5

7.1K 433 12
                                    

Efenin bana seslenmesi üzerine diğerleriyle birlikte eve gelmiştik. Bana verdikleri odaya anında kapanırken diğer eve gidip eşyalarımı almam gerektiğini hatırladım.

Kıyafetlerimi getirmiştim daha doğrusu getirtilmişti ama gitarımı filan almamıştım.

Beyaz askısız bir crop, altıma ise gri eşofman şeklinde şort giyinmiştim.

Uzun düz ve siyah saçlarımı salık bırakmakmış hatta tarak bile sürmemiştim.

Telefonumu alıp odadan çıktım, benimle birlikte bi kapı daha açıldı. Çise hocanın kapısı.

İş kadını kıyafetlerinden kurtulmuş olduğunu gördüm. İlk defa rahat bir şeyler giydiğini de görmüş oldum aynı zamanda.

Bana göz ucuyla bakıp merdivenlerden inmeye başladı. Göz devirip bende ardından ilerledim.

Telefonumun ekranını açıp saate baktım. 4'dü.

En sonunda kapının olduğu kata geldim. Salon ve kapının arasın da çok mesafe olmadığından her türlü her iki taraf gözüküyordu.

Kartal beyimiz salondaydı. Herkes salondaydı daha doğrusu.

Gözlerim Efeyi bulduğunda Çise hoca yanımdan geçip boş bir koltuğa oturdu.

Efe de beni fark etmişti.

"A Aşkın gelsene." onun seslenmesiyle diğerleri de beni fark etmişti.

"Yok, işim var dışarı da. Size iyi eğlenceler." deyip arkamı onlara döndüm. Kapıya doğru yürürken Kartalın cümlesiyle yerimde durdum.

"Kimden izin aldın?"

"Ne hakkında?" dedim onlara tekrar dönüp.

"Dışarı çıkmak hakkında, kurallarda anlaştığımızı düşünmüştüm." dediğinde ayağa kalkmıştı.

"Birinden izin alma yaşını çoktan geçtiğimi düşünüyorum. Heleki hiç tanımadığım birinden."

Tek kaşı kalktı, yüzü sert bir ifadeye bürünürken şaşırmış gözüküyordu.

"İster 30 yaşında ol, benim evimdeysen kurallara uymak zorundasın. Ve tanımadığın birinin evine gelecek kadar salak gözükmüyorsun."

Pardon?

O bana hakaret mi etti?

Öyle oldu biraz

"İlk önce haddini bil bana karşı argo bir kelime kullanamazsın ve tanımadığın birini zorla kardeşlerinin olduğu eve getiren kişi sensin."

Sert bir dille konuşmam Efenin sebebini bilmediğim bir şekilde gülmesini sağladı.

Başım ona dönünce pardon der gibi elini kaldırdı.

"Siz devam edin, özür dilerim."

"Her neyse sonucunda zaten gidicem, fazla laklaka gerek yok." deyip evden çıktım.

Bu sefer çıkmayı başarmıştım.

ama arkamdan gelen adım ve Efenin sesiyle durdum bu sefer. "Beklesene Lavin!" en sonunda yanıma nefes nefese ulaştığın da sorar şekil de baktım.

"Bende gelebilir miyim?" 

"Tabii, ama neden?"

Gururlanarak göğsünü kabarttı. "Yani abin olarak gelmeliyim bence."

İçimde ki gülme hissini yok etmeye çalışırken kafamı salladım. "İyi, gel o zaman sence."

Güldü, onun gülmesiyle rahatlıkla bende güldüm.

_***_

En sonunda eski oturduğumuz mahalleye gelince eve doğru yürümeye başladım önden. "Güzel bir yere benziyor açıkcası." diye mırıltısını duydum Efenin.

"Göründüğü gibi güzel bir yer değil." dedim iğrentiyle. Bu mahalle gerçekten çok iğrençti. Hemde çok, yapmadıkları pislik kalmamıştı.

İğreniyordum.

"Ya, neden öyle dedin." kolunu omzuma atarak.

İyi anlaşmıştık aslında, biraz ablaları ve abileri hakkında dedikodu yapmıştık. Biricik hoclarımın okulda yaptığı eziyetleri anlatmıştım. O da zaten onlardan bir habermiş.Fakat sadece yarısından.

Hehehe.

"Birazdan anlarsın." dedim çıkacak olayları önceden bilerek.

"Kız sülayhanın kız vardı ya o gelmiş!" dedi camlarda ki teyzelerden biri. İğrenti dolu bakışlarımı ona çevirdim, oda aynı bakışlarını bana.

"İsmim var benim teyze! Lavinia hadi olmadı Aşkın da diyebilirsin." diye benden habersiz konuştuğunu sanan kadına cevap vererek.

"Iy," diyerek elinde ki çekirdek kabuğunu bana doğru attı, pardon düzeltiyorum direkt bana attı.

"Napıyorsun sen be!" tepkisi benden değil Efedendi.

"Ruh hastası kadın,"dedim mırıltıyla.

"O yanında ki kim, yeni yavuklularından mı?"

O ağzını...

"O ağzını topla kadın! Ben gelip toplarsam hiç iyi şeyler olmaz biliyorsun!" dedim sinirle bağırarak. Efe kolumdan tutup geriye doğru çekti.

"Doğruyu söylemekte kabahat olmuş Neriman, aldırma şuna."

"Allahım sen bana sabır ver." dedim ve ona bakıp konuştum. "Yav he he, hadi işinize." deyip evin olduğu yere doğru sinirle yürümeye başladım. 

"Ruh hastası kadın, bi de gelmiş bana oruspu muamelesi yapıyor amk karısı. Aptal!" diye söylenirken çoktan Efeyi unutmuştum.

Buradan birine bir şey yapmadan çıksam iyi olurdu.

_***_

Spiderman 🕸️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin