Eşi öldükten sonra, kızına eşinin adını veren ve ona her gün annesi ile ilgili anılarını anlatan bir Ferit ve kızı.
Kapak tasarımı - @hughesflyy'a aittir.🤍
“Ve bazen hayattır sevmek, birini çok uzaktayken bile, yüreğinde taşıyabilmek.” -Özdemir Asaf.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17 Mayıs, 2022 Annen ile yemek yemeye çıkmıştık, o gün sana hamile olduğunun haberini vermişti bana. Baş başa yediğimiz son yemek. Ellerimi tutmuştu, gözlerimin içine bakmıştı. “ Seni çok seviyorum” demişti. O günü hep hatırlayalım diye resim çekmiştik. Son resmimizdi.
#8 ay önce. “ Seyran hanım emin misiniz?” “çok riskli, bunun sonunda öleb-” “Tamam, biliyorum. Yinede kabul, doğurmak istiyorum. Sonuçta hep kötü ihtimaller olduğu kadar iyi ihtimallerde vardır. Belki sağ çıkardım doğumhaneden, sevdiğim adam ile beraber büyütürüm çocuğumu.” “Seyran hanım bu sizin kararınız dediğiniz gibi kötü ihtimaller kadar iyileride var ama sizin için bu çok düşük bir durum.” “Sevgilim, hiçbir sey senden önemli değil.” “Hayır ferit doğuracağım, Senden ve benden bir parça nasıl kıyacağım.” O gün karar vermişti seni doğuracağına, meğerse kendi ölüm fermanını imzalıyormuş.
“Eveettt uykucuu, ben mi hamileyim yoksa sen mi?” “5 dakika daha nolur” “yaa bakma öyle bana hayır dedim, prenses no dedi.” “kalk bakalım bugün kızımız içiiiin alışveriş yapacağızzz.” “Seyran tamam yapalım, ama uyuyayım ya nolur.” “Ne yani şimdi kızımızın odası olmasın mı Ferit?” Naaz yaptığını sanıyordum taaki burnunu çekerek, “Tamam Ferit gitmeyelim yat uyu sen.” diyip hıçkıra hıçkıra ağlayana kadar. “Seyran.” Birden gözlerimi açıp kalktım. “Ağlıyor musun sen?” “Çekil Ferit ya istemiyorum hiçbir şey." “Karıcım ben nazlanmak istemiştim sadece vallahi. ya özür dilerim yanlış anladın beni.” ”Böyle saniyesinde ayağa kaldırırlar işte adamı.” “Rol yaptın yani?!” Göz yaşlarını silerek, “ne yapayım kalkmıyordun!” “Demek beni kandırdın. öyle mi?” “Öyle, napıcaksın?” Seyranı saniyesinde kucağıma almıştım, “İndir beni aşağı çabuk!!!” “sus be cezanı çekeceksin.” Yatağa yatırdım ve gıdıklamaya başladım. “Ferit nolur dur dur” kahkahaları arasından anlaşılmıyordu “Ferit dur diyorum sana Allah aşkına.” “anlayamadım????” “çocuk diyorum çıkıcak şimdi!!” “Ne??? doğum mu başladı, erken değil mi daha?”
#Seyran; Anında yataktan kalktım ve kaçtım. “Hıı doğuyor Ferit bak,” Yastığı Ferite fırlatarak “bak buda çocuğumuz al hasret giderirsin.” “Ceza yetmemiş anlaşılan?” “Yetti yetti, de gelelim senin cezana, dur dedim durmadın, kalk dedim kalkmadın.” “ Eeeee???” “bugün koltuk yolcususun.” “Ya Seyran ya sırf bu yüzden kocayı yatağa almamak nedir ya?” “Banane sen bunları önden düşünecektin” “ondon doşonocokton" “Çok ayıp, bide beni taklit etmek mi, salonun kanepesinde yatakcasın Okeyyy?!” “düş önüme şimdi hadi!” “Off Seyran yazık değil mi bana?”
#Ferit. “susuyoruz ve alışverişe gidiyoruz." Annen o gün sana 10 yaşına kadar yetebilecek kıyafet almıştı sana. Beraber odanı süsledik, duvarları boyadık, kendi ellerimizin baskısını çıkardık. Sahi sen doğunca tam ortasına da senin elinin baskısını yapacaktık. “Gel bakalım babacım eksiklikleri tamamlamaya gidiyoruz. ” Kokusuz ve bebeklere zararsız olan boyalardan aldım ve Seyranın avucunun içini batırdım, ordanda tabloya elinin izini çıkardım.
