ဧကတစ္ေယာက္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ရိႈင္းပ်ိဳ႕သြင္ကို မုန္႔သြားစားရန္
ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ ဝင္ေခၚရသည္။
" ရိႈင္းပ်ိဳ႕သြင္ .... ေဟ်ာင္ .... ျမန္ျမန္လာကြ။ ျခဴးက
ဝက္သားတုတ္ထိုးဆိုင္မွာ ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီတဲ့။"
" လာေနၿပီ။ ခနပဲ။"
ရိႈင္းပ်ိဳ႕သြင္က အိမ္ထဲမွ ေျပးလာၿပီး ၿခံတံခါးကို
ေသခ်ာပိတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အက်ီကို ဆြဲခ်ကာ
ဆံပင္ေကကို တစ္ခ်က္ျပင္လိုက္သည္။ဧကက ရိႈင္းပ်ိဳ႕သြင္
ပံုစံကို အျမင္ကတ္ကတ္နဲ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာမဲ့ကာ
" မင္းၾကည့္ရတာကလည္း လူပ်ိဳလွည့္ထြက္မွာ က်ေနတာပဲ။
ျပင္ထားဆင္ထားလိုက္တာဆိုတာကလည္း။"
" ေဟ်ာင္ .... ဧက မင္းေသာက္ပိုေတြလာေျပာမေနနဲ႔။
မင္း .... ငါေခ်ာတာကို မနာလိုျဖစ္ေနတာမလား။ ဟဲ ဟဲ"
ဧကက စိတ္ေလလိုက္တာဆိုတဲ့ပံုစံနဲ႔ မ်က္လံုးလန္သလို
ပံုစံလုပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ရိႈင္းပ်ိဳ႕သြင္ကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ၿပီး
" ဒီမွာေဟ်ာင္ ....... ငါကမင္းကို ဘာမွမနာလိုျဖစ္စရာ
အေၾကာင္းမရိွဘူး။ မင္းသိလား မင္းလိုမ်ိဳးပဲမ်ားတဲ့
ဲ့ေကာင္ေတြက ႀကီးလာရင္ fa ျဖစ္ၾကတာကြ။ အဲ့ေလာက္ႀကီးထိလည္း ပဲေတြသိပ္မ်ားမေနနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ႀကီးလာရင္
ငွက္ေပ်ာတံုးဖက္ေသေနရမယ္။"
" မိုက္႐ိုင္လိုက္တဲ့ေကာင္။ ဘယ္ဥက ေပါက္လာမွန္းမသိဘူး။"
" ဘယ္ဥက ေပါက္တာလဲဆိုေတာ့ ဟိုဥက
ေပါက္လာတာေလ။"
" ေဟ်ာင္ ...... စကားကိုေသခ်ာရွင္းေအာင္ေျပာ။
မမိုက္႐ိုင္းနဲ႔။"
ဧကက ရိႈင္းပ်ိဳ႕သြင္ရန္ေထာင္တာကို သေဘာက်ကာ
ရယ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မွ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ
" ေၾသာ္ ... ဟဲ ဟဲ .... လူပါဆိုေနမွ လူဥကေန
ေပါက္တာေပါ့ကြ။မင္းကလည္း လာစားေနျပန္ပါၿပီ။
ေဟ်ာင္ ေငးမေနနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ေတာ့။
မယ္ေတာ္ျခဴးက ၾကာလို႔ဆိုၿပီး ပြားေနလိမ့္မယ္။"
" ေအးပါ။"
ႏွစ္ေယာက္သား ဆိုင္ကယ္ေလးစီးၿပီး
ဝက္သားတုတ္ထိုးဆိုင္ကို ထြက္ခဲ့ေလသည္။
ဝက္သားတုတ္ထိုးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ျခဴးက ဝက္သားတုတ္ထိုးေတာင္ စားႏွင့္ေနၿပီ။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း
ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္းကာ ျခဴးေဘးနားက ခံုအလြတ္မွာ
ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။
