Mistake.36 - Why now?

125K 2.1K 93
                                    

》CHEYNE《


I wonder why... but my heart feels so warm right now. I feel blissfully happy dahil okay na ulit kami.


And from now on, i promise to take the risk. Dahil sigurado na akong Lorenzo is worth it. Ilang beses nya nang napatunayan ang sarili nya sa akin, ako nalang talaga ang problema. But you can't really blame me. Kailan man hindi ko naging intesyon na gawing complikado ang reslasyon namin. Hindi ko naman intensyon na nagkasakitan kami. Basta nalang ganun ang kinalabasan.


Pero iba na ngayon, hindi ko na pipigilan ang sarili ko. Hindi na ako magpapadala sa mga negative thoughts and insecurities ko. I will see to it na magiging maayos at masaya na ang pagsasama namin. I will make him happy just like how he made me feel happy.


"I love you," I heard him wisphered. I automatically close my eyes and I felt like my heart just melted because of it.


Mas hinigpitan nya pa ang yakap nya sa akin then i felt him kissed my hair. Hindi ko na napigilang ang sarili kong mapangiti dahil sa ginawa nya.


Well... he's not my Lorenzo if he isn't this sweet, - I thought to myself.


If its just possible i want to stay like this, in his embrace forever. But I know that we can't, that's reality. In exchange to that i just want savour the moment were in right now.


Hinigpitan ko rin ang yakap ko sa kanya dahil kakaibang saya ang nararamdaman ko sa tuwing kayakap ko sya. Sa tuwing katabi ko sya o kahit sa simpleng kasama ko sya. Isa pa nakaka-adik ang amoy nya! Ang bango bango!


Anyway.. i don't know how but we ended up lying in our bed after we reconcile. Nakaunan ako sa kaliwang bahagi ng dibdib nya, habang nakayakap ang kaliwang kamay nya sa bandang balikat ko. Habang ang isa nya pang kamay ay naka pasok sa loob ng loose blouse ko and he's gently caressing my stomach, kagaya ng lagi nyang ginagawa sa tuwing nakahiga kaming dalawa.


Sa tuwing nasa ganitong pwesto kami hindi ko mapigilan ang sarili kong isipin na... sana huminto nalang ang oras. Dahil kakaibang pakiramdam ang dulot ng maingat at mainit nyang kamay na humahaplos sa tyan ko. Para bang may magic ang kamay nya, dahil pakiramdam ko pati ang puso ko ay hinahaplos nya.


Rinig na rinig ko ngayon ang pag tibok ng puso na  sinasabayan ng sa akin. It is like a music to my ears, just like the feeling when i'm listening to a luluby.  I also feel light and relax, na para bang kakatapos ko lang magpa whole body massage.


Hopefully hindi mauliit ang nangyari kagabi. Or if ever, i don't mind having a SMALL fight with him, basta pagkatapos noon ay ganito rin ang mangyayari. Mag'uusap kami ng masinsinan at mabilis lang rin kaming magkakabati.


It may sound weird but i'm happy na sa kanya ko nararanasan ang lahat ng first ko when it comes to love. Kahit first figt pa namin yun or first heart break. But for now all the negative and unecessary thoughts from last night are already forgotten. Buried at the back of my mind. What's important to me right now is we're okay.


At para bang naramdam na ramdaman rin ng baby namin ang paghalpos ng daddy nya sa tyan ko dahil sumipa sya. Napatingala tuloy ako sa kay Enzo, at nakita kong medyo nanlalaki ang mata nyang nakatingin rin sa  akin. Amusement is written all over his face. Nginitian ko lang sya, kahit ako naman kasi ay naa-amaze pa rin hanggang ngayon, sa tuwing nararamdaman ko ang pag galaw ng baby namin.


I lift my hand and touch his face. He close his eyes amd smile. I trace his thick eyebrow, his long eye lashes, his pointed nose and lastly his sinful thin kissable lips. Napaka gwapo nya talaga, hindi nakakasawang pagmasdaan ang maamo nyang mukha. Now i'm wondering kung magiging kamukha rin sya ng magiging anak namin. I hope so... i want a mini version of him. Minus the demaning side of him - I chuckled with that thought.


Unlikely Mistake ✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon