Pacify Her || taegyu

¹⁴ The Brave, The Coward

İlk kez gülümsüyor, bu bir süre alıyor, birkaç gün. Sonra gözlerindeki bakışlar değişiyor. Bir hoşlantı mı? Belki de bir beğenme? Ya da... Bu ikisinden çok uzak bir duygu olan iğrenme mi? Sanki bir duyguyu daha gizliyor bakışlarında ama bunu öğrenmek güç çünkü iğneliyici gözlere bakabilmek cesaret isterdi ama bunu yapabilmek için fazla korkaktı. Bakabilseydi eğer o duyguyu görmek isterdi. Umut ya bu bir ihtimal diyiverirsin, kendini avutup kandırmaktan başka da bir şey değildir bu. En azından Beomgyu'nun birkaç ay sonunda kendine zorlukla itiraf ettiği düşünceleri bu şekildeydi. Peki ya birkaç ay önce ve o ayların içinde ne düşünüyordu?

Birkaç ay önce bazı küçük başlangıçlar yaşandı o yemekhane masasında. Bazı küçük yalanlar beraberinde bazı gizli saklı duygular ile. Bir partiye davet edinildi ve o davet kabul edinildi. İlerisinde bazı pişmanlıklar yaşandı ve bazı kinler kusuldu. Bazı kötü niyetler öne atıldı ve bazı tuzaklara yakalanıldı. Ve Beomgyu geri dönüp baktığında şeytanın yaverine söylediklerini geri almak istedi, bazı sırlar kimseye verilmemeliydi.

O gün ikili, aralarında hiç bir konuşma yapmadan sessizce bir günü devam ettirmişler ve aynı şekilde sessizliğe devam ederek Beomgyu'nun evinde parti için hazırlanmaya başlamışlardı. İşleri bittiğinde Yeonjun'u aramış ve gerekli konuşmayı yaptıktan sonra onun gelmesini beklemişlerdi. Soobin ne hissediyordu bilinmezdi, şayet yüzünde heyecanlı bir gülümseme varken ne düşündüğü anlaşılamazdı Beomgyu tarafından. Beomgyu arkadaşını tanıdığını düşünürdü bugüne kadar fakat sanki aslını yeni yeni tanıyor olacakmış gibi bir his kaplamıştı içini ve bu parti için yeterince huzursuz değilmiş gibi bu sebep içinde huzursuz hissetmeye başlamıştı. Soobin hakkında kötü düşünemiyordu, bu ona yanlış geliyordu fakat içi içini kötü düşüncelerden dolayı yerken bunu engellenmek zordu. Beomgyu aptal değildi, Soobin'in bakışlarından çıkarabilirdi bazı şeyleri ama kendisine hiçbir şey anlatmıyor olması kandırılmış hissettiriyordu. Bu yüzden sadece sabırlı olmayı denedi.

Yeonjun gelmiş ve sessiz bir yolculuk ile partinin yapıldığı mekana gelmişlerdi. Büyük bir mekâna geldiklerinde kimse yaşlarını sorgulamadan onların geçişine izin vermişti. Gecenin ilerleyen saatlerinde Yeonjun gözden kaybolmuştu. Soobin içmemişti ama biraz sarhoş olan Beomgyu'yu orada, oturduğu masada bırakıp lavaboya gideceğini söyleyerek o da yanından ayrılmıştı. Beomgyu sarhoştu evet ama gözleri tek bir bedeni izlerken kendini ayık hissediyordu ve o bedenin nereye gittiğini de oldukça iyi algılayabilmişti, lavaboya.

Düşünmek istemedi o an Beomgyu, sadece daha çok içti. Tıpkı bundan sonraki birkaç ay boyunca gözünün önünde olanları düşünmemek için yaptığı gibi görmezden gelmeyi seçti. Kalbi buna inanmaya el vermiyordu. O da sadece kötü düşüncelerini sarhoş etmeye karar verdi.

Birkaç ay sonra şu an oturduğu masada Yeonjun'la yaşadığı ufak tefek temasları hayal etti. Ellerinin bazen birbirine sürtündüğünde siyah saçlının bunu önemsemeden sürtünmesine izin vermesini, yanyana otururken siyah saçlının bacaklarının değmesi için bilerek bacaklarını açtığını fark edişini, kendi kısa siyah saçları arasından ellerini geçirirken Yeonjun'un gözlerinin saçları sıyıran ince elleri izleyişini, bir keresinde Yeonjun'un üzerine yanlışlıkla düştüğünde siyah saçlının ellerinin refleks olarak beline çıkışını ve bir süre orayı okşayışını ayrıca kırmızı parlak dudaklarına olan yoğun bakışını...

Ama hemen sonra görmek istemediği ama gözüne sokulurcasına yaşananlar geldi aklına. Soobin ile Yeonjun'un arasındaki flörtöz bakışlar, yanakları kızaran Soobin, Beomgyu'da olduğu gibi uzun süren el temasları, birbirleriyle çaktırmadan fakat herkesçe belli olan kaş göz oynatarak konuşmalar, Yeonjun'un kimseye gülmezken Soobin'e olan sırıtışları, değişik bir şekilde farklı ama aynı zamanlarda birlikte ortadan kaybolmaları ve kızarmış dudaklar... Bunların hepsi tekrar gözünün önüne geldiğinde içinde hissetmediği şeyler hissetti Beomgyu. İhanete uğramışlık, kandırılmışlık ve kıskançlık.