Violet Lover (GxG)

[Teklif]

5 Yıl Sonra (Violet)

Geçen 5 yıl Violet için yorucu geçmişti. Valeria'nın yokluğu unutulabilir değildi. Unutmamıştıda zaten... ama bir şekilde kafasını dağıtmak istiyordu. Bu yüzden kendini işine vermek onun rahatlama yolu oldu. Bu özverisi Danny'yi bile şaşırtmıştı. Danny biraz rahatlamasını söylese bile Violet eskisi kadar rahat biri değildi. Ömründe ilk defa yaşlandığını hissediyordu oysa daha yeni 30larına gelmişti. Danny Violet için randevular ayarlasa bile hiçbiri güzel sonuçlanmadı. Başka biri ile konuşmak Violet'ı vicdanen rahat hissettirmiyordu.
Violet artık olgunlaşmış hissediyordu. Ama Danny için aynısı söylenemezdi. Bu 5 yıllık süre içinde Danny evlenmiş olsa bile. Danny hala aynı kişilikti. Danny hala eskisi gibi eğlence peşindeydi.
O gün Danny yine neşeyle Violet'ın yanına geldi.

"Violet sana çok güzel haberlerim var!"

"Neymiş?" Violet o kadar ilgisizdi ki Danny'e bakmadı bile.

"Siklediğin için teşekkürler Violet... Her neyse bu hafta sonu sen ben ve birkaç arkadaş daha Moskova'ya gidiyoruz!"

"Uğraşamam..."

"Daha söylemedim bile! 10 yıl önce Boksu bırakan ünlü boksçu Nikolay Ivan tekrar boksa dönüyormuş ve bu hafta sonu yeni kariyerinin ilk maçı var! Sen ve ben orada olmalıyız biletleri ayarladım bile!"
Violet bu habere çok şaşırmıştı ilginçte bulmuştu.

"Üzgünüm ilginç olsa bile gelmek istemiyorum. Sen git ve eğlenmene bak."
Danny'nin suratı asıldı.

"Sen olmazsan tadı olmaz ki... Valeria gittiğinden beri 200 yaşındaki dedeler gibi yaşıyorsun! Artık onu unut... yaşın geçiyor. Daha kaç 5 yıl daha bekleyeceksin?"
Violet sinirlenmeye başlıyordu.

"Onu unutamam. Son isteği onu unutmamamdı. Yazdığı mektubu hala yanımda taşıyorum. Bir gün geri gelirse onunla kahkahalar atarak bu mektubu okuyacağız."

"Tanrım Violet... sen masallar aleminde yaşıyorsun. Valeria şimdiye evlenmiş bile olabilir. 5 yıl hiç kısa bir zaman değil!"

"Bu konuyu kapatalım. Son kez söylüyorum gelmek istemiyorum. Sen git, ben burada spor salonumda mutluyum."

"Pekii seni bunak. Ama sen yinede düşün. Eğer fikrin değişirse ulaş bana."

"Böyle bir şey olmayacak..."

"Nikolay'ın maçları hep olaylı olur! Kızı öldüğünden beri maça çıkmıyor! Bence yine olaylı olacak! Hadi gel! Son kez teklif ediyorum."

"Nikolay iyi bir sporcu ama pek onuru yok. Düşün biraz kızı vardı ama karısı yoktu. Kim bilir kimden doğdu o çocuk."

"Bunu bilmiyordum cidden öyle mi? O adam zamparaymış demek."

"Öyledeydi Danny senin gibi."
Danny sinsice sırıttı.

"Benim başım bağlı artık aramızdaki zampara sensin."

"Ben zampara değilim Danny. Bu halimle bile senden daha sadık bir alfayım."

"Gözünün önünde olmayan birine abayı yakmış  olan bir sen varsın birde K-pop hayranı kızlar."
Violet Danny bu dediğine baya güldü.

"Komikti ama aynı şey değil. Valeria ile aramda bir bağ var hissediyorum. Bazı sabahlar uyandığımda Valeria'nın o günkü ruh halini hissediyor gibi oluyorum. O nasıl hissediyorsa bende öyle hissediyorum sanki."

"Sen baya delirmişsin Violet. Bir psikolog tanıyorum."

"Hiç gerek yok. Hadi beni oyalama işine bak beni bekleme Moskova'ya kadar gidemem."

"Peki sen burada mağaranda saklan. Görüşürüz."
Danny Violet cevap vermeden hızlıca aradan sıvıştı.

Violet Danny gittikten sonra o gün için eve erken gitmeye karar verdi. Eve giderken Valeria ile yürüyüş yaptığı parka gitmeyide ihmal etmedi. Arada sırada bu parka gelip küçük yürüyüşler yapardı.

Geçirdiği son 5 yılda Valeria'yı ne zaman özlese bu parla gelirdi. İlk yıllar daha sık gelirdi ama son 1 yılda pek sık gelmez olmuştu.

Violet artık Valeria'nın sesini unutmaya başlamıştı. Hayallerinde Valeria'yı unutmamak için binlerce kez Valeria'nın yanında olduğu anları düşünüyordu.

Yürüyüşü sırasında Violet'ın telefonu çaldı. Arayan Lenora'ydı. Lenora son 5 yılda haftada en az bir kez Violet'ı arar olmuştu. Bir umut Violet'ın bir haber öğrenip öğrenmediğini bilmek istiyordu.

"Alo Merhaba bayan Lenora."

"Merhaba Violet. Nasılsın?"

"İyiyim efendim. Siz nasılsınız."

"Son yıllarda iyi olduğum söylenemez Violet."

"İkimizde öyleyiz."

"Seni bu kadar çok rahatsız etmemeliyim amaa seninle konuştukça kızımla konuşuyor gibi oluyorum."

"Sorun yok. Rahatça arayın beni."

Lenora bir süre duraksadı. Bir şeyler söylemek istiyor gibiydi;
"...Sence doğumdan sonra inat etmeyip Valentina'ya kol kanat gerseydim gitmezdi değil mi?" Çok can alıcı bir soruydu.

"Bunu bilemeyiz. Lütfen kendinizi bu sorularla yıpratmayın."

"Düşünmemek elde değil Violet. Valentina olmadan yapayalnızım. Bunu itiraf etmek zor olsada geceleri korkuyorum. Yalnız olmaktan değil. Kızım bir omega başına kötü bir şey gelmesi ihtimali yüzünden gözüme uyku girmiyor."

"Hemen kötü düşünmeyin. Valeria tek başında gayet kendine bakabilir biliyorsunuz."

"Öyle olsada... Her neyse, seninde içini karartıyorum. Bir ara seninle yüz yüze konuşalım isterim."

"Olur tabii ki haber verin gelirim."

"Peki görüşürüz Violet."

"Görüşürüz bayan Lenora."
Violet telefonu kapattıktan sonra derin bir nefes aldı.

Parkta daha fazla oyalanmadan evine doğru gitti. Gece rüyasında Valeria'yı gördü, Valeria ile ilk kez tanıştıkları anı...

Asıl güzel kısım sonraki bölümde. Valeria'yı görücezzz~~~
İnstadan bana ulaşabilirsiniz: yaoi_tanricasi ismim

Hadi bakalım görüşürüz 🐁