ნიკიტას POV:
ჯონგუკი: სად გინდა ჭამა?
ნიკიტა: სადაც შენ გინდა
მან თავი დამიქნია
ჯონგუკი: შეიძლება რაღაც გთხოვო?
მან შემომხედა
ჯონგუკი: კიდევ ერთხელ მაკოცებ?
ნიკიტა: მოკეტე
ჯონგუკმა ჩაიცინა
ნიკიტა: ნიღაბს რატომ არ იკეთებ? არ გეშინია რომ ხალხი გიცნობს?
ჯონგუკი: როცა ხალხი ჩემს სახეს ხედავს, ყურადღებას იმაზე ამახვილებენ რამდენად სიმპატიური ვარ და არა ჩემს ვინაობაზე ან სამუშაოზე რომელსაც ვაკეთებ
რესტორანში შევედით და ჩვენი ადგილები დავიკავეთ, შეკვეთის მისაღებად მიმტანი მოვიდა, შეკვეთის მიღების შემდეგ წავიდა
მიმტანი ხშირად მოდიოდა ჩვენთან, ისეთი მზერით მიყურებდა თითქოს ჩემი შეჭმა უნდოდა
ჯონგუკი: მე საპირფარეშოში გავალ
თავი დავუქნიე
ცოტა ხანში ჯონგუკი მოვიდა ჩემთან
ჯონგუკი: ჭამა დაამთავრე?
ნიკიტა: კი დავასრულე
მიმტანი მოვიდა და ანგარიში მოგვცა, ამჯერად სხვა მიმტანი იყო
ნიკიტა: მეორე მიმტანს რა დაემართა?
მიმტანი: საავადმყოფოში წაიყვანეს
ნიკიტა: რატომ?
მიმტანი: წარკოდგენა არ გვაქვს, მომხმარებლებმა საპირფარეშოში სისხლიანი იპოვეს
ნიკიტა: ოჰ... კარგი შეგიძლია წახვიდე
ჯონგუკს მივუბრუნდი
ნიკიტა: ჯონგუკ შეგიძლია ამიხსნა ეს?
ჯონგუკი: მე მას მივეცი ის რაც დაიმსახურა
ჩავიცინე
რესტორნიდან გავედით
ჯონგუკ: ახლა სად წავიდეთ?
ნიკიტა: სახლში
ჯონგუკი: სახლის გარდა
ნიკიტა: დღეს სამუშაო არ გაქვს?
ჯონგუკი: რაც არ უნდა დაკავებული ვიყო, შენთვის დროს მაინც გამოვნახავ
ჯონგუკი: გასართობ პარკში წავიდეთ
ნიკიტა: ბავშვი ხარ?
ჯონგუკი: გავიგე რომ გასართობი პარკი საუკეთესო ადგილია პაემანზე წასასვლელად
ნიკიტა: შენი ნებაა, სადაც გინდა წავიდეთ
გასართობ პარკში წავიდეთ
TIME SKIP
პირველად ვარ აქ გასართობ პარკში
