[Lenora]

151 23 6
                                        

Valeria evden ayrıldıktan bir gün sonra Violet isteksizce sessiz bir sabaha uyandı. Hala izindeydi. Bu yüzden bugün evdeydi.

Kalktığı gibi ilk işi Valeria'nın odasına girmek oldu. Valeria'nın kokusu hala hissedilebiliyordu. Odada bir süre oyalandı. Yastıklara dokundu, eşyaları uzun uzun inceledi.

Odada biraz daha kalırsa ağlayacağım anladı. Kahvaltı bile yapmadan spor ayakkabılarını ayağına geçirdi ve koşu yapmak için kendini sokağa attı. Yaklaşık 3 saat boyunca koştu. Koşmak ona herşeyi kısa süreliğinede olsa unutturmuştu.

3 saatin sonunda yorgun bir şekilde kendini evine attı. Yorgunda olsa kendini hızlı bir şekilde duşa attı. Yıkandıktan sonra kendine gelebilmişti.

Çoktan öğlen oluyordu. Violet kendisine hızlıca bir kahve hazırlayıp koltuğa uzandı. Valeria'dan kalan son şey olan mektubunda yanına almıştı. Uzanırken mektubu tekrar tekrar okudu. Her okuduğunda yeni şeyler öğreniyordu sanki.
Mektubun Violet'ın elimde olduğu her an huzur doluydu.

Kapının çalması Violet'ın huzur dolu anlarını bitirmesine neden oldu. Violet hızlıca ayağa kalkıp kapıya yöneldi. Kapıyı açtığında Valeria'nın annesi Lenora öfkeyle karşısında duruyordu.

"İçeri geçebilir miyim Bayan Violet? Konuşmalıyız." Violet telaşla kapıyı sonuna kadar açıp eliyle yolu gösterdi.

"Geçin lütfen." Lenora ve Violet beraber salona geçtiler. Lenora oyalanmadan koltuğa geçip konuyu açtı.

"Kızım gitmiş. Kim öyle söyledi. O nerede?"

"Keşke bilebilseydim. Bir gece şurda gördüğünüz mektubu bırakıp gitti. Nereye gidiyor bilmiyorum. Siz bilirsiniz diye ummuştum."
Lenora kağıdı alıp hepsi hızlıca okudu.

"Kızım seni düşündüğümden fazla seviyor anlaşılan. Bu vedayı sen haketmedin kızım neden gitti söyle bana ona ne yaptın?"

"Valeria nedenini zaten yazmış annesi olarak bunu en iyi sizin anlamanız lazım."
Lenora'nın gözleri aniden öfkeyle doldu.

"Benim anneliğimi mi sorguluyorsun? Kızımı istiyorum."
Lenora ağlayacak kıvama gelmişti.

"Gözleriniz dışında fazlasıyla Valeria'ya benziyorsunuz."

"Tabii ki benzeyeceğiz o benim kızım. Ona ne kadar zor sahip oldum biliyor musun? O benim için herşeyden daha kıymetli."

"Bunun farkındayım. Ama benimde elim ayağım bağlı. Onu bulmayı çok istiyorum. Valeria'yı düşündüğünüzdende fazla seviyorum."

"Sevgin sende kalsın, ben kızımı istiyorum."
Violet kırılmıştı, Valeria haklıydı annesi son derece geçimsiz biriydi

"Size söylüyorum bilmiyorum. Bilseydim ilk ben koşarak onu bulurdum."

"Peki... üzgünüm. Valeria söylemiştir kesin biraz stresli biriyimdir. Bunu aşmaya çalışıyorum. Tek istediğim kızım. Dünden beri her yeri araştırdım. Tek çarem sen kaldın. Dün gece bile uyuyamadım."

"Bende öyle dün gece tam bir eziyetti."

"Eğer kızımdan bir haber alırsan bana ulaş. Kartımı buraya bırakıyorum."
Lenora kartını sehpaya bıraktı.

"Tabii. Görüşürüz Bayan Lenora."
Lenora daha fazla konuşmak istemiyor gibiydi hiçbir şey demeden çıktı.



Valeria gittikten sonra zaman hızlıca geçmişti. Önce 1, sonra 2 yıl geçti. 5. Yıl çabucak gelmişti.







Bu bölüm kısa oldu kusura bakmayın sonraki bölümlerde telafi ederim iyi günler🌸

Violet Lover (GxG)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin