Ne bereketli gün, üç bölüm attım bugün a dostlar❤
"Oğlum, iyi misin? "
"Sence? " Ellerini saçımda gezdirip yavaşça okşayan annemden biraz uzaklaşıp sırtımı yatak başlığına yasladım. Nefes almak gittikçe zorlaşıyordu sanki. İnstagram hesabına attığı fotoğrafları dakikalardır inceliyordum. Her zerresini ezberlemek ister gibi bakışlarım saniye dahi telefonumdan ayrılmıyordu.
"Bırak artık telefonu Demir, yeter oğlum kendine ettiğin eziyet. Gidip ben konuşacağım İlker'le artık! " Annemin sinirli ve gergin haline bakıp kaşlarımı çattım.Beni bu hale düşüren onlarken, şimdi bu telaşları hiçbir problemimi çözmüyordu. Ama artık bu konuyu açıp kendime eziyet etmeyi düşünmüyordum.
"Anne sakın, karışma bu işe! Sakın! İlker'i hepten kaybederim. Bir umudum var hiç olmazsa, onu da yine berbat etmeyin. "
Annemin bakışlarında ki pişmanlığı görüyordum ama bu benim hiçbir işime yaramıyordu.
"Tamam, tamam. Karışmam, oğlum. Ama sen de üzme artık kendini. Döndüğünden beri daha kötüsün, böyle bir yere varamazsın. " Benden bir tepki gelmeyince sessizce yanımdan kalkıp odadan çıktı. Depresyonun içinde debelenip duran bir tip değildim ama neşeli de sayılmazdım.
Yatağımdan kalkarak penceremin önüne geldim. Camı açıp bir sigara yaktım. İlker'den sonra başlamıştım ve malesef artık bırakamıyordum. Mahalle sessizliğe gömülürken bu sokaklarda gezip tozduğumuz, sarmaş dolaş birbirimize tutunduğumuz anılar doluştu zihnime. Kalan olmak bence o yüzden daha zordu. Giden kendiyle giderken, kalan anılarla baş başa kalıyordu. Bu öyle bir bataktı ki, çıkmaya çalıştıkça daha çok dibe batıyor gibi hissediyordu insan.
Telefonu eğilip yatağımdan aldım. Yeni bir fotoğraf paylaşmıştı. Evinde koltuğa uzanmış,köpeğini seviyordu.İnce uzun parmaklarına baktım uzun uzun. Bir zamanlar beni kucaklayan, yüzümde gezinen sıcacık avuçlarını yeniden hissetmek için her şeyden vazgeçerdim. Geç mi kalmıştım her şeye? Beni geride bırakmış mıydı sahiden de? İçim sıkılırken, postun altındaki yorumlara gözüm takıldı. Kız erkek bir sürü hesap İlker'e açık açık sulanıyordu. Delirecek gibi hissediyordum. Kıskançlık mıydı bunun adı bilmiyorum ama kanımın tersten aktığını hissediyordum.
Mesaj kısmına girerek her zaman olduğu gibi dayanamayıp mesaj attım.
Demir: Şu insta postunun altına yazan insanların derdi ne İlker?
Demir: Bana cevap yaz ne olur? Oğlum resmen açık açık adamlar sana yürüyor. Tepki versene!
Demir: Ya oğlum, bak hakkım yok biliyorum ama bu çok fazla. Yazdıkları şeyler açık açık ahlaksız teklifler ulan! Bir cevap yazsana, engellesene!
İlker: Ben rahatsız olmuyorumdur belki Demir, git başımdan!
Demir: Rahatsız olmuyorsun öyle mi? Avrupa medeniyeti yaramış sana belli ki? Bu rahatlığın başka açıklaması yok çünkü!
İlker: Ne demeye çalışıyorsun sen? Allah aşkına ne saçmalıyorsun ya? Kafan mı iyi senin?!
Demir: Geberiyorum kıskançlıktan, kafam iyi değil/(silindi)
Kafam yerinde, hem de her şeyi senin aksine gayet net görüyorum. Adamlar sana ahlaksız tekliflerle saçma sapan şeyler yazıyor, sen öylece bakıyorsun.
İlker: Kabul ederim belki de birini! Olamaz mı?
Demir yazıyor
Demir: Yok sen benim inadıma yapıyorsun. Beni delirtip mutlu olacaksın anladım. Ama yanlış ata oynuyorsun İlker. Delirdim mi neler yapacağımı en iyi sen bilirsin.
İlker:Hadi ya, sen o cesur çocuk ayaklarını başkalarına yedir, ben tokum.
Demir: İlker engelle şu piçleri!
İlker:Onları değil ama seni engellemek üzereyim. Haberin olsun!
Demir:Sakın! Sakın İlker!
Görüldü
İlker çevirim dışı
10. bölüm gibi her şeyi öğrenmiş oluruz canım okurlar. Seviyorum sizi, takipte kalın:)))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gemileri Yaktım(BxB)
Ficção Adolescente(Tamamlandı) (Yarı Texting ) Öyle bir gittin ki ülkeyi terk ettin! Bir insan ne kadar uzağa gidebilirse o kadar uzağa gittin! Harbi nasıl gidebildin?
