Violet Lover (GxG)

[Özlem]

(Koyu yazılar Rusça konuşulan yerler)

Rusya/Moskova

Moskova'daki her kış gibi bu kışta sert geçiyordu. Şehir Merkezinin doğu yakasında yer alan klinik gece 4 saatlerinde kapalı olmasına rağmen elinde beagle cinsi köpeğiyle kliniğe doğru koşturan bir adam belirdi.
Adam soluk soluğa kliniğin kapısını yumruklamaya başladı.

Klinik iki katlıydı. Alt katı veteriner kliniği olarak kullanılırken üst katta ise bir daire vardı. Adam korkuyla kapıyı daha sert yumrukladı.

Valeria kliniğin üst katındaydı. Uykusu kapı sesleriyle bölündü. Koşarak merdivenden aşağı indi. Korkark göz ucuyla kapıya doğru baktı. Kapıdakinin tanıdık biri olduğunu görünce rahatladı.
Hızlıca gidip kapıyı açtı.

"Nikolay? Neden bu saatte buradasın?"

"Çok Üzgünüm Valeria. Cherry'nin doğumu başladı. Ama çok zorlanıyor gibi ne yapacağımı bilemedim."

"Sorun değil hadi gel içeri. Beyaz örtülü masaya yatır."

Nikolay hızlıca içeri geçti. Ve Cherry'yi masaya koydu. Valeria ise hızlıca eldivenlerini giydi.
Cherry'yi yüzeysel bir şekilde kontrol etti.

"Nikolay... Cherry gayet iyi gidiyor. Neden hayvanı buraya kadar getirip strese sokuyorsun?"

"Üzgünüm. Dayanamadım, Cherry acı çekiyor gibiydi."

"Sana her şeyi anlatmıştım. Cherry doğuma güvende hissettiği bir yerde başladı, Ama şu an yabancı bir ortamda. Onun işini daha zor bir hale getirmiş oldun."

"Korktum Cherry bir türlü doğuramadı."

Valeria derin bir iç çekip eldivenlerini çıkarttı.
Dolabın kapağını açıp küçük bir battaniye çıkardı. Cherry'yi battaniyeye sarıp kucağına aldı.

"Hadi yukarı çıkıyoruz. Burası soğuk. Yukarıda şöminem var. Üstüne biraz daha odun ekleriz dahada ısındır."

"Gerçekten mi teşekkür ederim."

Valeria önden merdivenlere çıktı. Nikolay peşinden geliyordu.

Valeria Cherry'yi şöminenin yanındaki mindere yerleştirip şömineye bir kaç odun koydu.

"Tamamdır. Cherry şimdi doğumunu yapabilir."

"Yaptıkların için teşekkür ederim. Seni bu saatte rahatsız ettim."

"Açıkçası evet uykumdan oldum ama Cherry çok tatlı birr köpek onun için değer."

"5 yıldır tanışıyoruz ama ilk defa kliniğin üst katına geliyorum."

"Bir şey mi bulmayı umuyordun Nikolay?"

"Yani evet, bir aile fotoğrafı olabilirdi."

"Aile fotoğrafımı ne yapacaksın ki?"

"5 yıldır buradasın bana pek bir şey anlatmıyorsun. Merak ediyorum."

"Ailemle küs olduğumu söylemiştim niye küs olduğum birinin fotoğrafı bende olsun ki?"

Valeria uzandı ve Cherry'nin kafasını hafifçe okşadı. Köpek arada hafifçe inliyordu. Ama sıcak bir ortamda çok daha rahatlamış görünüyordu.

"Valeria sana bir şey söylemeliyim. Eski bir boksçu olduğumu biliyorsun. Boksa tekrar başlıyorum. Bu hafta sonu ilk maçım ayarlandı."

"Gerçekten mi? Geri mi dönüyorsun? Emin misin? Hiç dönmek istemiyor gibiydin."