İstanbul Beyefendisi - KeremxAltay

25

gergin iki günden sonra hastaneye gelmiştim sonuçlar için. bu süreçte de kimseye söylememiştim. kimseyi boş yere telaşlandırmak istemiyordum.

doktorun odasına girdiğim de eliyle koltuğu işaret etti. bende hızlıca oturdum koltuğa. elinde ki kağıtları bana uzatarak "kerem bey geçmiş olsun. üzülerek söylüyorum ki kansersiniz. biraz daha geç kalsaydınız tedaviye başlayamazdık. bir an önce kemoterapi tedavisine başlamamız gerekiyor." dedi üzgün suratıyla

boş gözlerle duvarı izliyordum. gerçekten de kanserdim. bunu nasıl söyleyecektim babama? altaya?

kadına kafamı salladım ve odadan çıktım. uyuşuk adımlarla arabama gittim. hayat enerjim çekilmiş gibi hissediyordum.

arabayı çalıştırarak eve gittim ve direkt olarak odama girdim. kapımı kilitleyerek yatağa oturdum. her şey aklımdan geçerken gözümden bir damla yaş aktı.

burnumu çektiğim de gözyaşımı sildim. güçlü olmalıydım. babamlar beni üzgün görürlerse daha kötü olurlardı.

içeri gittiğim de babam tek başına oturuyordu salonda. ayaklarını uzatmış televizyon izliyordu. "baba." dedim güçsüz çıkan sesimle

"noldu?" dedi her zaman ki gergin sesiyle

boğazımı temizleyerek elimde ki kağıtları uzattım ona. kaşlarını çatarak aldı elimden. kısa bir süre incelediğin de yüzünde şok olmuş ve üzülmüş bir ifade vardı

"oğlum bune?" dedi titreyen sesiyle

"bugüm aldım sonuçları. bir an önce tedaviye başlamam gerekiyormuş." dedim babama bakarak

babam elleriyle yüzünü sıvazladığın da "annen çok üzülecek." dedi

kafamı salladığım da "biliyorum, ama ne yapacağımı bilemedim. tek başıma başa çıkamazdım." dedi gözümden  yaş akarken

babam yanıma gelip oturduğun da elleriyle gözlerimi sildi. bana sarıldığın da "oğlum tabii ki babana söyleyeceksin. tek başına değilsin ailen var senin yanında." dedi bana güven vermek istercesine

bende babama sarıldığım da annem girmişti salona. annemin kaşları çatılırken "keremcim noluyor?" dedi endişeli sesiyle. anneydi işte, hissediyordu.

babam kağıtları anneme uzattığın da annem yıkılmış bir şekilde oturdu hemen yanıma. elinde ki kağıtlara bakarken göz yaşlarını tutamamıştı.

"anne ağlama nolursun, yanımda olmana ihtiyacım var." dedim bende bitik sesimle.

annem bana sıkıca sarıldı. bende ona sıkıca sarıldığım da ikimiz de ağlıyorduk. daha kendim sindirememişken bu haberi, onlar nasıl sindirecekti?

"kardeşine söyleme olur mu? çok endişelenir." dedi annem ayrıldığımız da bana bakarak

kafamı salladığım da "merak etme annem." dedim gülmeye çalışarak

"ne zaman başlıyorsun tedaviye?" dedi annem ağlamalı ses tonuyla

"bilmiyorum bende bugün öğrendim. tekrar gidicem bir kaç güne, her şeyi konuşucam." dedim açıklayarak

"annecim bak bekletme, hemen yarın gidelim." dedi ellerimi tutarak

"tamam annem gideriz." dedim ellerini okşayarak

babam kalkıp gittiğin de annemle baş başa kalmıştık. bu haberi öğrendiğimden beri aklımda tek bir şey vardı altaya nasıl söyleyecektim?

annem altayı bildiği için ona sormak istedim. "anne altaya nasıl söyleyeceğim?" dedim endişeli sesimle

"direkt söyle oğlum. hiç uzatmadan." dedi annem

kafamı iki yana salladığım da "onun da hayatını zorlaştırmak istemiyorum. tedavi sürecinde berbat halde olucam." dedim

"oğlum senin yanında durup durmayacağına karar vermek onun hakkı değil mi? o böyle bir durumda kalsa, sana söylemesini istemez miydin?" dedi mantıklı konuşarak.

mantıklıydı ama bencillikti. kendimle birlikte altayın da hayatını mahvetmek istemiyordum. altayın da hastane köşelerin de sabahlamasını istemiyordum.

annemin yanağına öpücük kondurarak kalktım ve odama gittim. telefonumu alarak altaya yazdım.

keremm
altay
buluşmamız gerek
bir şey konuşacağım seninle

altaycımm
aşkım?
noldu?
iyi misin?
geliyorum.

keremm
bizim evin orda ki parka gel
iyiyim ben bir şey olmadı
telaşlanma

altaycımm
10 dakikaya ordayım.

altayın gönderdiği mesaja görüldü atarak telefonu yatağa bıraktım. gözlerimi kapatarak of çektiğim de altayı ne kadar çok sevdiğimi düşündüm. bu kadar seviyorken nasıl bırakacaktım ulan?

bu da kısa bır bolum ama olsn hhahwks
kanserle alakalı cok bır sey bılmıyorum araştırmaya da usendım oylesınr yazıyom yanı bıseyler by