Makaron.

720 43 7
                                    

"Ah, sana sarılsam şimdi. Kırılsa yalnızlığımın kemikleri."
Özdemir Asaf.

Çok sevdiğiniz birinin sadece resimleri ile yetinmeye çalıştınız mı? Sizi bilmem ama ben çalıştım, çalışıyorum da. Bir daha asla göremeyecek olduğum birisi, Karım. Çocuğumun annesi. Ondan bana kalan, kızımız, anılarımız ve resimlerimiz. Başka hiçbir şey yok elimde.

Bir de ölmeden önce bana bıraktığı bu günlük. İçinde ise bile bile ölümü kendisinin seçtiğini yazmış olduğu yazılar.
Seyranın ölümünden sonra hayatımda hiçbir şey yolunda gitmemeye başladı.
Çok büyük ihtimalle deliriyordum. İlk başlarda Seyran gelsin diye dua ederken şimdi ise gelme lütfen diyorum. Çünkü ben ne kadar kabul etmek istemesemde Seyran öldü.

Ve ben her gece bir ölü ile konuşuyordum ya da konuştuğumu zannediyordum. İyi olan Seyranımı görebilmem ama iki seçenekte delirdiğime dair işaretlerdi. Her şeyden önce ben bir babaydım artık. İyi de daha kendi akıl sağlığımı koruyamıyorken, bu iğrenç insanlardan, dünyadan, nasıl koruyacaktım ki kızımı?

İnanın artık gerçekten de yoruldum. Tükendim.
Seyranın eksikliği o kadar belli ki. Bir çerçeveye sarılarak yatmak nedir anlamazsınız.
Kimse için değil, kızım için psikolok'a gidecektim. Çünkü ben her gece Seyran ile konuşuyordum. Kendime terapi için randevu aldım.

#2 Gün Sonra#
Bugün saat 12:00' da randevum vardı. Ailedeki herkes olumlu karşılamıştı. Bir tek dedem karşı çıkmıştı, ama onu dinlemeyecektim tabiki de. Sabah kalkıp hazırlandım. Seyranı annemin odasına yatırıp çıktım.

Kliniğe giderken, kendime bir poğaça almak için bir pastanenin önünde durdum.
Raflarda makaron görünce aklıma Seyran hamileyken, Kerimin bize hazırladığı sürpriz geldi aklıma.

#1 Buçuk sene önce#

"Yengeemm, hoşgeldinn" diye bağırdı Kerim.
Biz eve girer girmez konfeti patlatmıştı.
"Kankam baba oluyor babaaa" diye sevinç çığlıkları atıyordu.
"Sen nasıl girdin eve lan?" dedim, sinirle.
"Sizin anahtardan kendime de çıkarttırdım." dedi, Kerim.

"Lan bizim evin anahtarının sende ne işi olur? Adama bak, bizden habersiz çıktısını almış resmen." dedim.
"Ayıp oluyor kardeşim ben adam mıyım?" dedi, Kerim.

"Doğru, değilsin." dedim kinaye ile.
"Tabiki değilim, bu güne bugün yeğenimin amcasıyım." dedi gülerek.
"Kerimcim çok incesin sağol, sen Ferite bakma." dedi, Seyran.

"Yengee sana neler aldım neler, içeriye geçelim hadii." dedi, ve hep beraber içeriye geçtik.
Duvarda kocaman bir yazı ile, Hoşgeldin Jr. Kerim, yazıyordu.
"Jr. Kerim mi?" dedim.
"Evet ismini Kerim koyarsınız herhalde." dedi.

"Yani daha cinsiyeti bile belli değil. Biraz erken sanki." dedi, Seyran.
"Çocuğum kız da olsa, erkekte olsa, ismini Kerim koymam kardeşim." dedim.
"Ne?!" dedi Kerim, sinirle ve ekledi,
"Bu aşkın baş yapıtı benim ben olmasaydım siz olmazdınız." dedi, kollarını kaldırarak.
"Kerim! seni aşağıya atarım az kaldı." dedim.

"Sus ya sinir küpü. Bu aldıklarımı yengem ve ben yiyeceğiz sen de zıkkım ye!" dedi. Kerim.
"Yemem lan, senin aldıklarına mi kaldım." dedim.
"Off çocuk gibisiniz he, didişmeden duramıyorsunuz." dedi, Seyran.

"Hep senin kocan valla." dedi, Kerim. Ellerini kaldırarak.
En sonunda masaya oturduk, rengarenk makaronlar almıştı, yaş pasta ve 2-3 çeşit kurabiye vardı.

"İyi yapmışsın Kerim vallahi." dedi, Seyran.
Bende tam bir makaronu yiyecekken, Kerim beni durdurdu.
"Lan! çek elini, ben sana zıkkım ye demedim mi? Hem yengem ve ben hamileyiz. Biz yiyeceğiz." dedi.
"Hamile misin?" diyerek kahkaha attı Seyran.

"Saçmalama asıl ben hamileyim Seyran benim karım ve hamile olduğuna göre bende hamile oluyorum." dedim.
"Hadi yaa, yok canım öyle. Biz hamileyiz yengem ile. Hem senin şekerin var şimdi fırlar falan." dedi Kerim, gülerek.

"Ben seni bi fırlatıcam az kaldı. Çık lan evimden çık!" dedim.
"Ferit, çok ayıp." dedi Seyran.
"Vay be demek kovuyorsun beni, gece evine girip seni yastıkla boğmazsam bende ne olayım!" dedi, Kerim.
"Boğ lan! boğmazsan adam değilsin." dedim.

Seyran ise bu hallerimize kahkaha atıyordu.

#
Anıları hatırladıkça ağlamamak için zor tutuyordum kendimi. Ama hiç başarılı değildim bu konuda. Pastaneye poğaça için girip kendime rengarenk makaronlardan alıp, çıktım.

____________________________________________
Bölüm sonuuu 💓💓

Kerim rolünde, kim aklınızda canlanıyor?
-Benim, Serkay Tütüncü.

Fikir bulamıyorum büyük ihtimalle finale doğru gidiyoruz 💗
Finalde o kadar çok şaşıracaksınız kii🤭🤭

Senden Bana Kalan(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin