»ᴊᴀᴋᴇ sɪᴍ•ᴘᴀʀᴋ ꜱᴜɴɢ-ʜᴏᴏɴ«
❝Bir yanda, sevgilisiyle biriktirdiği anılarla yaşayan Park Sunghoon, diğer yanda ise sevgilisini ardında bırakıp gittiği için o anılarla bile yaşamayı kendine çok gören Jake Sim. Aralarına kilometreler, yıllar girse de, bi...
Bir anda odaya girip, kardeşini korkutmamak için seslenirken, seslenişleri her cevapsız kaldığında korkusu artıyordu Sunghoon'un.
Odanın kapısına geldiğinde, bir kaç kez tıklatmış, fakat yine bir ses gelmeyince odaya dalmıştı âdeta.
"Sunoo?"
Ve yine ses yoktu.
Sunghoon'un korkudan beti benzi atarken, hızlıca kardeşinin üstündeki yorganı çekmişti.
Tabii bunu yapmasıyla Sunoo'nun korkarak yerinden sıçraması ve kulaklıklarını çıkarması bir olmuştu.
"Abi ne yapıyorsun? Korktum."
Sunoo korkuyla abisinin yüzüne bakarken, Sunghoon onun kızarmış gözlerinde, yanaklarında ve burnunda gezdiriyordu bakışlarını.
"Ağladın mı sen?"
"İzlediğim film duygusaldı."
"Sunoo, yalan söyleme. Sorun ne?"
Sunoo, "Ya ne yalanı? Aaa, izlediğimiz film dramatikti diyoruz işte kardeşim," derken gözleri yine dolmuş, sesi titremişti.
Sunghoon onu kendine çekip sarılırken, "Güzelim, sorun ne? Neden ağlıyorsun? Hm? Okula da gelmedin bugün? Ne oluyor bebeğim?" diye sorularını sıralamıştı. Ardından kardeşini kendinden biraz uzaklaştırıp gözyaşlarını silmiş ve tebessüm etmişti.
"Abi... Abi bilmiyorum. Canım yanıyormuş gibi hissediyorum. Ama neden bilmiyorum. Fiziksel de değil bu ağrı, ruhsal. Ama neden bilmiyorum."
Sebebinin az çok Riki olduğunu tahmin ediyordu Sunghoon.
"Ne zamandır böyle hissediyorsun peki?"
"Dünden beri. Dünden beri düşünmekten başım ağrıdı."
