//Sunlight//

#27- Toplantı/2

Merhabalar<3

2. Sezona hoşgeldinizzz*
(ses efekti*alkış) skckdktlslcl

Bu arada, araya bir sürü başka bölüm girdiği için önceki bölümü iki paragraf aldım. Haberiniz olsun.

Neyse fazla uzatmadan
Yeni bölüme geçelimm

İyi okumalarr<33

Önceki bölüm~~~

Kafamı kaldırıp dediği yere baktım gerçekten de monitörün önünde hemde tam dibinde bir anahtar vardı. Bunu nasıl görmemiştim. Hemen alıp çekmeceyi açmayı denedim ve pat diye anında açıldı. Kağıtlar göz önündeydi. İçlerine bakıp önemli olanlarını aldım.

"teşekkürler." Dedim ona dönerek. Sonuçta işime yaramıştı.

"Önemli değil güzellik. Aslında sana bir şey söylemem lazım." Dedi bana doğru dönerek.

~~~~~

Bir süre sessiz kaldık. Ne demek istiyordu bana? Yüzümdeki mimiklerim ne diyeceğini beklerken bir merak halini aldı.

Yüzünde samimi samimiyetsiz bir gülüş vardı. Çok küçük bir gülümseme olduğu için ne olduğunu anlamak belirsizdi.

Bana doğru yavaşça yürümeye başladı. Gözleri hafif kısıldı ve o garip gülüşün yerini laubali bir gülümseme aldı.

Hiç konuşmaması ve şuanki görünüşü beni rahatsız etmişti. Bana doğru yaklaşırken arkaya birkaç adım attım. Ama daha ikinci adımımda masaya dayanmıştım.

Ellerini hafifçe iki yana açtı. Ne yapacağımı bilemedim ve ellerimle masayı tutum. O anki duyduğum korkuyla başımı eğerek gözlerimi kapadım.

Öylece kaldım. Ama garip bir şekilde hala sessizlik hakimdi. Gözlerimi açtığımda ise tam dibimde Ateş vardı.

Ellerini masanın iki yanına koymuş boyunu benim boyuma getirebilmek için kafasını eğmiş bir şekilde bana bakıyordu.

Göz göze geldik. Adeta nefesini hissedebiliyordum. Sessizliği bozmak için ona bakmamı bekliyormuş olacakki sonunda konuştu.

"Biliyor musun aslında tam benim tipimsin." Dedi kafasını eğerek.

"Ne?" Dedim ama tam derken dudağıma yapıştı.

Ani bir hızla ayağımı kaldırarak karnına doğru sert bir tekme attım. Masanın üzerindeki birkaç eşya ve elimdeki kağıtlar yere düşmüştü ama çokta sorun değildi. İyi ki önceden karete öğrenmiştim. (Tuse: go sis)

Siyah kuşaktım oğlum bana bulaşmak istemezsin. Gerçi karateyi de Defne'yi ve kendimi korumak için öğrenmiştim. Ama sonuç olarak işe yaraması güzel.

Karnına aldığı tekmeyle 3-4 adım geri çekilen Ateş içe doğru bükülerek bir elini cebine koydu ve diğer eliyle karnını tuttu. "Ne mi? Beklediğ-" diye bir şey diyecekken.

Yanına gittim ve suratına bir tokat attım. "Sen ne yaptığını sanıyorsun?!"

O sırada birden kapı duvara çarparak açıldı.

"HANIMIMM!" içeri koşarak yürüyen kişi Balındı.

Bir hışımla yanıma gelerek bir bana bir Ateş'e baktı ve bir anda önüme geçip Ateş'e okkalı bir tokat attı.

"Sen?" Nasıl diye bir soru soracağımı anlamış olacak ki anında cevap verdi.

"Büyük bir ses duydum hanımım." Dedi ve masanın önüne doğru bakarak "Sanırım o ses masadan düşen eşyaların sesiymiş."