ნახევარი საათი ველაპარაკე ჯონგუკს შემდეგ კი სახლში წასვლა გადავწყვიტე რადგან უკვე გვიანი იყო
ჯონგუკმა მითხრა რომ სახლამდე გამაცილებდა მაგრამ მე უარი ვუთხარი რადგან მარტო მინდოდა წასვლა, გარკვეული პერიოდის შემდეგ სახლში მივედი, ზედმეტად დაღლილი ვიყავი ამიტომ პირდაპირ დასაძინებლად წავედი
შემდეგი დილა
რადგან დღეს საქმეები არ მქონდა გადავწყვიტე სახლასი დავრჩენილიყავი
ღამით
დღე ძალიან სწრაფად გავიდა, ხვალ უნივერსიტეტში უნდა წავიდე, არ ვიცი მაგრამ უცნაური განცდა მაქვს
შემდეგი დილა
დილის 6 საათია, უნივერსიტეტისგან შეტყობინება მივიღე
შეტყობინებაში ეწერა რომ უნივერსიტეტიდან გარიცხული ვიყავი
უნივერსიტეტისკენ გავეშურე, როგორც კი მივედი უბრალოდ მოწმობა მომცეს და წამოვედი, ამის შემდეგ კი ჩემს სამსახურში წავედი
როგორც კი იქ მივედი, ვნახე რომ ჩემი სახელი ამოღებული იყო კაფეს სამუშაო სიიდან
კარგი რა... რა დღეა
ჩემს ბინაში დავბრუნდი, ოთახში ავედი, სულ ამ სიტუაციაზე ვფიქრობდი, ფიქრები კარზე ზარის ხმამ შემაწყვეტინა, კარი გავაღე და იქ ბინის მეპატრონე დამხვდა
მან მთხოვა რომ ბინა დამეტოვებინა
ნიკიტა: აი გასაღები, ეს ავეჯი შეგიძლია დაიტოვო
ბინიდან გამოვედი
ჯიხში რომ გავდიოდი შევამჩნიე რომ რამდენიმე ადამიანი მომყვებოდა, მგონი ჩემი მოტაცება უნდათ, უცებ იმ ხალხმა ცემა დამიწყო, რკინის ჯოხებით მცემდნენ, ძალიან მტკიოდა, სისხლიანი ხველა დამეწყო, ძლიერი სისხლდენა მქონდა, მუცელზე მირტყამდნენ, მაგრამ მე ჯერ კიდევ ფხიზლად ვიყავი, ცხვირთან ცხვირსახოცი დამადეს და გონება დავკარგე
TIME SKIP
გონზე მოვედი, ბნელ სარდაფში ვიყავი
ვიღაცის საუბარი გავიგე
???: მე შენ გაგაფრთხილე, შენ კი ჩემი სიტყვები არაფრად არ ჩააგდე, ამიტომაც აქ აღმოჩნდი
როგორც მოსალოდნელი იყო ის ბატონი ლუ იყო
ნიკიტა: მეორე შანსიც რომ მქონდეს შენ არასდროს მოგისმენ
ჩავიცინე
ლუ: როგორც ჩანს სასჯელით კმაყოფილი არ ხარ
არასწორი ნაბიჯი გადავდგი ეს არ უნდა მეთქვა, მან გატეხილი ბასრი შუშა აიღო
მკვეთრი ტკივილი ვიგრძენი მუცელში, შუშის ნაჭერი მუცელში გამიყარა
