Senden Bana Kalan(Tamamlandı)

Final(güncellendi)

Bu sabah kahvaltıyı ben hazırlamak istemiştim. Şefika hanımdan rica edip hazırlamaya başladım, Şefika hanım baya ısrar etti fakat onu dinlemedim.

Hazırlayabildiğim kadar çeşit hazırladım.

O kadar dalmıştım ki arkamdan gelen Seyranı fark etmemiştim.

Arkamdam gelip sımsıkı sarılmıştı çünkü,
“Noluyor be!” diye bağırmıştım.

“Sakin ol benim,” dedi, Seyran
“Öyle sessiz gelinir mi ya? ödüm patladı!” dedim,

“E ne yapayım, o kadar çok dalmışsın ki görmedin beni, hem sen ne yapıyorsun burada?” dedi, tezgahı işaret ederek.

“Kahvaltı hazırlıyorum.” dedim.
“Neden sen hazırlıyorsun?” dedi,

“Çünkü aileme kahvaltıyı ben hazırlamak istedim.” dedim, gülerek.

“Bak sen, sen büyüdün de ailene kahvaltı mı hazırlıyorsun.” dedi, burnuma dokunarak.

“Eveet.” dedim.
“Bende yardım edeyim o zaman” diyerek, kollarını sıvadı.

“Oluuur.” diyerek, önlüğü Seyrana taktım.

Sadece ikimizin hazırladığı yemeklerden oluşan bir masa düzenledik.

“Ooo günaydınlar, bugün pek bir hamaratız hayırdır?” dedi, annem.

“Benim hanıma, kahvaltı hazırlamak istemiştim. Yardım ediyorum annecim.” dedim, elimdeki tabakları bırakarak.

“Birileri hanım köylü mü olmuş sanki?” dedi, Fuat abim
Bu söylediğine istemsizce kıkırdadım.

“Evet abicim, benim adım artık hanımcı Ferit. Herkes bunu böyle bilsin.” dedim.

“Pekii hanımcı Ferit, bunları nasıl hazırladın?” dedi, Asuman.

“Karım sağolsun, yardım etti.” dedim.

Bir kolumu da omzuna atmayı ihmal etmedi.
Biz gülüşürken Dicle de Seyranı getirmişti.

“Benim 2. hanım da geldi.” dedim.

Seyranı bebek sandalyesine oturtup, kahvaltıya başladık.
Halis dedem bugün inmeyecekti çünkü.

Fakat sonradan fikrini değiştirmiş olacak ki pat diye aşağıya iniverdi.

Herkes ayağa kalkarken,
“Oturun, oturun.” dedi, eli ile de işaret ederek.

“Duydum ki gelinim ve torunum kahvaltı hazırlamış. Yemezsem olmaz.” diyerek, sandalyesine oturdu.

Tabağına ekleyip yemeye başladı,
“Bunca senelik ömrümde yaptığım en güzel kahvaltıydı, ellerinize sağlık,” dedi, gülümseyerek.

“Afiyet olsun dede.” dedim, bende.

Fakat, yumurtadan yediğinde öksürmeye başlamıştı.

“Efendim, iyi misiniz?” dedi, Seyran.
Annem suyu uzatmıştı.
“Yumurta biraz tatlı mı olmuş?” dedi, dedim.

Elimi alnıma koyarak,
“Tühh yaa! Tuz yerine şeker koymuşum değil mi?” dedim

Masadaki herkes ağız dolusu gülmüştü.

Gerçekten de öyleydi, yumurtaya tuz yerine şeker atmıştım

Herkes yüzünde gülücükler ile odasına dağılmıştı, Seyran da uyuduğu için onu yatağına yatırıp tekrardan annemlerin yanına indim.

Salonda bir tek Annem, ben ve Seyran vardık.

“Gel kızım, ” diyerek, Seyranın oturması için yanını işaret etti.