#6- Görev

161 6 2
                                    


Okulun ilk ayı göz açıp kapayıncaya kadar geçmişti. İkinci aya geldiğimizde tüm öğretmenler ders işlemeye çoktan başlamış konularda ilerliyorlardı.

Ben dersleri takip eden, ama çok söz sahibi olmayan, ne çok ortalama nede çok yüksek notları olan bir öğrenciydim.

Açıkçası hayatım hakkında farklı hayallerim vardı. Ama demekki hayatında bana karşı farklı hayalleri varmış.

Neyse, konular başta zor gözüksede sıkı çalışma ile zamanla kolaylaşıyorlardı. Yani açıkçası benim için öyle. Asel'i ise çocukluğumdan beri tanıyorum. O hiç öyle bir insan değil. Daha çok hırsıyla hareket eden bir insan bir konuda hırs yapmaya başlarsa eminim onu elde eder.

Sabahın ilk dersleri geçmişti bile öğleden önce ki son derse giriyorduk. Tarih dersiydi.

Hatice diye bir öğretmen giriyordu. Aslında kendisi 9 'dan beri dersime giriyordu. Onu seviyordum. Ama puanlayışı farklıydı.

Şu şekilde açıklayabilirim. Derse iki tane sözlü girildiği için ilkini o zamana kadar verdiği ödevlerden puanlıyordu. İkincisi için ise herkes bir veya iki kişi olarak hocanın bir sonraki derste anlatacağı konuyu anlatıyordu. Anlatışımıza görede not veriyordu. Sonrada öğretmen bizim anlattığımız konuyu ve anlamadığımız yerleri kendisi anlatıyordu. Bu sayede iki farklı şekilde konuları dinlemiş oluyorduk.

Neyse, daha konuların başı olduğundan anlatmak daha kolay olurdu. Bu yüzden ders başladığında gönüllü olmaya karar verdim.

Öğretmen içeri girdi ve derste benimde tam dediğim şeyleri anlattı ve gönüllü olmak isteyenin olup olmadığını sordu. Elimi kaldırdım. Ama sanırım çoğu kişi nasıl yapılacağını bilmediği ya da istemediği için elini kaldırmamıştı.

Öğretmen kabul etti. İstersem bir kişiyle birlikte de anlatabileceğimi söyledi. Eğer seçersem ona haber vermemi istedi ve dersini anlatmaya geri döndü. Başım ona sorarcasına Asel'le gitti.

"Hiç bana bakma canım, hiç yapasım yok, istemiyorum. Daha sonrasında ben kendim konu alırım. Ama prova yaparak anlatmak istersen seni istediğin kadar dinlerim güzellik, tamam mı ? " Dedi ve hafif gülümsedi.

Beni kırmak istemediğini biliyordum. Ama bu neydi ya hani nerde ~anca beraber kanca beraber ona

"Hıh" diyerek kafamı kitaba çevirdim.
Bir süre bana baktı. Ama sonra o da derse döndü.

//Sunlight//Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin