"Nesin sen?"
"Kimin sorduğunda göre değişir beyaz kelebek. Siz naçarların tabiri genelde kan emici olur. Fakat benim dünyamda öldürmeden önce tükettiklerim bana ecelin habercisi der. Tüketmeden önce öldürdüklerim ise karanlığın lordu..."
~•~•~•~•~•...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay on yedinci kez kana bulandığında aynı kandan doğan beyaz ten, korkunun efendisinin kaderini belirler.
Part⁵ - Kelebeğin sırrı/ Yazar -
ஐ
|Kızıl kilise
"Bizden ne istiyorsunuz?"
Felix'in gözlerinin dokunduğu adam bir çeşit ölüm getirendi. Keskin bakışlarında saklı arzudan bunu çok net hissediyordu. Gözleri ruhunu üşütüyor, bedenini yoruyordu.
İçindeki tüm canı alıyor gibiydi.
Ama Felix'in gözleri, yıllarca kendinden nefret etmesine sebep olsa da şuan minnet duyduğu kadar bozuktu. Baksa da çok fazla tutamıyordu bulanık bakışlarını lordun sarı gözlerinde. Sürekli kaçınıyordu.
Salondaki herkesin odağının Felix olduğu şu saniyelerde, onların aksine, Seungmin ve Jisung yüreklerine su dökecek bir cevabın bekleyişi içerisinde öylece lorda bakıyorlardı.
Buna her şeyden çok ihtiyaçları vardı.
Kızıl saçlı lord ise kulaklarına ulaşan sesin içindeki açlığı daha da arttırdığını görmezden gelmeye çalışarak soruya odaklandı ve hafif aralık dudaklarının arasından sert bir nefes çekip bedenini tamamiyle Felix'e çevirdi.
Onun hareketlenmesi herkesin dikkatini çekerken, salonda derin sükuneti doğuran gergin bir hava oluşmuş ve lordun yaydığı ürpertici hisse karışmıştı.
Felix sürekli kırptığı gözlerinin ardındaki bulanık bakışlarını ara ara ondan kaçırıyor olsa da kendinden emin duruşunu da bozmamak adına yüz ifadesindeki sertliği korumaya çalışıyordu.
Fakat o dile getirmese dahi karanlığın lordu, beyaz kelebeğin bakışlarında var olan korkuyu en uç hücrelerine dek hissediyordu.
Zira o korkunun efendisiydi...
"Ses tonundan nefret ettim."
Lordun bir anda çıkan sert sözleri alçak olsa da, ulaştığı kulakların sahiplerinin kalplerinde yüksek bir atış başlatacak kadar elem vericiydi.
Felix duyduğu sözlerle ne diyeceğini bilemez bir halde öylece kalakalırken Lord ağırca bir adım attı kelebeğine doğru.
"Onu mümkün olduğunca aşağı tutmaya çalış." Diyerek daha sert bir tonda devam etti. "Tabi sonsuza dek kesilmesini istemiyorsan."
Sözleri içindeki tehdidi fazlasıyla hissettirecek kadar donuk çıkarken Felix gerginlikle derin bir nefes almakla yetindi. Zira blöf olamayacak kadar gerçekçi bir tehditti.
Felix'in sessizliğini cevap olarak varsayan Lord ise memnuniyet dolu bir gülüş takındı suratına ve boynundaki ağır yılanın uzun saçları arasında dolanmasını umursamadan gözlerini Jeongin'e çevirdi.
