My Possessive Mafia Boss ( Competed )

Chapter 30

CHAPTER 30

PRINCESS SAMMER POV

" Besh..." Malungkot na salubong sakin ni jhezel
Napa luhod na lamang Ako bago pa Ako makarating sa kotshi, subrang sakit Hindi ko kayang isipin na Hindi na sya Babalik.
" Beshh stop crying makakasama Yan sa baby mo"
Mas Lalo akong napa iyak, lumaki Akong Wala Si mama Ngayon lalaki Ang baby ko Ng Walang ama.

" Edmund I need the private plane"
" Ipapahanda ko Po agad kamahalan"
" Wag mong sasabihin na pupunta ka Ng Ukraine? Besh please" pigil sakin ni jhezel
" Please jhez, gusto ko masigurado, gusto ko Makita kahit katawan na lamang nya, Ang hirap kasing paniwalaan na Ang Isang kagaya ni Kaishin ay mawawala Ng ganun na lang, Sundalo rin Ako at kasama sa trabaho namin Ang mamatay sa gyera pero Hindi ito, Hindi Si Kaishin Hindi jhez no" pinipilit kung Hindi umiyak pero habang pinipigilan ko Lalong sumasakit.

" Napaka unfair bakit lahat Ng taong nag mamahal sakin iniiwan Ako una Ang mommy ko Ngayon Ang ama Ng magiging baby ko, ni Hindi ko manlang sya nakausap bago sya umalis, Hindi ko manlang sya naka usap Hindi ko manlang nasabi sa kanya na mag Iingat sya, Hindi ko manlang nasabi na I love him and I need him"
" Hindi lahat nawala Sayo I'm still here besh Hindi kita iiwan" yakap nya sakin.

AUTHOR'S POV

Sa subrang pagka bigla ni Sammer nawalan na sya Ng Malay habang yakap sya ni jhez
" Mr. Edmund " sigaw ni jhezel Ng matumba na Si Sammer.

" Kamahalan pinatawag nyo daw Po Ako"
Sabi ni Edmund Kay charlie na maluha- luha habang naka tingin sa picture nila kasama Ang kanyang asawa at Si Sammer Nung baby pa ito.
" Sabihin mo Isa ba akong masamang ama?" Sabay tingin nya Kay Edmund na walang naisagot sa kanyang tanong, Wala itong nagawa kundi Ang yumuko.

" Hindi Ako naging mabuting asawa at Ngayon Hindi parin Ako mabuting ama Kay Sammer, noon panatag na Ako na mawala dahil alam kung Meron mag aalaga sa kanya pero Ngayon pag nawala Ako paano na siya?" Tuloyan Ng napa luha Si charlie

" Mayaman nga Ako, Isa akong hari, makapangyarihan subalit bakit Hindi ko manlang mapasaya Ang kaisa Isang anak ko, bakit Hindi Ako masaya"
" Hindi nyo Po kasalanan kamahalan "
" Kasa....." Biglang inataki Ng sakit Ng ulo Si charlie
" Kamahalan, papuntahin nyo agad Dito Ang doctor Ng hari" sigaw ni Edmund habang nag mamadali syang kumoha Ng gamot at tubig sa table ni charlie.

" Kamahalan Ang gamot ninyo " agad nyang Pina inom Ang gamot Kay charlie pero kahit napa inom na nya ito ay namimilipit parin sa sakit si charlie Hanggang sa nabitawan na nito Ng picture frame at nabasag Ang glass.

" Ahhhh Hindi ko na kaya Ang sakit !" Sigaw ni charlie
" Bilisan ninyo, ihanda Ang sasakyan dalhin sa hospital Ang hari" mabilis na utos ni Edmund na agad Naman nagka gulo Ang mga tagapag silbi ni charlie sa utos ni Edmund.

PRINCESS SAMMER POV

" Anong nangyayari?" Pagtataka ko Kasi Nung nagising Ako pag labas ko Ng kwarto ko napansin ko agad Yung mga taong nag iiyak, our maids and butler at lahat Sila Nasa labas Ng kwarto ni papa.
" Prinsesa, umiiyak Po kami Kasi Po, Kasi Po, wag Po sana kayong mabibigla, kamahalan" naghihintay Naman Ako na ituloy nya Yung sasabihin niya.
" Wala na Po Kasi Ang mahal na hari" umiiyak na Sabi niya.

" That's not a good joke " banta ko sa kanya
Lalong naiyak Yung mga maid na naka harap sakin.
" No!" Habang umiiling Ako Kasi, Hindi Kopa matangap Ang pagkawala ni Kaishin tapos sasabihin nila Wala na Ang papa ko.

" Tumigil na kayo!! Hindi Yan magandang biro!!" Sigaw ko sa kanila kaya natuon Ang attention nilang lahat sakin.
" Nakatulog lang Ako tapos sasabihin nyo Wala na Si papa!! Sinong maniniwala sa Inyo!! " Sigaw ko ulit habang nanginginig Ang boses ko habang tumutulo Ang luha ko.
" Tumigil kayo sa pag iyak dahil Hindi pa patay Ang papa ko!!" Sigaw ko.

" Princess " lumabas Mula sa kwarto ni papa Si Edmund na may luha sa kanyang mga mata, kasama nya Ang personal doctor ni papa.
" Sabihin mo kung ano Ang totoo?" Utos ko sa kanya
Bigla syang yumuko ganun Din Ang lahat Ng tao sa paligid ko mga nagsi Yuko silang lahat sakin.
" Patawarin nyo Po Ako dahil Hindi ko manlang nailigtas Ang mahal na hari, tatangapin ko Po kahit Ang parusa dahil Mula Po Ngayon kayo na Ang aming susundin"

This is how the world for me, unfair almost in everything. When my mom died Akala yun na Yung pinaka masakit, pero Yung mga nangyayari Ngayon do I deserve all this pain, natulog lang Ako at pag gising ko umalis na Si Kaishin without saying goodbye, sulat na lang nya Ang nakabalik sakin, and at the same day heto papa ko Naman Ang nawala.

Hindi Kona magawang umiyak Ng malakas o sumigaw sa sama Ng loob kundi para akong bato subrang bigat Ng pakiramdam.
Pakiramdam ko Wala Ng natira sakin Ngayon, mag Isa na lang Ako at mas lalong gumuho Ang Mundo ko.

" What I'm doing wrong?? Bakit pinaparusahan Ako Ng ganito" tanong ko sa sarili ko.

Please support my others stories

📌Obsession of the Gangster
https://www.wattpad.com/story/340029154?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=Kagome_Tajiwara&wp_originator=JqrLkQGIafMLpBrYcwlOwcE5GpdsrbHN0MQtXDluqyfhh9Lc%2BAU%2BCvuA2EQEtt0DQJUEnZBfZU2Tm4NJo3DaA%2Fd%2F7R0P4nSm%2BAKY42cD1qxAeoBjWuYpUYmwi%2FuESzXN

📌Seducing the Campus president
https://www.wattpad.com/story/342860901?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=Kagome_Tajiwara&wp_originator=v9UtYaI3UO3QqoFFxz3CWIFk7sQZhLlCsetrbuKIyQAkpD7JiTy%2Bc0pjqbL%2BCokwsd8Rti1N0wgV3gABHpLNS7VBdP64drh2iZpCIPjiXl7tKKXoodnnlOVhGDuZQCuY

📌My Pervert Boss
https://www.wattpad.com/story/344659486?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=Kagome_Tajiwara&wp_originator=hTGD9KcbRoX4yPc%2BeHNorQy9wjZKCrpeqV2gQxsxv87FXisZ7tvFldiGiLNmNFacCJr3QQ3sI08xOontL9miKs1DOmCekliwrsDw%2ByVPeyq8MttEBIv4brEsDbj6iS5v