Spiderman 🕸️

3

Aldığım haberle büyük bir mutlulukla sınıfa girdim. "CANIM VE TEK SINIF ARKADAŞLARIM! FİZİK HOCAMIZ ŞUANDAN İTİBAREN GİTMİŞ DURUMDADIR. VE BURAYA GERİ GELMEYECEKTİR!"

Mutluluk dansımı yaparken , Evanın adım seslerini ve gülme seslerini duydum.

"Ciddi misin lan?!"

"EVET!"

"Öhm, öhm." kapalı gözlerimle saçma salak dans ederken uyarıcı bir öksürük sesi duydum. Bu bizim sınıfça, dikkat hoca var demekti.

Yani,

hassiktir

korkarak gözlerimi açınca bana tek kaşını kaldırarak bakan Çisel hocayla göz göze geldim. Ananı avradı sikeyim!

"Aaa hocam sizde mi buradaydınız? Arkadaşlar fizik hocasını çok özleyeceğim ya! Çok üzüldüm, keşke gitmeseydi ama işte yapacak bir şey yok."

İlk cümlemden sonra öğretmenler masasının önünde sırama ilerlemiştim. Üzgün bir şekilde , yani öyle davranarak.

Kahkaha sesleri gelmeye başladı. Eva yanıma gülerek gelmeye başladı, gelmeye çalışıyordu. Çünkü kahkaha atmaktan zar zor yürüyordu.

En sonun da yere oturdu, kafasını sıraya yaslayarak gülmeye devam etti.

"Off!" başımı sıraya, ellerimin arasına aldım. Dudaklarımı istemsizce büktüm.

"Kanka ben böyle u dönüşü görmedim."

"Ya sus sus! Hani biz bir sınıftık niye uyarmıyorsunuz ya. OFFF!"

"Gerizekalı, uyarmamıza kalmadan söyleyip dans etmeye başladın" dedi Oflaz. 

Başımı kaldırdım, dikkatle beni izleyen bio ablama baktım. Öğretmen ablanın olması çok güzel olurdu hee.

"Hocam siz niye çıkmadınız ki!"

"Senin için çıkmadım Lavin, dedim beni çok özler yapamaz bensiz dedim. Çıkmadım."

Bir kaç kişi gülünce hala bir köşede gülen biricik arkadaşımın yanına gittim. Eğildim aynı onun gibi, ya da oturdum diyebiliriz.

"Hayır bi insanın arkadaşı rezil olunca bu kadar gülemezsin anladın mı?!"

"Ben ona gülmüyorum ki salak, çok güzel çevirdin ona gülüyorum." dedi gülmelerinin arasında.

Değişik değişik ona baktım.

"Gıcık."

"İltifat için teşekkürler."

Ayağa kalkıp onu da kaldırdım, ve kapıda üvey kardeşcazım belirdi.

"İbo! Gelsene lan." haydarla kanki olan kardeşim sınıfa girdi, Haydarın yanında ki sıraya oturdu. Sonra Çisel hocayı fark etti.

"Merhaba hocam."

Hafif bi gülümsemeyle başını sallayıp telefonuna döndü. Bi bana böyle sanırım he

"Kardeşin gelmiş bi bakmıyorsun çocuğa he."

"Ne bakcam ya,eşşek kadar olmuş o bana baksın bane."

Garip bir şekilde güldü İbo. Konuşan Polata dönerek konuştu.

"Hehe artık ablam değil ki, üvey çıktı. Evde de değil artık ohh. Çok rahatım, artık gelip saçımı çekmeyen bir ablam var."

Ona inanmayarak bakarken Çisel hocada bizi izlemeye başladı.

"Senin Allah belanı-"

"Ne üveyi oğlum?!" Buket konuşmuştu.

"Bildiğin, wattpad de gibi."