9. Bölüm - "Eskisi gibi..."

72 4 2
                                    

Keyifli okumalar...

...☕...

"O ekibin derhal oradan çıkması lazım."

"Müdür'üm iletişimimiz kesildi. Düzeltmeye çalışıyoruz. Tüm imkanla.."

"Nasıl bu kadar beceriksiz olabiliyorsunuz?"

"Elimizden geleni.."

"Tamam kes. Helikopteri hazırlasınlar, beş dakikaya çıkıyorum."

Kamuflajını giyinip silahlarını kuşanmıştı. Göreve giden dört kişilik ekipten yarım saattir haber alınamamış, bir aksilik olduğunu sezmişti.
Önemli bir görevdi ve toplam bir saat sürmesi gerekiyordu. Bu süre içinde ise sürekli iletişimde olmalılardı.

İletişimleri kopmuş, bir türlü tekrar bağlanamamışlar, Meyyit olaya el atmıştı. Hazırlanan helikopter ile ekiplerin yakınana inerek geceye karışmıştı. Temkinli adımlarla yürürken harabeden oluşan evler arasında baskın rutubet kokusu genzini yakmıştı.

Ekibe dair küçükte olsa bir iz arıyor, harabeler arkada kalırken sağlam evlerin sayısı artıyordu. Evler sıklaştıkça sokaklar daralıyor, rüzgar geceye fısıldıyordu. Birkaç adım daha attıktan sonra durdu ve sırtını bir evin duvarına yasladı. Zifiri karanlıkta gizlenmek kolayken siyah kamuflajı bunu dahada kolaylaştırıyordu.

İleride gördüğü beş kişilik gruba yaklaşmak için usul adımlarla harekete geçmiş, tüfeğini omzuna asarak bacağındaki bıçağını çıkarmıştı.
Duvardan ayrılıp kendisine yaklaşan adamlara doğru atağa geçmiş, öndekinin boynuna bıçağı saplayıp çıkardığı gibi hemen yanındaki adamın kalbine indirmişti.

Çevirerek çıkardığı bıçak ile adam yere yığılmadan hemen ardındaki adamların birinin boynunu kırmış, diğer ikisininde şah damarını kesmişti.
Kanlı ama sessiz bir saldırının ardından bıçağını yerine koyup tüfeğini kavradığı gibi susturucu taktı ve seri adımlarla ileri doğru harekete geçti. Gördüğü birkaç kişininde kafasına sıkarak tek kurşunla indirmiş, gördüğü ambar gibi bir yere yönelmişti. Birkaç saniye bekleyip içerde kaç kişi olduklarını anlamaya çalışmış sonra hızla harekete geçerek kapıyı kırdığı gibi dalmıştı.

Neye uğradıklarını şaşıran hainlerin hepsine birer kurşun armağan ederken ekibini direğe bağlanmış bir şekilde buldu. İki kişi öldüresiye dövülmüş diğer ikisininde yüzünde birkaç sıyrık vardı. Hepsini çözüp çantasından çıkardığı sudan biraz içirdi ve yaralarını kontrol edip ayağa kaldırdı. Ayakta zar zor duran ekip son güçlerini toplayarak çıkışa yönelmişti.

Meyyit önden yollarını açarken onlarda peşinden birbirine destek olarak ilerliyorlardı. İlk iş olarak ekibini kurtarmış, sonrada görevi tamamlayarak geceye son vermişti. Zorlu gecenin ardından yaralı bir halde evine ulaşmıştı.

Kapıda bekleyen kardeşini görünce hızlanarak yanına yaklaşmıştı.

"Yeni mi geldin?"

"On dakika oldu. Zile bastım ama açan olmadı."

"Haber vermiştim geleceğimizi.."

"İşi çıkmıştır belki."

"Olabilir."

Cebindeki anahtarı çıkarıp kapıyı açmaya geçtiğinde Yiğit şaşkınlıkla atılmıştı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 30 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MEYYİTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin