Tatot? Yok, torot? Bu da değil, toronto?
Hiçbiri değil.
Şimdi size soruyorum ismini bile bilmediğim bir şeyin başına geçmek sizce ne kadar akıllıca?
Aşk akıl işi değildi ya zaten. Biz de delirip öyle yapıyorduk bir şeyler.
Hem ne demişler aşkta ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(BU BÖLÜMDE HER ŞEY BİRAZ PQUEEN) 🤍
Korku filminde gibi hissetmiştim kendimi bir anda. Bir film değildik ama az sonra tarih olacağımız kesindi. Kapılar açıldı ve daha neyin geldiğini bile anlayamazken iki üç kişi birden üzerimize koşmaya başladı. Keskin olmayan ışıktan belli belirsiz görünen şeylerden tek seçebildiğim kırmızı renkli bir şeyin tam önümde olduğuydu.
"Yap şunu!" Diye bağırdım arkamda olan kişiye bakmadan, sırtına çıkmak üzereyken durdurdum kendimi ve bir yandan bağırarak bir yandan tutunarak saati elime aldım. Duru bu sırada yanıma gelip yardım etmek istedi ama ben hiçbir şey yapamadan öylece bakıyordum saate. Arkamda duran Alkan'ın sesi duyuldu. "Dokunanavurmazsam şerefsizim! On dakika daha bekleyemediniz mı?!"
Bağırtılar kopuyor arada kız sesi bir tek Ayşenur'dan geliyordu. Ve öyle bir çığlığı vardı ki size yemin ederim biraz daha bu tını da çığlık atmaya devam ederse kulaklarımı buradan çıkamadan kurban edebilirdim.
"On sekiz yap!" Dedi birden Duru, titreten ellerimle akrebi dediği yere koyarken o da yelkovanı aldı ve sıfır ikiye denk gelecek biçimde yerleştirerek saati bana verdi. Uzanıp saati yerine taktım ve birkaç saniye sonra solumuzda duran ve hepimizin yeni farkettiği bir kapı açıldı. Nasıl koştuğumun bilincine varmadan koştum ve kendimi nereye attığımı bile bilmeden kapının ilerisine geçirdim. Hemen ardından Alkan bağırtıyla koşup elindeki taşı onlara doğru attı, taş ayaklarının altında ezilmişken herkesi teker teker içeriye aldık ve kapıyı güç bela kapatarak arkasına yaslandık.
"Elektrik verdi galiba," dedi Alkan nefes nefese. Kapı birkaç kez sallandıktan sonra durdu ve emin olduktan sonra biz arkasından çekildik. Titriyordum, ciddi ciddi zangırzangır titriyordum ve bunu saklamaya bile zaman bulamamıştım. Duru'ya baktım, gerçekten onunla birlikte olduğum için mutluydum ama bu halimi görmesine nasıl izin verdiğimianlamamıştık. Kesik bir nefes verip alnıma yapışan saçlarımı geriye attım ve soluklanmaya çalıştım. Bu sırada ses yeniden bizimleydi.
"Birinci odayı geçmeyi başardınız, sıra ikinci kuyuya geldi!" Dedi ve bir takım sesler duyulduktan sonra kendimi havada, ayaklarım yere basmaz bir biçimde buldum. Bağırmaya zaman bile bulamayarakdüştüğümün bilincine vardığımda bir çığlık sesi duydum ve kendimi beyaz bir süngerin üzerinde uzanırken buldum. Yavaş yavaş açtığım gözlerimle korkuyla izledim etrafımı, herkes nereye gitmişti?
