°Öğretmenim° (Düzenleniyor)

*23

Evett yeni bölümm 🎊🎉

23e gelmişiz :)

-------------------------------

"Annem gelmiş ve abimde" dediğimde nefesini tuttuğunu hissettim. Bir ara bahsetmiştim ona bu durumdan. Tam o sırada kapı açıldı.

"Toprak, kalk gidiyoruz" diyen anneme çevirildi bakışlarım. Onun gözleri de beni bulduğunda şaşırdığını belli ediyordu mimikleri. Hızla gelip abimin kolunu kavradı. Tam çekiştirmeğe başlıyordu ki hızla kalktım Alper'in kucağından, sildim yanaklarımdaki yaşları hızla.

"Bırak abimi" diyerek aralarına girdim. Annem olacak kadının bileğinden kavrayıp bir hışımla geri ittirdim onu.

"Kovulduğum evde durmam" diyerek bir kere daha tutacaktı ki abimi izin vermedim.

"Ben seni kovdum" dedim adeta tükürürcesine, "abimi değil" dediğimde gözüm Alper'e kaydı.

"Alper" diye mırıldandım sessizce. Ne demek istediğimi anladı.

"Toprak, gel sen şöyle" deyip yanına aldı onu.

"Şimdi sende defol odamdan" dedim gözlerine bakarak. "Babamla konuşacaklarını konuş birdaha ne abimin nede benim karşıma çık. Eskiden hangi delikteydiysen oraya dön" derken gözlerim kapıya kaymış, babamın dolu gözleriyle karşılaşmıştım. Benim ona baktığımı görünce ise derince bir tebessüm etti.

Karşımdaki kadın daha fazla dayanamıyormuş gibi baktı bana ve arkama -yani abime- bir bakış atıp çıktı odadan.

(Toprağın güçsüz olmasının nedeni annesi. Kendini korumayı bilimiyor. Zaten evden çıkamadığı için arkadaşı da yok. Bu yüzden özellikle annesine karşı savunmasız)

Odadan çıktığımda güçlü ifadem bir balon gibi söndü ve yere dizlerimin üzerine düştüm. Alper'den önce abim yanıma çöktü. Sıkıca sarmaladı beni. Kollarında babamın güveni vardı. Başımı göğsüne yasladığımda ağlamama inat tebessüm ettim.

"Babamın kollarında gibi hissediyorum. Güvenli bölgedeyim" diye mırıldandım ama abim duymuştu. Yüzüme bakıp tebessüm etti.

"Asel" diyen Alper'e döndü bakışlarım.

"Efendim" dediğimde gözlerine bakıp tebessüm ettim.

"İyi misin miniğim?" diye sorduğunda kafamı aşağı yukarı salladım sakince. Tam o sırada aşağıdan bir şeyin kırılma sesi geldi daha sonra ise babamın sesi.

"Ne yaptığını sanıyorsun" diye haykırmıştı. Koşar adım aşağı inerken babamın annemi kolundan tutmuş kapıya sürüklerken gördüm.

"Bana ve kızıma saygın yoksa bu evde yerinde yok" demişti duygusuz bir sesle. Evden dışarı çıkarmış yüzüne montunu ve çantasını fırlatmıştı. Kapıyı kapattığında sırtını kapıya yasladı. Sessizce yaşlarını dökmeye başladı. Yavaşça yanına gittim ve sıkıca sarıldım ona. O sırada abimde gelmişti. O da babama sarıldığında ikisini yalnız bırakmak istedim.

Yavaşça çekildim onlardan. Arkamı dönüp çektim yine merdivenleri. Odama girdiğimde Alper hala yatağımda oturuyordu. Odaya girdiğimi görünce yanına vurdu oturmam için. Gidip oturduğumda bana sıkıca sarılmıştı. Kafasını boynuma gömdüğünde naif öpücükler kondurmaya başlamıştı.

"İyi misin bebeğim?" sesi boğuk çıkmıştı kafası boynumda olduğu için.

"İyiyim" derken bende onun saçlarına bir öpücük bırakmıştım.

Orada öylece ne kadar durduk hatırlamıyorum ama Alper gitmek isteyince onun yanında uyumak istediğimi çok iyi hatırlıyordum.

++++++++++++

Eee bittii

Nasıl olmuşş

Sanırım finale son 5 veya 6 bölüm kaldı :)