19.Bölüm (Geçmiş)

1.1K 113 16
                                    

Yine ben... Günün ikinci bölümüdür, diğerini atlamayın. 😘

Gelir gelmez aile meclisi kurulmuş,sorguya çeker gibi de beni karşılarına oturtmuşlardı. Babam ve abim sert bakışlarını dakikalardır üzerimde gezdiriyordu. Konuşmaya başlamadan önce psikolojik olarak beni bastırma çabalarına artık alışmıştım.

"Demir şimdiye kadar senin aleyhine bir karar aldım mı oğlum? " Babamın sert ve kararlı sesi kulaklarıma dolarken vereceğim cevap belliydi. "Yok baba. " Dedim sessizce. Ama hiç özgür bırakmadın diyemedim, ya da izin vermedin ki kendim karar vereyim diyemedim.

"Kulağıma gelen dedikoduları duymazlıktan geliyorum. Benim oğlum böyle bir sapkınlığa bulaşmaz deyip geçiyorum. " Bakışları doğrudan göz bebeklerime kilitliydi. Nefes almaktan bile çekiniyordum.

"Dilim varıp da senin öyle şeyler yaptığını ağzıma bile almam. Yanlış yola saptıysan da bu aile içinde çözülecek. " Abim mi anlatmıştı her şeyi? Nasıl olmuştu da babam İlker'le olan bağımızı öğrenmişti. Çocukluktan beri beraberdik, bize dışarıdan bakan aramızdakini sâdece dostluk olarak görürdü.

Ağzımı açıp cevap vereceğim esnada fırsat bulamadan babam yeniden konuşmaya başladı. "Çağla kızımız sana ve ailemize uygun. Hafta sonu kendi aramızda nişan yapacağız. O zamana kadar kendini hazırla. " Son sözünü söyleyip çıkacağı esnada ayağa kalkıp can havliyle babamın kolundan tuttum. İçimde öyle derin bir hayal kırıklığı vardı ki! Nasıl olur da hayatımın en önemli kararını bana sormadan verirlerdi? Şimdiye dek asla babama karşı gelmemiştim ama bu iş susamayacağım kadar büyüktü.

"Baba istemiyorum ben. Çağla'yı sevmiyorum ve sevmediğim biriyle evlenmem. " Abim beni susturmak için çekiştirse de elimle onu itip babama baktım kararlı gözlerle.

"Seversin! " Tek kelime ile beni sindirmeye çalışmasına histerik bir gülüş sundum. "Sevemem baba, Çağla ya da başka hiçbir kızı sevemem ben. " Yanağımda hissettiğim acıyla birlikte geriye doğru savruldum. Babamdan şimdiye dek bir fiske bile dayak yememiştim. Attığı tokatın gururuma dokunmasına aldırmadan kendimi toparlayıp yeniden karşısına dikildim. "Evlenmem! "

Babamın öfkeli halde alıp verdiği nefesler beni içten içe korkutsa da geri adım atamazdım. "Onur şunu çek gözümün önünden, elimden bir kaza çıkacak! " Abime dönen  sert bakışlarıyla beraber sinirle odadan çıkıp salona geçti. Bir kaç dakika sonra da dış kapının gürültüyle kapanma sesi geldi.

Annem ve yengem hızla odaya girdiklerinde ben yatağımda oturarak başımı ellerimin arasına almış, nasıl davranmam gerektiğini düşünüyordum. "Demir uzatma abicim. Sizin gittiğiniz yol ,yol değil sen de biliyorsun. Oğlum tövbe ya Rabbim, sen kafayı mı yedin ya?!" Abimin kınayan ve yadırgayan sözleri umrumda değildi. İstediği kadar benimle böyle ayarda konuşabilirdi.

"Onur ne konuştuk seninle? Çocuğun üzerine gitme sen de! " Çiğdem yengem abime bağırırken tüm sesler uğultu gibi geliyordu kulağıma. İlker'i istiyordum yanımda. Ona sarılmak, ellerini sıkıca tutmak ve buradan uzaklaşmak. Beni bir tek o anlar, o yardım ederdi.

"Nişan falan olmayacak, bunu kafanıza sokun! " Daha çok kendi kendime mırıldanır gibi çıkıyordu sesim,zira beni gerçekten duyduklarını hiç sanmıyordum. Annem saçlarımı okşarken bir taraftan sessizce ağlıyordu. Onun da babam gibi düşündüğünü biliyordum, tek farkları vardı. Annem beni hiçe sayarken daha şefkatliydi o kadar.

"Kuzum bunun başka yolu yok.Baban dediği sözden dönmez. Aileler anlaştı, bitti gitti. Çağla iyi kız, hem seni de seviyor. " Çağla'nın sessizliği şimdi anlaşılıyordu. İşine gelince kimse başkasını düşünmüyordu. Kendini sevmeyen, hiç sevemeyecek olan birini yanında tutmaya çalışmak nasıl bir bencillikti!?

"Asla, nişana falan gitmem! Babam da ilk defa sözünden dönsün, çünkü ben dönmeyeceğim bu defa! " Ayağa kalkıp çığlık atar gibi bir solukta son sözlerim olduğunu düşündüğüm cümleleri sıraladım.  Kendimi hızla sokağa atarken arkamdan gelen abimi umursamadan sahile doğru koşar adım yürüdüm.

Telefona sarılıp İlker'e mesaj attım. Yanımda görmek istediğim tek kişi oydu, bir tek onun sıcaklığı içimdeki fırtınayı dindirirdi.

Gemileri Yaktım(BxB) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin