my side, hyunlix ✓

on altı

bir haftadan beri jeongin'in evinden çıkmamış resimlerimi ile ilgileniyor telefonuma dahi bakmıyordum.

her şeyi jeongin minho'ya anlattıktan sonra anlayışla beni rahat bırakmış felix'e de yalnız kalmaya ihtiyacım olduğunu söylemişti.

onu her ne kadar özlesemde serginin sorunsuzca halledilene kadar rahata düşmek istemiyordum.

otuz iki tablo halletmiştim geriye on beş tane kalmıştı en az iki hafta daha buradaydım.

"hyung!, heykelin için malzemeleri getirdim" dedi atölyeye kucağında bir kutu malzeme olan jeongin.

vazgeçmemiştim ama umudum yoktu heykel konusunda. gerekli malzemeleri alıp yavaşta olsa yapmaya başlayacaktım.

"ahh, hoşgeldin jeongin.hepsini şuraya bırakabilirsin çok ama çok teşekkür ederim" dedim minnettarlıkla.

"ne demek hyung, kolay gelsin seni rahat bırakayım" dedi kapıyı yavaşça kapatıp atölyeden çıktı.

telefonumun çalması ile masamın başından ayrılıp koltuğa ilerledim, kimsenin aramalarını açmazken bu arama dikkatimi çekmişti.

arayan kuzenim, üniversiteden gereksiz birisiydi.
aynı derslere giriyorduk, benim hakkımda gereksiz meraklıydı. sorular soruyor ailemi merak ediyordu. en sonunda annemin erkek kardeşinin oğlu olduğunu söyledi. beni yıllardır aradığını burada bulduğu için çok şanslı olduğunu zırvaladı.

onu her ne kadar sevmesemde ilk arkadaşım ve akrabamdı zorla buluşuyorduk ertelesem bile asla unutmuyor peşimi bırakmıyordu.

ama kuzen olduğumuzu söylediği günden sonra asla yanıma bir daha gelmedi. garipsedim ama işime gelmişti.

"merhaba" dedim tanımamazlıktan gelerek.numarasını kaydedilenler listesinden silmiştim ama numarası hala aklımdaydı.

"selam dostum" dedi karşımdaki sevmediğim ses

"çıkaramadım.." dedim umarım telefonu kapatırdı.

"nasıl olurdu hwang hyunjin beni tanıyamaz bendeniz yang hyunbin" herifin adı neden benimkine benziyordu ki.

"seninle buluşmamız gerekiyor"

"hayır, müsait değilim uzun bir sürede olmayacağım" dedim kesin ve net bir şekilde. kimseyle buluşmak istemiyordum.

"neden buluşacağımızı daha söylememiştim bile"

"önemi yok,müsait değilim ve önceliklerimden değilsin"

"ahh cidden, yıllar sonra kuzenin arıyor ve vereceğin tepki bu mu?" diye sordu

"kötü bir zamanlama hyunbin şimdi müsadenle kapatacağım"

"kendini ne sanıyorsun hyunjin"

"bir şey sandığım yok kapatıyorum."

"yıllarca neden ortalıkta olmadığını öğrendim" ne diyordu bu ahmak.

"diyorum ki, yıllarca nerede kimle ne yaptığını öğrendim" dedi cüretkar bir şekilde. sinirlerimle oynuyordu

"aptal mısın yani bunun için mi aradın" dedim sinirlerimi hakim olamıyordum.