starten met revalideren

174 3 0
                                    

Pov olivia
Het is 3 weken veder en ik heb nog steeds heel veel pijn, ik kan nog steeds niet lopen. Ik mag vandaag langzaam starten met de revalidatie, ik voel me net een oud wijf. Ik ga dit proces bij feyenoord doen omdat ik voorlopig in Nederland blijf en dan is mijn vader in de buurt. Ik heb orkun niet meer gesproken sinds onze laste ontmoeting, ik heb er ook helemaal geen behoefte aan denk ik? Ik klim uit bed en strompel naar mijn kast, ik zie zijn shirt en trui hangen. Die trui zit echt fucking lekker maar ik weet niet of hij er vandaag is, agh fuck it ik doe hem gewoon aan met een sport legging. Ik ga voorzichtig naar beneden en doe mijn brace om, ik pak mijn krukken en ga aan tafel zitten. "Kijk eens schat." Zegt mijn moeder en schuift ontbijt mijn kant op "Dankje mam." Zeg ik en eet rustig. Rond 12.00 vertrek ik met mijn pa, we krijgen eerst lunch.

Pov orkun
Ik kom aan en zie arne en olivia lopen, ik heb der niet meer gesproken sinds de laatste keer, ik wil wel maar zei niet volgens mij. Ik weet nog steeds niet waarom ze nou opeens zo boos was, van indy ben ik in iedergeval af. Ik ben er achter gekomen dat ze echt 5 keer is vreemd gegaan terwijl ik eindelijk een keer loyaal was. Ik loop naar binnen en kleed me om, arne is in de kleedkamer en olivia komt binnen strompelen. Ze trekt der jas uit en ik zie dat ze mijn trui aan heeft, ik voel dat ik een glimlach op mijn gezicht krijg. Als ze ziet dat ik daar zit, krijgt ze stres op der gezicht. Ik glimlach naar der maar ze kijkt snel weg, ow Oké. Ik loop naar de gym en ga sporten met de rest. Olivia ligt bij de fysiotherapie gedeelt op een behandelingsbed en ik zie dat ze veel pijn heeft. Als de stefan van de fysio weg loopt ga ik er even heen, ik ga zitten op het bed naast der. "Hey." Zeg ik voorzichtig. Ze kijkt me aan maar Zegt niets "uhm leuke trui." Zeg ik, ze trekt hem uit en gooit hem naar me "Hier mag je terug, ik hoef hem niet meer." "Ow oké." Zeg ik, wat raar want ik weet dat ze van die trui houd. Ze zei dat tie lekker zat maar goed "kan je weg gaan?" "Hoezo, mag ik hier niet zitten?" "Uhm nou nee, ik wil me focussen." "Kan je dat niet als ik er ben?" Zeg ik met een grijns. "Nee want dan zie ik je lelijke kop en dan moet ik kotsen." Zegt ze met een dood gezicht. "Prima wat jij wilt liv, maar ik weet dat je liegt." Zeg ik en loop weg. "NOEM ME GEEN LIV." Roept ze. Ik ga weer veder met sporten.

Pov olivia
Ugh ik word zo gek van die gast, ik heb eigenlijk met veel tegenzin die trui terug gegeven maar ik moet niet laten merken dat ik aardig tegen hem kan zijn. Hij breekt elke keer mijn hart dus ik ben er klaar mee. Stefan komt weer terug lopen en hij gaat veder "Oké we gaan proberen een paar stappen te zetten." "Oké." Zeg ik en klim van het bed. Er staat een soort bak waar de langs kan lopen, ik pak de balk.

Ik steun er op "Oké we gaan opbouwen en aan het eind van vandaag gaan we voor 5 stappen

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik steun er op "Oké we gaan opbouwen en aan het eind van vandaag gaan we voor 5 stappen." "Pf 5 doe er maar 15." "Olivia luister, ik snap je wilt snel en je wilt weer terug de oude worden maar dat gaat niet zo makkelijk. Je moet opbouwen." Ik zucht, ik zet voorzichtig een stap en het schiet gelijk in mijn been, het doet zoveel pijn. "Aa fuck." "Rustig aan." Zegt tie. Ik snap niet hoezo ik zo veel moeite heb met een fucking stap zetten. Ik zie mijn pa bezorgd kijken, ik kijk naar de grond en voel dat ik weer traanogen krijg. "Hoezo is het zo moeilijk?" Zeg ik en er valt een traan op de grond. "Ik geef je wel even ruimte." Zegt tie en loopt weg. Ik ga weer zitten en kijk naar buiten, de jongens zijn daar inmiddels aan het trainen. Ik pak mijn krukken en zet heel voorzichtig een stap, het doet pijn maar ik zet door. Het lukt me om bij het raam te komen want dat was maar 3 stappen, ik leun tegen het raam en kijk naar de mannen. Gimenez zwaait naar me, ik zwaai terug. Ik vind gimenez nog steeds best knap, er komt een meisje aanlopen, gimenez loopt naar der toe en geeft der een kus. Ow ook bezet, ik kijk naar beneden en ga weer zitten. Orkun komt binnen lopen "ow sorry ik was vergeten dat je hier was." Zegt tie. "Maakt niet uit." Zeg ik nog steeds huilend. "Maar kan je dan wel tegen mijn lelijke kop?" Zegt tie lachend. "Ja ik denk dat ik het wel aankan." Zeg ik lachend. "Ik zag je kijken naar santi, dat is zijn vriendin." "Ja dat zag ik al, maar het maakt niet uit ik heb geen jongen nodig in het leven." Zeg ik. "Of ze haten me of ze vinden me een hoer of ze gebruiken me." Zeg ik, dat is precies alles wat orkun van me vind. "Ow wie vind nou zoiets." Durft tie te zeggen. "Pardon, jij." Zeg ik een beetje geïrriteerd. "Ik haat je niet." "Jawel ik heb het je zelf horen zeggen." Zeg ik. "Dat was niet echt, ik moest der gewoon weg jagen, ik haat je niet." "Orkun lieg niet, anders hadden we toch niet elke keer deze ruzie en weetje ik hoef ook helemaal niets van je. Ga gewoon." Zeg ik boos. "Doe eens rustig, omdat je een van de beste voetbalsters op de wereld bent betekent niet dat je alles bent." Zegt tie. Ik kijk naar beneden, was ik een van de beste voetballers? "Denk je dat het makkelijk is om dat aan tehoren wetende dat je nooit meer kan voetballen en je fucking moeite hebt met een stap zetten. Orkun tyf gewoon op ik wil niets meer van je weten, ik haat je." "Je liegt, je haat me niet. Maar prima ik hoef ook niets meer van je te weten, maar kom niet meer bij me janken." Zegt tie en loopt weg. Ik lieg inderdaad want ik haat hem echt niet maar het kwam er gewoon zo uit. Ik huil weer, ik wil gewoon weg rennen heel ver weg, weg van deze plek. Het doet me pijn om de jongens te zien voetballen en het doet me pijn om hem te zien. Als stefan terug komt gaan we veder en het lukt me niet om 5 stappen te zetten. Ik baal fucking erg, mijn pa komt me halen "hey hoe ging het?" "Ik wil gewoon naar huis." Zeg ik. "Oké." Zegt tie, we lopen door de gym en de jongens zitten daar. Ik loop langs orkun, perongeluk raak ik hem met mijn kruk "pas eens op scagerijnig wijf." Ik draai om en haal uit en raak hem vol op zijn neus, die bloed echt hard. "Bek dicht jij." Zeg ik en loop door. De jongens kijken me met groten ogen aan "liv ga eens sorry zeggen." Zegt mij pa. "Ha echt niet, je wilt niet weten hoe vaak hij me al pijn heeft gedaan." Zeg ik en voel tranen. "Ik ben bij de auto." Zeg ik en strompel door.

ik haat jou...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu