»ᴊᴀᴋᴇ sɪᴍ•ᴘᴀʀᴋ ꜱᴜɴɢ-ʜᴏᴏɴ«
❝Bir yanda, sevgilisiyle biriktirdiği anılarla yaşayan Park Sunghoon, diğer yanda ise sevgilisini ardında bırakıp gittiği için o anılarla bile yaşamayı kendine çok gören Jake Sim. Aralarına kilometreler, yıllar girse de, bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❛가슴은 뛰고 있어 여전히 널 보고 있어 자꾸만 숨이 막혀서 아직은 멀리에서 너를 지켜보고 싶어❜
🝮
Sunghoon açıp açmamak arasında kalmışken, daha fazla diretmenin bir anlamı olmadığını düşünmüş ve açmıştı.
"Alo?"
"Sunghoon, merhaba. Jake ben."
"Ne istiyorsun?"
"Sunghoon ben... Ben biraz konuşalım istiyorum. İskeledeyim."
"Ben istemiyorum," demiş ve aramayı sonlandırmıştı Sunghoon.
Elindeki telefonu masaya bıraktı ve yüzünü elleri arasına gömüp düşündü bir müddet.
Onu görmeyi deli gibi istiyordu.
Ama konuşurlarsa onu affederdi ve bunu istemiyordu.
Çok canı yanmıştı.
Güveni kırılmıştı.
Gitmek için nasıl bir bahanesi olmuştu bilmiyordu, anlayamıyordu.
Ortada dönen bir şeyler vardı ama bunun ne olduğunu bilmiyordu.
Öğrenmeye de hazır hissetmiyordu kendini.
Ardından ellerini çekti yüzünden, kısa bir süreliğine masada gezdirdi bakışlarını. Daha sonra telefonunu da alarak yerinden kalktı. Odasına geçip üstünü değiştirdi ve anahtarını alıp çıktı evden.
Kardeşinin merak etmemesi adına ona da haber verdikten sonra, yavaş adımlarla sahile yürüdü.
Kalbi deli gibi atıyordu, bir korku, bir heyecan ele geçirmişti sanki kendisini.
Nefes alamıyor gibi hissetti, ağlayacak gibiydi.
Yolun üstündeki küçük bir markete girmiş, bir su alıp çıkmıştı.
Sudan bir kaç yudum alıp ilerlerken, vücudundaki gerginlik dalgası buna bile engel olmuştu. Kusacak gibiydi.
Öfkeyle şişeyi indirip kapağını kapatırken, kendisini boğan nefeslerini görmezden geldi.
