Spiderman 🕸️

9

13 Eylül Pazartesi

"Of! Umarım şu kadın hatırlamaz soruyu ya." diyerek ensemi kaşıdım. Oflaz 'sence öyle bir şey olabilir mi?' der gibi bana baktı.  Omuz silktim,

"Sen böyle bir şeyin olabileceğine inanıyor musun?" dedi Murat, Malesef ki hayır.

İlk dersimiz matematikti, 2 ders matematik'den sonra şansımıza seçmeli matematik vardı. Ard-arda 4 matematik. 

Mükemmel!

Zilin sesini duyunca oflayıp soruya baktım, anlamıyordum ki! "Aşkın Lavinia'nın matematik sorusuyla imtihanı! Şok Şok Şok!  Sınıfımızın zeki kızı derslerinde düşüş mü gösteriyor?" Pelo elinde ki telefonu kamera şeklinde tutmuş, beni çekiyordu.

Spiker edasıyla bana doğru yaklaştı, kamerayı bir benden uzaklaştırıyor bir de yakınlaştırıyordu. Ters ters ona ve kameraya baktım.

Dil çıkardım telefonun kamerasına doğru, hatıra kalsın diye anlık olarak çekiyorduk sürekli. "O şuan kendi kafasını yemekle meşgul, sayın seyirciler. Lütfen onu dikkate almayınız." diyerek Kameranın önüne geçti Sinem.

Sınıfta 6 kız, 6 erkek olmak üzere 12 kişiyiz. Diğer sınıflara göre baya az kişiydik. Ama az kişi olmamız hoşuma gidiyordu, diğerleri gibi. 

"Hoca geliyor gençler." dedi Haydar, ve sırasına doğru yürüdü. "Pelo o telefonu çekmezsen Lavinia her an üstüne saldıracak gibi duruyor." diye bilgilendirdi Pınar onu.

Güldü Pelin, "O bana kıyamaz." 'öyle mi?' dercesine tek kaşımı kaldırdım. Yüzünde ki eminlik giderken bir iki adım geriledi, 

"Bok yoluna gidicen Pelo," diye seslendi Tarık. Kendimi tutmayıp güldüm bu sefer.

Çoğu kişinin ayağa kalkmasıyla hocanın geldiğini anlayıp kalktım. Pelin ve Sinem yerlerine ilerlerken Pelo telefonunu kapatmıştı.

"Günaydın." aynı karşılığı verdik 12 kişi hep bir ağızdan. Ona baktım, her zaman ki gibi giyinmiş saçını topuz yapmıştı. 

İşten sonra eve gitmiş, akşam yemeğine katılamayacağımı zaten Efeye mesaj olarak yazmıştım. Geldiğim de saat 10 gibi olduğu için ses seda yoktu. Ama Yavuzla karşılaşmıştım, ona da baş selamı verdikten sonra odaya çıkıp uyumuştum. 

Sabah beni kahvaltıya çağıra Efeyi reddetmiş, neredeyse tüm gün boyunca uyumuştum. Uyandığım da ise bizimkilerle takılmıştım, saat 11'e kadar birlikteydik.

Ve maaşıma zam gelmişti, oh be.

Her neyse yani evdekilerle karşılaşmamıştım.

Biz ona kaçmıştın diyelim.

Of ne alaka

Çok alaka

_**_

Bir kaç dakika geçtikten sonra derse başlamıştık, şuanlık soruyu hatırlamamıştı. Umarım hatırlamaz. Umarım hatırlar. Sen ne olsun istiyorsun be?! Sadece sağlık hehehe,

Sıkılınca gözlerimi etrafa çevirdim, gözlerim Oflaza giderken göz göze geldik. Dudaklarını oynatarak konuştu,

"Hatırlamadı değil mi?"

Sanki görmeyip duymuyorsun gerizekalı

Aynı şekilde karşılık verdim, "evet, inşallah hatırlamaz."

"Hatırlatıyım mı?" deyip hocayı işaret etti. Kaşlarımı sakın anlamında kaldırım. Sırıtırak el kaldırdı.

Bir an gözleri bana dönünce "seni gebertirim oflaz, ilk cinayetimin kurbanı olmak istemezsin." dedim dudaklarımı oynatarak. Umursamayarak hocaya döndü.