Ölmeyemeyilliyim

56

20.10.20

30.10.20

On gün ne düşündün dersen. Ne seni ne beni. Sadece düşümdüm derim. Zamanım yok desem yalan. Var desem yalan. Sadece öylesine atılmış bir kara sayfa bu. Senin hayatına benim hayatıma senin hayatına. Öylesine düşünülmüş ne zarif bir düşünce ne bir fikrin ince gülü. Viski bardağı kadar ağır ve kalın bir düşünce bu. Ne bir kadeh, sen gibi. Masalara vurulacak bir viski bardağı bu. Ne elime alıp seyredecek, ne de biraz okşayacak değilim. Bu bir parantez bile değil. Düşüncesi olmayan bir kara sayfa. Ne ölümü çağrıştırır ne de karanlığı. Bu boş bir kara sayfa. Bu sana duyduğum bir duygu. Adı da boşluk. Ne acıtıyor ne mutlu ediyor. Öylesine zaman geçirtiyor. Dinlediğim şarkılar bile aynı sadece söyleyenler değişiyor. Bir tek bu kara duygu değişmiyor. Günüme güneş doğmuyor ondandır belki, belki de. Gecelerim gündüz olmuştur ondan. Saatlerin öylesine geçmesidir. Ben ayırt edemiyorumdur belki güneş nedir ay nedir. Ayrıldığımız saatin ayın batışı güneşin doğuşu olmasıdır. Arafta kalmışdır ruhum. Ondandır bu seni ışıksız bir muma benzetmem. Her zaman yakabilirim ama sen yanabilir misin. Sen bu kara sayfayı aydınlatabilir misin onu bile bilemiyorum çünkü sen yanıyor musun bu aşkla?