Spiderman 🕸️

7

7.Bölüm;

"Şimdi kalbim

Kocaman bir yalanın sonsuz yüklerinden

Kurtulmak için çarpıyor."

Eva söylemeye başladı, parmaklarım gitarın tellerinde dans ediyorken çoğu kişinin gözü üzerimizdeydi. Spaydrmanli gitarımdan gözlerimi ayıramıyordum, neden bilmiyorum ama çok fazla kişi olunca ilk başlarda geriliyorum.

Gitarımın sol alt ve sağ üst kısmınde örümcek ağ vardı. Ağların üstüne Evayla birlikte örümcek çizmişken ortasında kocaman bir spaydrman  sticker'ı vardı. Siyah bir gitarın üstüne yapmıştık bunu, çok güzel duruyordu ama çizdiğimiz ağların boyası akmaya başlamıştı yavaş yavaş. Onu yenilemem lazım.

Farklı bir şarkıya geçmeden önce ara vermiştik.  Bazı insanlar yanımıza gelip tebrik ederken gülümsemekle kalıyordum sadece.

"Toprak yağmura, ben sana
Âşık olduk yeniden
İmkânsız gibi görünen
Bu mesele"

İbo devam etti Evanın başlattığı şarkıya,

"Girdi aklıma her gece
Tanıdık bi' melodi
Sen miydin sebebi?
Söylesene"

Ve sıra bana geldi, sıra benim şarkının en sevdiğim yerine geldi. İçime dolan huzurla şarkıyı söylemeye devam ederken gülümsedim. Kafamı gitarımdan kaldırdım.

"Bir kadın gelir değiştirir seni
Alıştığın o sert, kararlı şeklini
Yüz binlerce yıldır böyledir gider
Suyun kumsala vurması gibi
Vurması gibi"

Kafamı keşke kaldırmasaydım ama, hiç birine aldırmadan gülümsedim. Fakat bu sefer pek huzurlu bir gülümseme olmamıştı. Alaycıldı daha çok.

Lenora devam etti, ablasının sesine benziyordu sesi. Çok güzeldi, kendisi bizle pek şarkı söylemek istemese de onun da en sevdiği şarkı olduğu için bu sefer kabul etmişti.

Küçük bir veled elinde ki yüz lirayla yanımıza gelirken gitar çantasının içine koydu. Ardından şaşıracağım bir hareket yaparak bağdaş kurduğum dizlerime oturdu. Güldüm, bana bakıp dil çıkardı. Aynı hareketi bende ona yaptım. Güldü, "Sen çok güzelsin." 

Kısık kısık güldüm devam eden şarkıyı bozmamak için. "Biliyorum velet."

Kızgın kızgın sarı kaşlarını çattı.  Ben velet dediğime sinirlendiğini düşünürken beni daha çok şaşırtacak bir şey söyledi, "Sende demen gerekiyordu!"

"A-a sende demem için mi söyledin?" bende kaşlarımı çatarak. Hevesle başını salladı.

"İyi sende çok güzelsin sarı velet." kıkır kıkır güldü.

"Biliyorum siyah abla." ardından dizimden kalkarak hızlı hızlı annesinin yanına gitti. Ben siyah mıyım amına koyayım?!

Evet, sen çocuğa saçları sarı olduğu için sarı dedin. Senin de saçların kapkara olduğu için mantıken siyah dedi. Napsın yavrucak?

1. Benim saçlarım kapkara değil!

2.Siyah olmam için zenci olmam gerekiyor

Ve son olarak 3. her neyse bulamadım bir şey

Kızgın kızgın ardından bakarken bana dönüp güldü. Dil çıkardı, bende ona dil çıkardım.  

Bu süre zarfında tabi ki de çalmayı bırakmamıştım. Küçüklüğümden beri gitarla uğraştığım için her bir notanın yerini ezberlemiştim. Bakmadan da çalabiliyordum yani.

Parmaklarım telde dans ederken Kartal beyimizle göz göze geldim. Kollarını bağdaş yapmış, her zaman ki sert yüz ifadesiyle beni izliyordu.  Kaşlarını çatmadığı tek bir an yoktu! Acaba uyurken de kaşları çatık mı oluyordu?

_***_

"Lan lan lan o Çise hoca mı?! Hatta yanında yeni fizikçi Kartal da var. Ve Çisel hoca da orada amk!" diyerek bize doğru sessiz sessiz bağırdı Eva.

Evet tam olarak onlar sevgili arkadaşım.

Maleesef onlar

"Neden buradalar be?!"diye sordu   Lenora. 

"Onu söyleyemiyoruz malesef." dedik İboyla aynı anda. 

Güldüm.

Bu herifler kadar despot insanlar görmedim. Allah böyle insanları düşmanımın başına vermesin be.

Özellikle Kartalı.

Hayır beşiktaş fanatiği olmama rağmen ilk defa bir Kartalı sevmiyorum bak. O kadar yanii.

"Bize doğru mu geliyorlar? Yoksa ben mi yanlış görüyorum?" Lenoranın söylediği şeyle o tarafa bakmadan konuştum.

"İnşallah sen yanlış görüyorsunsundur Lelelenora"  Eva kendi tutamayıp güldü, Lenora da göz devirse bile güldü.

"Yok yanlış görmüyor sevgili kız kardeşim"

Diyen sesi duyduğum da, olmaması için yalvarırcasına Evaya baktım. Halime gülmemeye çalışarak üzüntüyle pardon sahte üzüntüyle kafasını salladı.  Eşşek halimden keyif alıyordu.

Konuşan kişi Çisel Arslandı. Malesef ki. 

Yüzümü onlara döndüm, "Sevgili yeni biyolojik ailem"diyerek hepsine baktım.

Kartalın tek kaşı kalkarken  sert ifadesine ters bir şey yaptı. 

Sırıttı!

Evet evet, doğru okudunuz sırıttı. 

Bu sefer benim tek kaşım kalktı gamzeleri varmış lan bunun! Barlas denen hıyar yanların da yoktu, Yavuz sıkılmış gibi kollarını göğsünde bağdaş yapmış olan biteni izliyordu.

Yüzünde bıkmış bir ifade vardı, abisine olan bakışları pekte güzel değil. 

"Çok güzel çalıyorsun," diyerek elimde ki gitarı işaret etti Efe. Gülümsedim, kafamı yana eğerek. "Teşekkür ederiiim." dediğim de güldü.

"Siz napıyorsunuz burada hocam?" diyerek Kartala bir soru yöneltti İbo.  Doğru ya  artık fizik hocamızdı. Malesef ki.

Gözlerini benden ayırmadan İboyu cevapladı Kartal, "Ailecek geziyorduk öğrencim."

Sanki canımı yakmak ister gibi ailecek kısmını bastırarak söylemişti. Ve kabul başarılı olmuş olabilir.

Yutkundum, her zaman ki gibi kırıldığımı yüzüme yansıtmadan alayla gülümsedim. Evanın sesi kulaklarıma ulaştı.

"Aa ne güzel, bizde ailecek geziyorduk hocam." Sanki kırıldığımı hissetmiş gibi hırsla Kartalı kızdırmaya çalışıyordu.  O da başarılı oldu.

Kartal benim gibi duygularını saklamakta iyi olamamasa gerek kaşları anında çatılmıştı. 

"Artık gidelim abi," diyerek  Barlas gerizekalısı yanımıza yaklaştı. Elinde su vardı.

O da gelmişti demek ki, Gelmeseymiş keşke.

Pislik

Bütün Barlaslar böyle olmaz be!

Şerefsizler.

_***_