ကူကူးကိုဒီေန့ ဧကရီ႕ hotel ကိုေခၚသြားၿဖစ္တယ္။
ဧကရီ႕ ရံုးခန္းထဲမွာ ကူကူးနဲ႔ဧကရီ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ
ရိွသည္။ ကူကူးကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ၿပီး
ဂိမ္းေဆာ့ေနသည္။ ဧကရီကေတာ့ စားပြဲတြင္ထိုင္၍
စာရင္းေတြစစ္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးေနရသည္။
ဧကရီ အလုပ္လုပ္ေနရင္း ကူကူးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္
လိုက္သည္။ ဂိမ္းေဆာ့ရေတာ့ ၿငိမ္ေနတာပဲ။
ဘာသံမွကို မၾကားရဘူး။
မဟုတ္ရင္ ဧကရီ႕ေနာက္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး
ဂ်ီက်ေနအံုးမွာ။အခုလို ဖုန္းေပးထားလိုက္ေတာ့ သူ႔ဘာသာသူ ဂိမ္းေဆာ့ၿပီး ၿငိမ္ေနတာပဲ။
ကူကူးအခုရက္ပိုင္းအတြင္း ေက်ာင္းပိတ္ထားတာေကာ။
ဧကရီအလုပ္ရႈပ္ေနတာေကာေၾကာင့္ ဂိမ္းကို
တစ္ေနကုန္ေဆာ့တာ။ ဧကရီကလည္း အခုရက္ပိုင္းအတြင္း
အလုပ္ေတြက တအားမ်ားတာဆိုေတာ့ ကူကူးၿငိမ္ရင္ ၿပီးတာပဲဆိုၿပီး လႊတ္ထားလိုက္သည္။မဟုတ္ရင္ ကူကူးက တအားဂ်ီက်တာ မို႔လို႔။
" ကူကူး အခန္းထဲမွာပဲ ေနခဲ့ေနာ္။ ဘယ္မွမသြားနဲ႔ၾကားလား။"
ကူကူးက ဂိမ္းေဆာ့ေနရင္း တစ္ခ်က္သာလွမ္းၾကည့္ၿပီး
သူ႔ဂိမ္းသူ ျပန္ေဆာ့ေနရင္းနဲ႔
" မမက ဘယ္သြားမလို႔လဲ။"
ဧကရီ႕ကို မၾကည့္ဘဲ ေမးလိုက္သည္။
" ဘယ္မွမသြားဘူး။ အျပင္မွာရိွတယ္။
တစ္ခုခုဆိုရင္ မႏွင္းတို႔ကို ေခၚလိုက္ေနာ္ ၾကားလား။"
မႏွင္းဆိုသည္မွာ ဒီhotel မွာ လုပ္သက္အၾကာဆံုး
ဝန္ထမ္းအစ္မႀကီးကိုေျပာတာျဖစ္သည္။ hotel အတြက္
တစ္ခုခုဆိုရင္ သူက အားအကိုးရဆံုးပဲ။
" အင္း အင္း။ေခၚလိုက္မယ္။"
ကူကူးက ဧကရီေမးတာကို ဂိမ္းေဆာ့ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္
သည္။ကူကူးက ဂိမ္းေဆာ့ေနရင္ တျခားဘာကိုမွ
အာရံုရတာမဟုတ္ဘူး။
ဂိမ္းေဆာ့သလိုသာစာလုပ္ရင္ ကူကူးတစ္ေယာက္ေတာ့
တစ္ရဲ႕ေရွ႕က တံုး။ ဝမ္းရဲ႕ေရွ႕က ဝုန္းေတြေတာ့
ရကုန္ေတာ့မွာ။ အခုေတာ့ အဆင့္ထြက္လာရင္ ဘိတ္ေခ်း။
ေနာက္ဆံုးက ေရရင္ေတာ့ တစ္ေပါ့။
