POSSESSION SERIES 2: MAXIMO SOKOLOV [ COMPLETED/SOON TO BE PUBLISH ] ✓

CHAPTER SIXTEEN

Morning came and she feel way better than last night. Her cheeks blushed as she remember him taking care of her. It was her first time na inaalagaan kapag nag kasakit, hindi na kasi siya nag papaalaga sa ina kapag nag kasakit dahil alam niyang kaya niya naman ang sarili niya. But to be honest, it was so good, masarap pala sa pakiramdam kapag inaalagaan ka.

Her cheeks heated because of the word Inaalagaan

She shooked her head and quietly seated at the bed, sakto namang bumukas ang pinto at niluwa nito ang topless na si Maximo habang bitbit ang food tray.

Her stomach grumbled not because of the food but because of the six packs abs came into view. She gulp at sinundan ng tingin ang hubad nitong katawan habang papalapit sa kanyang gawi.

Kung ganito lang naman ang masisilayan niya sa umaga ay sana paulit-ulit siyang mag kasakit— napaawang ang kanyang bibig dahil sa kahalayan ng kanyang isip.

"My abs can't full your stomach, but my buddy down there can."

Napaawang ang kanyang bibig dahil sa sinabi nito at hindi agad nakapagsalita. Bumuka ang kanyang bibig pero agad ding tinikom ng walang salitang lumabas.

Nag-iinit ang pisnging iniwas niya ang kanyang tingin dito. Mariin niyang pinikit ang kanyang mga mata dahil sa kahihiyan.

Nakakahiya ka Ai. She fake a cough at umayos ng upo ng binaba nito ang bitbit na tray.

"H-hindi kana sana nag a-abala. " Nahihiya niyang sabi.

Hindi ito nag salita at patuloy lang na inaayos ang pagkaing nakalagay sa food tray, nilagyan nito ng kanin ang kanyang plato at hinamayan siya ng hipon.

Nanubig ang kanyang bagang nang makita ang isa sa kanyang paborito. Shrimp and crab is one of her seafood favorites.

"Eat."Maikli at simple nitong sabi.

Nahihiya niyang kinuha ang kutsara at nag sandok ng kanin at sumubo.

"I-ikaw? Hindi ka kakain? " Mahina niyang tanong ng pamansing hindi ito kumakain at nanonood lang sa kanya.

He shooked his head.

"I'm full. " her forehead creased.

"Kumain kana kanina? " Kunot noo niyang tanong.

He shrugged his shoulder.

"No."

She bit her lower lips dahil sa ikli ng sagot nito.

"Dapat kumain ka, marami pa naman to e. " sabi niya habang pinasadahan ng tingin ang pagkain at tinapunan ito ng tingin.

"Then feed me. " May pag hahamon ang boses nitong saad.

Napaawang ang kanyang bibig at nanigas sa kinauupuan. Ano daw? Tama ba yung narinig niya? Ito? Susubuan niya?

Nag–init ang kanyang pisnge at napakurap-kurap siya. Lumakas ang pintig ng kanya puso at parang nag rarambulan.

"M-may kamay ka naman. " Mahina ang boses niyang saad at nag-iwas ng tingin.

"Then I won't eat."

She heaved a deep sigh at nanginginig ang kamay na nagsandok at sinubuan ito.

"Say, Ahh! " Saad niya.

She saw how he draw a small smirk bago binuka ang bibig at sinubo ang kanin. They eat silently habang sinusubuan niya ito.

Hindi niya mapigilang mag–init ang kanyang pisnge. They shared the same spoon, that was indirect kiss. After they finished their food ay agad nitong binalik sa baba ang kanilang pinagkainan at ito narin ang nag hugas.

Seing him being worried about her can't help herself  na kiligin kahit sa mga small gestures nito. Wala pang lalaking inalagaan at trinato siya ng ganito. Even her father couldn't do what he did to her.  Simula bata kahit mag masakit siya ni minsan hindi siya nito nilapitan at binigyan ng gamot. Mas natutuwa pa nga ito e kapag nagkakasakit siya.

She was so hurt, kasi gusto niyang mag pa baby at mag pa alaga dito. Minsan na nga siyang gumawa ng paraan para mag ka–lapit sila ng ama pero kahit sa kunting effort niya hindi nito na a-appreciate. While growing up, she realize that. Hindi niya na kailangan na mag papansin pa sa dito at mag effort dahil kung talagang mahal siya nito bilang anak, hindi siya nito kayang tiisin. Kasi walang magulang na kayang tiisin ang anak.

She heaved a deep breathe and wipe her tears away. When it comes to her father nagiging emosyonal siya. Naiiyak siya kasi lumaki siyang malayo ang loob nito sa kanya. Iisa lang sila ng tinitirhan pero parang wala siyang amang kinalakihan. She remember when she was a kid. Her father and mother had a big fight, Nagalit ang kanyang ina sa kanyang ama kasi bakit daw hindi nito na a-appreciate ang mga effort na ginawa niya para dito? At alam niyo ba kung ano ang sinagot ng ama niya sa dito? He said. " Ang makita pa lang ang pag mumukha ng batang yan, nasusuka na ako. Ano pa kaya kung magiging malapit yan sa akin? Edi ikamamatay ko yan! " Galit nitong sigaw sa kanyang ina.

Minsan na niyang natanong sa sarili kung anak ba talaga siya nito. Kasi kung pandirihan siya nito parang hindi siya nito dugo at laman. Para siyang mag nakakahawang sakit kung lumayo ito sa kanya. Masakit, kasi sa mismong bibig niya pa ito narinig.

"Can you share your deep thoughts with me? "

Agad niyang pinunasan ang kanyang mga luha at bahagya munang tumalikod dito. Nang wala na siyang nakapang basa sa mukha ay agad na niya itong nilingon habang may malawak na ngiti.

"P-pasensya na, May iniisip lang. Kanina ka pa ba? " Nakangiti niyang tanong.

Puno ng mapanuri siya nitong tinitigan habang komportableng nakasandal sa hamba ng pinto. Naka–cross ang mga braso at salubong ang mga kilay. Ngunit agad din itong nag buntong hininga at nag lakad patungo sa kanyang gawi.

"How are you feeling? Do you still have a headache? " Magaan ang boses nitong tanong at kinapa ang kanyang noo.

She feel the butterflies on her stomach because of what he did, see? He has a big impact on her. Maliit man yan o malaki.

"H-hindi na masyadong masakit ang ulo ko. K-kunting pahinga lang mawawala na 'to. " sagot niya at maliit na ngumiti.

Tumaas ng kunti ang kilay nito bago sumagot. "Next time, don't bother cleaning this condo, because I can pay someone to clean. Do you understand?  tumango siya.

It's her fault anyway kung bakit siya nag kasakit. Pinagod niya ang sarili nang husto sa paglilinis nitong condo tapos hindi pa siya kumain ng tanghalian.

After they talk ay nag paalam itong aalis na dahil may kailangan pa itong gagawin. Naging tahimik ang condo nang siya nalang mag–isa ang natira.