SOĞUK NEVALE

EVLENMEK ?

"Sana bunların hesabını soracağım güzelim, ama önce halletmem gereken bir iş var"

Ne işiydi ki bu. Acaba ben kendimi öldüremedim diye o mu beni öldürecekti ?

Salak mısın Hüma bu sana ceza yerine ödül olurdu.

Ne düşüneceğimi şaşırmıştım artık. Allah şaşırtmasındı.

"Ne cezas-" diyemeden öpmeye başlamıştı.

Anında iterek uzaklaştırdım kendimden. Ayağa kalktığında bende kalktım ve yüz hizasına gelip yapıştırdım tokadı.

" Benden izinsiz bana dokunamazsın tamam mı !"  diyerek bir yandan da elimin tersiyle dudağımı siliyordum.

" Birde bana seni sevdiğim için diyorsun. Bu mu lan sevmek,bu mu adamlık. Önce adam ol, olgunlaş kendine gel, ondan sonra insan kaçırmaya kalkış. Sana adam gibi sorduk demi. Madem izin vermiyorsun eve gitmeme bari okulumu tamamlama izin ver dedik. Beyefendinin bir yerlerini şaha kaldırdık,bilmeden"

Eheheh birazcık kızdı mı o sanki ne.

" Hüma yeter! Bu eve adım attığından beri seni üzmemeye, kırmamaya ve dediklerini ikiletmemeye çalışıyorum. Ne istiyorsun lan benden nee! Seviyorum lan seni duydun mu!"

"Sevmek bu değil, asıl sen beni duyuyor musun ?"

" Duymuyorum, duymayacağım. Annemi kaybettiğim gibi seni de kaybetmeyeceğim. Ne ölmene ne de bu evden gitmene ben yaşadığım sürece izin vermem! Şimdi çık odana, dinlen biraz yorulmuşsundur bugün."

Hâlâ ne diyordu ya, sen sabır ver Allah'ım...

Yine de az önce bağırıp çağıran ben değilmişim gibi, sinir krizinin eşiğinden dönen ben değilmişim gibi o kadar laf işitmeme rağmen yine de yanına gittim.

Umut etmek hayal etmekten daha beterdi..

Böyle bir söz var mıydı yoksa sen mi bir yerlerinden uyduruyosun Hüma?

Ben.

Kendimden bile beklemediğim bir şey yapmıştım o an. Çünkü çaresizdim.

Arkası dönük, ayakta ve elleriyle alnını ovuşturan Emir'in yanına adımladım. Arkasına geçerek, kollarımı havaya kaldırıp belinden sarıldım. Biran kaskatı kesildi, sonra yumuşadı. Sanki bir insan vücuduna değil de taşa sarılıyormuşum gibi hissetmiştim.

Biz birine sarılmayalı ne kadar çok uzun süre oldu Hüma ?

Bilmiyordum. Garip bir şekilde iyi geldiği kesindi.

Mırıldanmaya başlamıştım. "Nolur, lütfen. Ne istersen yaparım, yemin ederim. Evime gitmek, hayatıma kaldığım yerden devam etmek istiyorum. Yalvarırım, Emir lütfen" dudaklarıma kadar gelip ağzımın içinde beliren tuzlu sıvıyla ağladığımı anlamıştım. Normalde bu kadar duygusal bir kız değildim halbu ki. Anlaşılan bu canavar duygularımı da ele geçirmişti.

Yavaş yavaş bana dönerken elini ensemden tutarak alnıma bir öpücük kondurdu. İğrenç. Ne alıp vermediği vardı benim boynumla acaba.

"Hım? Nolur..."

" Öyle birşeyin olmayacağını sende iyi biliyorsun güzelim. Sabrımı daha fazla zorlamadan odana git, hadi"

Birde bana emir veriyordu sümsük.

Anında kollarımı çekmiş ve kaşlarımı çatmıştım.

"Sen benim sevgimi hak etmiyorsun ve daha kötüsü ne biliyor musun Emir, ben seni asla ama asla sevmeyeceğim duydun mu beni, adi köpek"