ik haat jou...

wat doen jullie hier?

(Skip 1 jaar)
Pov olivia
Ik ben orkun vergeten denk ik, het is nooit echt uit gegaan maar ik heb hem ook niet meer gesproken sinds. Ik hou nog wel steeds van hem maar ja als hij vreemd wilt gaan dan doet tie dat lekker. Ik zit er niet meer mee, nou je eigenlijk wel maar goed ik heb mijn prachtige leven hier in Parijs. Ik ben niet meer in Nederland geweest sinds het gedoe, ik had er gewoon geen behoefte aan. Ik spreek mijn ouders echt wel vaak maar ik moest het gebeuren gewoon achter me laten in Nederland. Natuurlijk doet het me pijn en ik zie vaak dingen van hem voorbij komen en alle foto's die wij samen hadden enzo. Ik hoor van mijn vader dat de mannen me missen maar ja ik kan het gewoon nog niet om terug te gaan. Mijn revalidatie loopt nog steeds en het is inmiddels natuurlijk al bijna 2 jaar geleden, ik mag af en toe een bal aanraken maar voetballen echt nog niet, ik loop nog steeds met een brace en krukken. Het is nu bijna vakantie en ik ben vanplan om een weekje weg te gaan. Ik word gebeld door mijn vader "hey pap." "Hey hoe is het?" "Wel goed, ik heb vakantie en ga denk ik een weekje weg." "Ow leuk waar heen?" Vraagt tie. "Nog geen idee maar ik denk volgende week." "Oké nou veel plezier al vast." "Dankje pap." Zeg ik en hang op.

Pov arne
Het is chill dat liv een weekje weg gaat volgende week want we hebben met feyenoord een oefenwedstrijd tegen olympique lyonais. Ik weet dat olivia nog niet naar Nederland wilt komen omdat ze heel het goede met orkun wilt vergeten. Hij heeft er veel moeite mee dat ze er niet meer is, hij hield dus echt wel van der want af en toe komt tie nog steeds huilend naar me toe. Ik heb gehoord van zijn ouders dat hij weken niet heeft geslapen en ze bij hem thuis moesten slapen om hem gerust te stellen, arme jongen. Ik weet dat liv ook van hem houd maar hij breekt der elke keer, ik weet inmiddels wel zeker dat hij niet vreemd is gegaan maar dat gelooft liv niet, Omdat hij vaak met meisjes ging. Het had veel invloed op zijn manier van voetballen maar inmiddels gaat het wel iets beter. Als liv weg is is dat beter want dan komen we der zeker weten niet tegen.

Pov olivia
Ik heb een beetje rond gekeken maar heb uiteindelijk toch besloten om niet weg te gaan, er is hier genoeg te doen. Vandaag moet ik nog 1 laaste dagje naar de club voor mijn laaste behandeling. Ik kleed me aan en maak ontbijt en rij dan naar de club. "Olivia We moeten praten." Zegt mijn coach. "Oké." Zeg ik en volg der naar haar kantoor. "Uhm Nou het gaat nog steeds niet heel best en we weten natuurlijk niet hoelang het nog gaat duren, daarom willen we je contract verbreken en dan mag je nog steeds hier komen voor behandelingen enzo en dan als het weer goed gaat kan je opnieuw tekenen maar het heeft voor ons nu geen nut om jou onder contract te houden." Zegt ze, shit man. "Uhm ik snap het, ik vind het vooral gewoon kut dat ik niet weet hoelang het nog gaat duren." "Ja wij ook maar ik hoop dat je ons snapt." "Ja tuurlijk." Zeg ik met een beetje pijn in mijn hart. "Oké nou dan is bij deze je contract voorlopig verbroken en ben je dus ook geen speelster meer van ons, maar hopelijk zo snel mogelijk weer." Zegt ze. "Ja ik hoop het ook maar ik mag dus gewoon hier blijven trainen?" "Ja want we willen wel graag met je dat traject aan gaan." "Oké top." Zeg ik en loop weer weg. Fuck man ik ben gewoon geen psg speelster meer, hoe ga ik dit mijn vader vertellen.

(Skip 1 week)
Pov orkun
We gaan vandaag naar Parijs, olivia's stad. Shit man ik kan echt niet over der heen komen, ik hou veel te veel van haar. Ze denkt nog steeds volgens mij dat ik toen ben vreemd gegaan maar dat is echt niet zo. Ik zie vaak dingen voorbij komen van der en ze is alleen maar mooier geworden. Ik heb der niet meer gebeld of iets in de dat jaar want ik weet dat ze toch niet reageert. Ik doe hard mijn best om der te vergeten maar alles doet me aan der denken en het feit dat der vader mijn coach is helpt ook niet echt. Hij heeft me wel echt geholpen de laaste tijd, maar als nog is het kut. Ze heeft ook nog steeds mijn ring, nou ik denk niet dat ze hem nog draagt maar ja ik heb nog steeds het armbandje wat ik aan der gaf. Ik pak mijn koffer in en rij naar 1908, we wachten op iedereen en gaan dan met de bus naar het vliegveld. Ik zit naast mo "ben je bang dat je der tegen kom?" "Nee Parijs is z'n grote stad maar ik zou het niet erg vinden, gewoon der even zien en ik hoef niet eens te praten." Zeg ik. "Ik snap het." Zegt tie. We landen en gaan dan naar ons hotel, ik weet eigenlijk niet eens waar ze woont of iets dus ik weet ook niet of ik der kan verwachten in onze buurt. "Arne mag ik wat vragen." "Tuurlijk." Zegt tie. "Waar woont olivia eigenlijk, ik wil der niet opzoeken ofzo maar dat heb ik eigenlijk niet gezien of geweten." "Ow uhm ze woont hier best dicht bij, volgens mij 10 minuten hier vandaan. Maar je zult der niet tegenkomen want ze is een week op vakantie, geen zorgen." "Oké Dankje." Zeg ik, eigenlijk vind ik het chill maar ook weer niet want ik wil der best graag zien. We gaan een stuk wandelen met zijn alle, Parijs is echt mooi. Na 15 minuten lopen komen we langs het psg stadion, haar thuis haven. Het is echt groot en mooi "Wow ik ben jaloers op olivia." Zegt justin. "Ik ook." Zeg ik voorzichtig. "Ow sorry vriend." Zegt tie. "Maakt niet uit." Zeg ik. We gaan naar de fanshop want sommige wilde dat, we lopen naar binnen en ik zie gelijk een hele grote foto van der. "Sorry ik kan dit niet." Zeg ik en loop gelijk weer naar buiten. Ik ga zitten op een bankje, er komt een jongetje naar me toe "can i have a picture?" "Yes sure." Zeg ik op mijn beste Engels. Ik maak een foto met het jongetje "you are the boyfriend of olivia slot right?" "Uhm no not anymore." Zeg ik, want ik denk niet meer dat we samen zijn. "Ow i am sorry." "No it's fine." Zeg ik, hij loopt weg. De jongens komen weer naar buiten en we gaan weer naar het hotel.