ნიკიტას POV:
მთელი მგზავრობის განმავლობაში ისინი რაღაცაზე საუბრობდნენ, მე ჯონგუკის გვერდით ვიჯექი და ვუყურებდი მას, ვფიქრობდი იმ საკითხზე რა ჯინმა მითხრა, მის მიმართ ცუდად ვგრძნობდი თავს
ჯონგუკმა შემომხედა და ჩამჩურჩულა
ჯონგუკი: თუ ასე აპირებ მიყურო კონტროლს დავკარგავ
ჯინი: ნიკიტა კინაღამ დამავიწყდა დღეს მისია გაქვს არა?
საპასუხოდ თავი დავუქნიე
ჯონგუკი: ასე ადრე მას მისიები არ უნდა დაავალო, ამას ნუ აკეთებ
ჩაილაპარაკა ჯონგუკმა
ჯინი: ვფქირობ უკეთესი იქნება, თუ იგი თავის თავზე აიღებს მისიას
თეჰიონი: ეს ვისი იდეა?
ჰობი: თეიონგი
თეჰიონი: ნამდვილას ვაფასებ მას
თეჰიონი კმაყოფილი ჩანდა, ამოვისუნთქე
TIME SKIP
ჯონგუკი: ნიკიტა საქმე მაქვს
ნიკიტა: არაა პრობლემა
ჯონგუკი: დაგეგმვის განყოფილებაში აპირებ წასვლას? თეჰიონთან ერთად წადი
ნიკიტა: ჰობისთან ერთად წავალ
ჰობი: ბოდიში მაგრამ მე მნიშვნელოვანი საქმე მაქვს
ნიკიტა: მაშინ შუგა...
შუგა: მე არ წამოვალ, ჯინიც უკვე წავიდა
შუგამ ჩაილაპარაკა და წავიდა, არჩევანი აღარ მქონდა
თეჰიონს გავყევი
თეჰიონი: რატომ უნდა წამოხვიდე ჩემთან?
ნიკიტა: არც მე მინდოდა შენთან ერთად წამოსვლა
თეჰიონი: შენც რომ გინდოდეს, მე მაინც არ ვისურვებდი შენთან ერთად წასვლას
ნიკიტა: მომაბეზრებელი ხარ
თეჰიონი: მეც იგივეს გეტყვი
ნიკიტა: ჰეიი შე შემაშფოთებელო უცხოპლანეტელო!
თეჰიონი: რა გინდა უცნაურო მაიმუნო?
სანამ ერთმანეთს ვუყურებდით ვიღაცამ თეჰიონს დაუძახა
???: სერ თეჰიონ
შევბრუნდი და თეიონგი დავინახე
თეჰიონი: ოჰ... თეიონგ დიდი ხანია არ მინახიხარ, როგორ ხარ?
თეიონგი: კარგად ვარ ბატონო, მიხარია რომ დაბრუნდით
დაგეგმვის განყოფილებაში წავედი
ხუთი წუთის შემდეგ ისინიც შემოვიდნენ, გოგოებმა ჩურჩული დაიწყეს
