🎶Berkay Altunyay - Rüya Eylül 2017
"Masal, hadi uyan kızım ilk günden geç kalma okula." Annemin seslenmesiyle birlikte oflayarak yataktan çıktım. Okulun ilk günüydü ve benim en sevmediğim gündü. Saate baktığımda dersin başlamasına 30 dakika kaldığını gördüm. Bizim okulun işleyişi biraz farklıydı sabah 7'den, öğlen 1'e kadar ortaokullar ; öğlenden akşama kadar da ilkokullar ders işliyordu. Ben bu sene 8. sınıfa geçmiştim.
Hemen hazırlanıp evden çıktım. Sabahları bu kadar erken saatte kahvaltı yapmayı hiç sevmiyordum. O yüzden evden çıkarken annemden birazcık(!)azar işittim. Merdivenlerden inerken alt katımızdaki daireden bir kız çıktı. Eve taşınalı 1 ay geçmişti ama daha ilk defa komşularımızdan birini görüyordum. Yeni insanlarla konuşmaya çok çekindiğim için hiçbir şey demeden yanından geçtim. Aynı okula gidiyor olmalıydık çünkü üniformalarımız aynıydı. Okula kadar ben önde o kız ise arkamdan geliyordu. Müdürün boş konuşmalarının sonunda nihayet sınıfa gelebilmiştim. Bütün 8'ler zemin katta olmasına rağmen bizim sınıfı 7'lerin katına koymuşlardı. Sınıfa girip boş bir sıraya oturdum. Birkaç dakika sonra tek ve en yakın arkadaşım Rümeysa yanıma oturdu. O gelince kendimi daha iyi hissetmiştim. İlk gün olduğu için ders işlenmemişti.
Kasım 2017
"Arkadaşlar bu sene bildiğiniz gibi sınav seneniz. Hepiniz kendinizi TEOG'a hazırlıyor ama maalesef MEB yeni bir açıklama yaptı. TEOG kalktı arkadaşlar yerine LGS'ye gireceksiniz. Yeni nesil sorular sorulacak. Bunu dönem başlayınca açıklamaları çok saçma oldu. Sizinde kafanız karışacak. Belirli okullar puanla alacak. O okullara giremezseniz adrese dayalı gideceksiniz. Bu arada sınava girmek zorunlu değil ama siz tabiki de gireceksiniz. Yeni bir açıklama gelirse yine gelip bilgilendirme yaparım, iyi dersler." Rehber hocasının dedikleriyle şok olmuştuk. Herkes homurdanmaya başlamıştı. O sırada zil çaldı, dersimiz bedendi. Soyunma odasına gidip üzerimizi değiştirdik. Yoklama alındıktan sonra hoca serbest bırakmıştı. Rümeysa ile birlikte bahçenin en ucuna gidip oturduk. İnsanlarla muhatap olmayı ikimizde sevmiyorduk. Değişen sistemle ilgili sohbet etmeye başladık.
İkimizde lafa dalıp zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştık. Zil çalınca okuldan çıkıp eve yürümeye başladım. Eve çok yaklaşmıştım ki bahçeden birini çıkarken gördüm. Çocuk yanımda geçerken neden bana bu kadar tanıdık geldiğini anlayamadım. İçimden bir his daha önce gördüğümü söylüyordu. Nerede görmüştüm ki ben bu çocuğu? Bana kendimi kötü hissettirmişti. Umarım bir daha görmem diye içimden geçirdikten sonra eve girdim.
Eve gelir gelmez kendimi yatağa attım. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Uyumak istiyordum ama uyuyamıyordum. Az önce gördüğüm çocuğu daha önce nerede gördüğümü hatırlamaya çalışıyordum. Düşünmekten uyuyamadığım için kalkıp kitap okumaya başladım. Son bir senedir o kadar çok kitap okuyordum ki artık annemden azar işitmeye başlamıştım. Kitap okurken ne kadar huzurlu olduğumu, bütün sıkıntılarımı unuttuğumu bir anlasa bu kadar kızmayacağına emindim. Eskiden hiç okumazdım. Kuzenim Melek sayesinde bende bu güzel alışkanlığı edindim.
Kitabı bitirdiğimde ağlamak üzereydim. Okuduğum en güzel romanlardan birisiydi. Beni de Talat gibi bir adamın sevmesini çok isterdim. Talat'ın Fitnat için kadın kılığına girdiği bölüme çok gülmüştüm. Ama sonu maalesef kötü bitmişti, ikisi de birbirlerine kavuşamadan ölmüşlerdi. Yataktan kalkıp mutfağa gittim. Neredeyse 5 saattir kitap okuyordum ve bayağı acıkmıştım. Annem yemeği yapmıştı, bende sofrayı hazırlayıp yemek yemeye başladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOL ANAHTARI
Chick-Lit"Yeni bir eve taşındığın ilk gece anahtarı yastığının altına koyarsan, gördüğün rüya gerçek olur..." Buna inanır mısınız? Masal inanmamıştı... Ta ki rüyası gerçekleşene kadar.
