SON İKİ ÜÇ

İlk gün

Merhaba desteklerini benden esirgemeyen herkese teşekkür ederim.
YENİ KİTABIM "EN GÜZEL KABUSUM"A BAKMAYI UNUTMAYIN 💕VOTE VE YORUMUDA TABİ SEVİLİYORSUNUZ BEBEKLERİM

Sabah alarmın kulakları sağır eden sesiyle yeni güne merhaba dedim. Bugün üniversitenin diğer bir deyişle yeni hayatımın ilk günüydü. İçimde burukta olsa bir heyecan vardı. Yatakta biraz oyalandıktan sonra kalkıp Badeyi uyandırmaya çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü değil sesimi duymak dürtüklemelerimi bile hissetmiyordu. En sonunda dayanamayıp

'Bade kalk deprem oluyor!!!!' diye bağırdım. Öyle bir kalkışı vardı ki, daha doğrusu düşüşü, görülmeye değerdi. Kendine gelip deprem olmadığını anladığında 3 numaralı bakışını takınarak,

'Çok komik Güneş, insan böyle mi uyandırılır yaa!! Güne nasıl başlarsan öyle devam eder derler hiç duymadın mı sen??'

'Özür dilerim canım ama seni yaklaşık 15 dakikadır uyandırmaya çalışıyorum. Uyanmayınca da bana başka seçenek bırakmadın.' dedim.

Daha sonra da hızla hazırlanmaya başladık. Babamın 18.yaş günümde aldığı mavi elbisemi giydikten sonra da altına, geçen yaz aldığım beyaz sandaletlerimi geçirdim. Sonra da hafif bir makyaj yapıp Bade Hanımı beklemeye başladım. Bade dolabın önünde durmuş hangi elbiseyi giyeceğine karar vermeye çalışıyordu. Yarım saat sonra dayanamadım ve

'Bade okul bitti gitmeyelim istersen!?'

'Abartma Güneş, bugün ilk gün. Sen onu boşver de hangisini giyeyim kırmızı elbiseyi mi yeşil elbiseyi mi?'

'Yeşil olan sana daha çok yakışır, kızılsın ya.'

'Bende öyle düşünmüştüm.'

dedikten sonra da hazırlanmaya başladı. Yaklaşık yarım saat daha oyalandıktan sonra yurttan çıkmayı başarıp okula doğru yürümeye başladık. Okulun önüne geldiğimizde birbirimize iyi şanslar dileyip fakültelerimize gitmek üzere ayrıldık. Mühendislik fakültesinin önüne geldiğimde babamın yüzüğünün asılı olduğu kolyemi elime alarak derin bir nefes aldım ve içeri girerek öğrenci işlerine gidip sınıfımı öğrendim. Sınıfa girdiğimde mühendislik fakültesinde olduğumu bir kez daha hatırladım çünkü sınıfın %95'i erkekti. Benimle birlikte toplam 5 kız vardı. Hemen kızların yanına gidip

'Merhaba, ben Güneş.'

'Merhaba Güneş, ben Berfin, sarışın olan Gülçin, kızıl saçlı olan Meryem, siyah saçlı olanda Özge.'

'Tanıştığıma memnun oldum.'

dedim ve kızlarla sohbet etmeye başladık.

Hoca gelene kadar lak lak edip durduk. Gerçekten cana yakın kızlardı. Hoca geldiğinde ise hepimiz lise den olan alışkanlık yüzünden ayağa kalktık. Hoca ilk önce garipsese de bir şey demedi. Ve oturmamız elini aşağı yukarı salladıktan sonra da kendini tanıtmaya başladı.

'Merhaba gençler, Barlas Üniversitesine hoş geldiniz. Biliyorsunuz ki burası Türkiye'nin en iyi üniversitesi. Sizde buraya geldiğinize göre Türkiye deki seçilmiş çocuklarsınız. Ben hemen kendimi tanıyayım. Ben Taner KORKMAZ , Bu yıl Mat1 derslerini birlikte iş..'

diyordu ki amfinin kapısı açıldı ve içeri simsiyah saçlı, uzun boylu, siyah tişörtünün kaslarını kapatmayı başaramadığı oldukça yakışıklı bir çocuk girdi. Hiç bir şey demeden önümdeki boş sıraya oturdu. Cidden enfes kokuyordu. Kokusu çocukluk arkadaşım Efe'yi anımsatmıştı.

Hoca çocuğun bu hareketine sinirlenerek,

'Genç adam, size sınıfa nasıl girileceği öğretilmedi mi? Burası üniversite yanlış geldiniz sanırım, ilk okul bir aşağıdaki semtte kaldı' dedi. Sınıftan bir takım kıkırdamalar yükselince çocuğun sesi hepsini bir bıçak gibi kesip attı.