ᴏɴᴇ-sɪᴅᴇᴅ ʟᴏᴠᴇ{𝐅𝐢𝐧𝐚𝐥}

992 64 7
                                    

"ရစ်ကီ"

"ပြောပါဦး မောင့်အသက်လေး"

"အသည်းယာစရာကောင်းလိုက်တာ မခေါ်စမ်းနဲ့"

နီရဲနေတဲ့ချစ်ရသူနဲ့ ပါးလေးကို ရစ်ကီက
တစ်ချက်နမ်းလိုက်တော့ ရစ်ကီကိုမျက်စောင်းထိုးကာ သူ့လက်ကလေးနဲ့ရစ်ကီကျောပြင်ကိုရိုက်ပါလေရဲ့

"ချစ်လို့နမ်းတာကို မောင့်အသက်ကလည်း"

"ရစ်ကီ အဲ့လိုကြီးမခေါ်နဲ့ဆို"

"ချစ်လို့"ဟုဆိုကာ ထယ်ရယ့်ရဲ့ပါးလေးကိုဆွဲလိုက်မိ၏ မတက်နိုင်ဘူးလေ ချစ်ရသူကသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာကို

"မေမေကပြောတယ် လက်ထပ်သင့်ပြီတဲ့"

"ဒါပေမဲ့ငါတို့တွဲတာကသိပ်မကြာသေးဘူးလေ"

"တစ်နှစ်ကျော်ပြီလေ ထယ်ရယ်"

"အတည်တွဲဖြစ်တာ သုံးလပဲရှိသေးတယ်မဟုတ်လား"

ဟုတ်တာပေါ့ ထယ်ရယ်ပြောတာမှန်ပါတယ် ရစ်ကီတို့ဒီတလောမှ အတည်တွဲဖြစ်ခဲ့ကျတာမဟုတ်လား

"ငါမင်းကိုချစ်တာတော့ တစ်နှစ်ကျော်ပေါ့"

ထယ်ရယ်ရဲ့နောက်ကဆိုလာတဲ့စကားကြောင့် ရစ်ကီကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်စိတ်နာမိလိုက်၏ ရစ်ကီကတကယ်ရက်စက်ခဲ့တဲ့သူပဲ

"‌စိတ်ချထယ်ရယ် အခုကစပြီး ငါမင်းကို
မင်းချစ်ခဲ့တာတွေထက် အများကြီးချစ်ပေးမှာ"

ရစ်ကီက ထယ်ရယ့်လက်ကလေးကိုတင်းကြပ်စွာကိုင်လိုက်တော့ ချစ်ရသူကသူရဲ့မူပိုင်
ပါးချိုင့်လေးထင်အောင်ပြုံးလို့

"ယုံတယ် အဲ့တာကြောင့် မင်းကအတွေးတွေ
မလွန်နဲ့"

အဲ့တာတွေကြောင့်ပါပဲ ရစ်ကီကထယ်ရယ့်ကိုအချစ်ပိုနေရတာ ထယ်ရယ့်ကရစ်ကီကိုအမြဲတမ်း ယုံကြည်နေပြီးချစ်နေပေးတာကို

"ချစ်လိုက်တာ မောင့်အသက်ကို"

ရစ်ကီက ထယ်ရယ့်ပါ‌လေးကိုနောက်တစ်ခါထပ်နမ်းရင်းပြောလိုက်၏

"ငါလည်း မောင့်ကို‌ချစ်တယ်"

~

                     ~ 2 years later ~

ᴏɴᴇ-sɪᴅᴇᴅ ʟᴏᴠᴇWhere stories live. Discover now