ნიკიტა: აჰ... ჩემზე რა იცი?
შუგა: შენ გქვია ნიკიტა, ხარ 20 წლის, პატარა ასაკში დაკარგე მშობლები, გძულს შენი ნათესავები, განსაკუთრებით ბატონი ლუ, კარატეს კარგად სწავლობდი მაგრამ თავი დაანებე, არასოდეს გიყვარდა სოციალიზაცია, ძალიან ჭკვიანი ხარ
ჩაილაპარაკა შუგამ
ნიკიტა: კარგი და... სად მინდოდა მოგზაურობა?
შუგა: შენ ყოველთვის გინდოდა ინდოეთში მოგზაურობა
ნიკიტა: ჩემი მტერი?!
ისევ დავუსვუ კითხვა
შუგა: იონჯუ, საშუალო სკოლაში, ბევრი ჯხუბი გქონია მასთან
ნიკიტა: შენ ნამდვილად გცოდნია ჩემს შესახებ
როდის გაიგო მან ჩემს შესახებ ამდენი ინფორმაცია, საშიში ბიჭია, მასთან ფრთხილად უნდა ვიყო
ნამჯუნი მართალი იყო, პატარა შეცდომა ჩემს ცხოვრებას გაანადგურებს
ჰობუ: ნიკიტა... ნიკიტა...
მე მას შევხედე
ჰობი: რომელ სამყაროში ხარ?
უბრალოდ გავუღუმე მას
ჯონგუკი: ნიკიტა ჩვენ საქმე გვაქვს, ნუ დაგველოდები დაგვაგვიანდება
ჯონგუკის POV:
ოფისში მივდივართ, რადგან მნიშვნელოვანი შეხვედრა გვაქვს
ჯინი: ჯონგუკ
ჯონგუკი: რა ხდება ჯინ?
ჯინი: შეიძლება ვენდოთ მას?
ჯონგუკი: ვის?
შუგა: ნიკიტას
ჯინი: ჩვენ საწინააღმდეგო არაფერი გვაქვს
ჰობი: მეგობრული ჩანს
ჯინი: ყოველ შემთხვევაში ცოტა ხანს დავაკვირდებით
ფანჯრის გარეთ გავიხედე
