ნიკიტას POV:
მისი ოთახიდან გავედი
ნიკიტა: რა უხეშია
ჰობი: ჰეი რა მოხდა?
ნიკიტა: რამდენი ხანია აქ ხარ?
ჰობი: ახლა მოვედი, რამე გამომრჩა?
თავი გავაქნიე უარის ნიშნად
ნიკიტა: პატარა საქმე მაქვს წავალ
თავი დამიქნია, მშვიდად წავედი ჩემი ოთახისკენ, როგორც კი შიგნით შევედი კარი ჩავკეტე
კარს მივეყრდენი და ღრმად ამოვისუნთქე
მეგონა ტელეფონს არ მომცემდნენ მაგრამ მაინც მომცეს, შეიძლება მოსასმენი იყოს ამ ტელეფონში
ტელეფონის ყველა ნაწილი ამოვიღე
ნიკიტა: ჩიპი არ არის
უცნაურია ასე იოლად როგორ ენდობიან ადამიანს?
???: ნიკიტა...
გავიგე როგორ იყვირა ვიღაცამ ჩემი სახელი, ოთახიდან გავედი
ჯინი: ნიკიტა ჩვენ უნდა წავიდეთ, თუ დავალებას სწრაფად შევასრულებთ შესაძლოა ადრე დავბრუნდეთ
ჰობი: ფრთხილად იყავი თუ რამე დაგჭირდა დაგვირეკე
წავიდნენ
ჯონგუკის POV:
ჰობი: ჯონგუკ, რისთვის არის ეს მოულოდნელი დავალება?
ჯინი: ეს უბრალოდ მორიგი შეხვედრაა
ჯონგუკი: არც ისე მნიშვნელოვანია მაგრამ მაინც მინდა დავესწრო
ნიკიტას POV:
ახლა რა ვქნა? სახლში მარტო ვარ ეს კი მოსაწყენია
არაფერს ვაკეთებდი ამიტომ გადავწყვიტე დამეძინა
ჩემი ოთახისკენ ავიღე გეზი, ოთახში შევედი და კარი ჩავკეტე, ბოლოს ჩემს ფუმფულა საწოლზე დავწექი
ციტა ხნის შემდეგ
მისაღები ოთახიდან ხმები გავიგე
უცებ...
