağıma aldım.

Karnını doyurduğum da bezini değiştirdim. Üzerine beyaz sarı puantiyeleri olan bir elbise ve beyaz renkli uzun çorap giydirmiştim. Barkın'a da mavi bir eşofman altıyla beyaz bir tişört giydirmiştim.

Açelya'yı kucağıma aldığımda Barkın önümüzden yürüyerek babasının yanına gitmeye başladı. Aşağı inerken burnuma dolan kızartma kokularıyla gülümsedim. Çok güzel bir eş ve çok güzel bir baba olmuştu.

++++++++++++++++++++++

Final için çok kısa olduğunun farkındayım ama özel bölünler atacağım.

Zaten söz verdiğim bir özel bölüm var ilk önce onu yazıp ardından bir özel bölüm daha atarım.

Onlara veda etmek biraz garip oldu benim için. Zaten yazamamıştım ve bu yüzden hikayenin akışı değişikti. Ama sonları mutlu bitti.

Benim pek içime sinmeyen bir kurguydu ama umarım siz beyenmişsinizdir.

Diğer kurgularıma da göz atarsanız mutlu olurum.