Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yüzündeki maskeye rağmen nasıl da güzelsin."
...
Aradan geçen on üç günün ardından ziyaret sırası Kral Min'e gelmişti.
On üç gün önce Min Krallığı'nda, Kral Park ve oğlu için yapılan hazırlıklar bu gün Park Krallığı'nda Kral Min için yapılıyordu.
Jimin özellikle bütün hazırlıklarla tek tek ilgilenirken Taehyung da Jimin'in peşinden ayrılmıyordu. Yoğun istekleri üzerine Kral Park bu işi oğluna bırakmış ve istediği her şeyin yapılması emri verilmişti.
Saraydakiler bu yoğun günde yorgun olsalar da şikayetçi değillerdi. Aksine sürekli Jimin'in güler yüzüyle onlara emirler vermesi hoşlarına gidiyordu. Bazıları sürekli yorucu işler yapmak zorunda oldukları bu koca sarayda katlanılabilir tek şeyin Jimin'in gülüşü olduğunu düşünüyorlardı. Yüzündeki gülümseme ne olursa olsun güzel çehresinden asla ayrılmıyor, terk etmiyordu. En zor zamanlarında bile kocaman gülümsüyordu. O gün bile...
Saraydakiler Jimin'in yaşadıklarına bizzat şahitlik etmeselerdi hiç şüphesiz mutlu olduğunu düşünürdü ama biliyorlardı. O mutlu değildi, sadece yaşadığı onca acıya tezat gülümsemeyi seviyordu. Bedeni geçmişinde de bu gününde de yaşadığı acıların yanında küçücük kalıyordu. Bedeni küçüldükçe küçülüyor, adeta eziliyordu ama yine de gülümsüyordu. Gülümsemeyi seviyordu.
Etrafındakilere her zaman kibar davranıyordu. Krallığının tek ve genç veliahtı, yüzünü nadir kişiler hariç kimsenin görmemiş olmasına rağmen 'yenilmez' olarak kabul edilmişti. Lakin bunlar bile onu şımartmamıştı. Asla düşmanını bile aşağılamamış, hizmetinde olan insanlara bile büyük bir saygı ile yaklaşmıştı. Bu yüzden insanlar onu sevmişti. Yüzünü bile zar zor görebilen halkı onu benimsemişti. Hatta benimsemekle kalmamış sevmişti de.
Yüzündeki gülümseme insanları büyülese de düşmanlarını korkutmuştu her zaman. Ellerindeki kan izleri de, düşmanları da artmıştı günden güne tıpkı ona duyulan sevginin ve hayranlığın arttığı gibi.
Pek çok ülkenin veliahtlarından, krallarından evlilik teklifi gelmişti. Yüzünü bile görmedikleri genç veliahtı arzulamıştı hepsi. Yüzünü gizlediği zamanlarda bile tüm gözler üzerinde olmuştu her zaman. Herkese sevdirmişti kendini bir şekilde. Bazen düşmanlarını bile etkisi altına almıştı.
Ama yine de mütevazıydı.
Bütün bu ilgiye, sevgiye, gururlu bakışlar altında ezilmesine rağmen mütevazıydı işte.
Güzel çehresine, hayranlık uyandıran kişiliğine, zarif bedenine rağmen mütevazıydı.
Ve çevresindeki insanlardan, onun yüzünü bile görmemiş olan düşmanlarına rağmen herkes bunun gayet iyi farkındaydı.
