Sean's Adorer (Complete)

SA°6°

ခေါင်းကိုငုတ်ချလို့ ပြောလာမဲ့စကားခွန်းတို့ကို စောင့်နေခဲ့ပေမဲ့ ဖိနပ်သံ နှင့်အတူ တတိုင်းမွှေးပန်းရနံ့ဟာ ပိုနီးကပ်လာတယ်။ မျက်စိအောက်က မြင်ကွင်းထဲတွင် တောက်ပြောင်နေသော ရှူးဖိနပ်အညိုရောင်လေးက တိုးဝင်လာ၏။ ကြည့်ရတာ တတိုင်းမွှေးပန်းရနံ့ဟာ ထိုသူ၏ ရေမွှေးနံ့ထင်၏။

"ဝမ်ရိပေါ်..."

သူ့မေးဖျားကို လက်နဲ့အသာပင့်တင်လို့ သူ့နာမည်ကို ရေရွက်လာတဲ့boss။ မျက်လုံးတို့အာ ဖြေးညှင်းစွာ ဖွင့်ကြည့်မိတော့...

"ဉီး...ဉီးလေးကြီး"

shirtအကျီအဖြူအာ ကြယ်သီး သုံးလုံးလောက်ဖြုတ်ဝတ်ကာ...style pantsခဲရောင်​ေလးအာ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ထိုလူ။ မနေ့ကလို ဆံပင်တွေအာ အပြောင်မသိမ်းထားသဖြင့် ခပ်ဖွာဖွာလေး...တဆိတ် ဉီးလေးကြီးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက သိပ်လှတာပဲ...

"ချာတိတ်...ငေးလှချည်လား.."

"မ...ဟုတ်..ပါဘူး။ ဉီးလေးကြီးရဲ့.."

လာပြန်ပြီ ဉီးလေးကြီး...။ အမြဲတန်း suitဝတ်တဲ့သူဟာ မ​ေပြာင်းစဖူး လူငယ်styleဝတ်လာတာတောင် ဒီချာတိတ်အမြင်ကို မပြောင်းလဲနိုင်ဘူးတဲ့လား? ဒါပေမဲ့ အခုသူရဲ့ styleဟာweibo hot search တောင်ချိတ်သွားသေးတာလေ။ သူ့ရဲ့ချာတိတ်လေးက အနီးမှုန်​ေလးများလား??

မနက်က ဒီချာတိတ်လေး ကာတွန်းအကျီလေးနဲ့ hotel ထဲဝင်လာတာ လှမ်းမြင်မိတော့ သူ့မှာ စီးပွားရေးမိတ်ဖက်အသစ်​ေတွနဲ့ စကားပြောနေရင်းတန်းလန်း ပြုံးမိတာ အခါခါပင်။ အလုပ်ထဲတွင် အမြဲ တည်ကြည်ပြတ်သားတဲ့ သူ့​လိုလူတောင် ဒီချာတိတ်​ေလးကြောင့် အလုပ်ထဲစိတ်မရောက်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကလေးငယ်တွေနဲ့ကစားကြည့်ကြတာပေါ့...

"ကိုယ့်ကို ဉီးလေးကြီးလို့ ခေါ်နေတုန်းလား?"

ကိုယ်က ရိသဲ့သဲ့နဲ့ သူလေးနားကပ်မေးမိတော့ ရလိုက်ရတဲ့ လီမွန်နံ့လေးက...ခေါင်းကိုကြည်သွားတာပဲ။ ဇာတ်ကလေးပုလို့ သူ့နားကထွက်သွားတဲ့ချာတိတ်လေး။ ကိုယ့်ကို ရှောင်တာမင်းတစ်ယောက်ပဲရှိတယ် ချာတိတ်လေးရဲ့..

"Boss..."

လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ခေါ်လာတဲ့ ထိုပေါက်စ။ Bossတဲ့လား? Bae မင်းက အရမ်းစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်...