Ben imkansız aşklar için yaratılmışım. Hangi meydan, hangi sokak, kavuşturur bizi? Hangi yalan, hangi yasak, karşılar bizi...
Bazı aşklar vardır, kavuşmak zordur. Nilüfer daha 18 ve Alparslan'da daha 20 yaşındayken bu gerçeği yaşamışlardı. Babaları...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İki türlü insan vardır. Bu insanların bazıları iyidir, iyilik yapmaktan mutluluk duyar, asla karşılık beklemezler. İkinci insanlar ise kötü insanlardır. İyilerin işine köstek olmaktan başka bir şey yapmazlar. Ama bu kötülerde araya sıkışmış kişiler de vardır.
Bu araya sıkışmış kişiler ise kötülerin yanında olup, iyi olan kişilerdir. Ne kadar kendilerini kötü olarak tanımlasalar bile içlerindeki iyilik kötülüğüyle savaşır. İşte bu şekilde olan insanlar hayatı boyunca arafta yaşamaya mahkum olurlar.
Volkan'da arabada arada Baron ile göz göze geldiğinde içi titrerken, bir tarafı kurtulduğu için seviniyor, bir tarafı olduğu durumdan dolayı gergindi. Bu gerginliğini bir süre kenara bırakmak için bakışlarını gittikleri ıssız orman yoluna çevirdiğinde, ağaçları incelemeye başladı.
Bir süre sonra tam omzundaki kurşun yarasının üzerinde hissettiği Baron'un eliyle dişlerini sıktığında, korkuyla Baron'a doğru dönüp, gözlerinin içine baktı.
"Buradan yaralanmıştın değil mi?" Baron omzundaki elini biraz daha sıkarak sorduğu soru ile Volkan yaşaran gözleriyle başını salladı." Artık senin görevin bitti Volkan, artık oyuna ben giriyorum. Şimdiden hazır ol ölümler başlayacak."
"Ama benimde alınacak bir kurşun hesabım var!" Baron kurduğu cümlenin hemen ardından Volkan'ın itirazı ile ona yan bir bakış attığında gülümsedi." İntikam he! İntikam. Ben ne diyorsam o. Piyonlarımın intikamı ile uğraşamam." konuşmaya başlamasıyla yüzündeki gülümseme solduğunda Volkan itiraz etmek istese bile susması gerektiğini anladığı için sessizliğini sürdürdü.
"Onlara hiç benim ile alakalı bir şey söyledin mi?" Volkan sessizce Baron'un o buz mavisi gözlerine bakmayı sürdürürken, sorduğu soru ile yutkundu ve," Hayır, efendim." dedi. Baron bu cevaptan memnuniyet duyarken arkasına yaslandığında eli yavaşça beline gitti.
Yavaşça beline giden eliyle, belindeki silahı hızla çıkarıp saniyeler içerisinde ateşlediğinde Volkan'ın alnında bir delik açmıştı. Açılan delikten fışkıran kan Baron'un yüzüne sıçradığında, Baron bütün sakinliğiyle yavaşça arabanın kapısını açıp, hızla giden arabadan Volkan'ı aşağı attı. Ardından aynı sakinlikle kapıyı kapatıp cebinden beyaz kadifemsi bir mendil çıkardı.
O mendil ile yavaşça dikiz aynasından kendine bakarak yüzünü temizlediğinde fısıltıyla söylendi," Volkan, bu zamana kadar adam akıllı bir yararın olmadı, bari ölün bir işe yarayıp kurda, çakala yemek olsun." dedi.
(❤ ω ❤)
NİLÜFER...
Takasın hemen ardından hemen apar topar hastaneye gelmiştik. Ne kadar babam ve Kürşat amca hastaneye gelmemek istemeseler de zorla onları getirmiştik. Fatih'te bizim evin önündeki nöbet tutan polis arkadaşlarını arayıp, annem ve Defne teyzeyi hastaneye getirmişlerdi, ve çoktan babam ile Kürşat amcanın başının etlerini yemeye başlamışlardı.
